tag:blogger.com,1999:blog-8208644780520685432024-03-14T03:35:11.625+02:00ΕΝΤΕΥΚΤΗΡΙΟο "χώρος συνάντησης" των μαθητών της α΄τάξης του 8ου Λυκείου Βόλου που συμμετέχουν σε ερευνητική εργασία με θέμα : " ψυχαγωγία: πολυτέλεια ή ανάγκη " Σχολικό έτος 2011-2012Unknownnoreply@blogger.comBlogger48125tag:blogger.com,1999:blog-820864478052068543.post-84895163707728231562012-05-11T22:52:00.000+03:002012-05-11T22:52:22.554+03:00Αθάνατο ελληνικό πανηγύρι<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
</w:Compatibility>
<w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel>
</w:WordDocument>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" LatentStyleCount="156">
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Κανονικός πίνακας";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:"Times New Roman";
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}
</style>
<![endif]-->
<br />
<div align="center" class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #4c1130; text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><span><br /></span><span lang="EN-US"></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #4c1130;">
<span style="font-size: large;"><span lang="EN-US"> Μια λαϊκή μορφή ψυχαγωγίας</span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #4c1130;">
<span style="font-size: large;"><span lang="EN-US"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #4c1130;">
<span style="font-size: large;"><span lang="EN-US">της μαθήτριας της Α΄ Λυκείου Παπαδούλη Ευθυμίας</span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #4c1130;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #4c1130;">
<span style="font-size: large;"><span> </span><span lang="EN-US">Πανηγύρι </span>είναι<span lang="EN-US"> μια εορταστική εκδήλωση</span> που
γίνεται συνήθως <span lang="EN-US">για
θρησκευτικούς </span>ή<span lang="EN-US">
εμπορικούς σκοπούς</span>.<span lang="EN-US">
Kατά την αρχαιότητα</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">Πανηγύρεις ονομάζονταν πολλές εορταστικές ή
αθλητικές εκδηλώσεις. Σήμερα, πανηγύρεις οργανώνονται στην <span style="text-decoration: none;">Ελλάδα</span> σε <span style="text-decoration: none;">ενορίες</span>
με την ευκαιρία θρησκευτικών εορτών. </span>Σ<span lang="EN-US">τη διάρκειά τους γίνεται συνήθως η λειτουργία, περιφορά εικόνας καθώς
και λειτουργία υπαίθριας αγοράς. Σε μικρά μέρη μπορεί το πανηγύρι να συνοδευτεί
με γεύμα, <span style="text-decoration: none;">τραγούδια</span>
και <span style="text-decoration: none;">χορούς</span>.</span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://encrypted-tbn3.google.com/images?q=tbn:ANd9GcS9R1z3d_oZTpqExtGJNGbDEuEOPqWwzWX1xQJrun5Se8GzIFyi" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="134" src="https://encrypted-tbn3.google.com/images?q=tbn:ANd9GcS9R1z3d_oZTpqExtGJNGbDEuEOPqWwzWX1xQJrun5Se8GzIFyi" width="200" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #4c1130;">
<span style="font-size: large;"><span lang="EN-US"><span> </span>Μέσα στους αιώνες, οι λαϊκές γιορτές
θρησκευτικού χαρακτήρα, των οποίων η παράδοση ακολουθείται μέχρι σήμερα,
αντιπροσώπευαν στιγμές συνεύρεσης και διασκέδασης ιδίως για τις κατώτερες
κοινωνικές τάξεις που ήταν αποκλεισμένες από τις άλλες κοινωνικές
εκδηλώσεις.Σήμερα οι λαϊκές γιορτές είναι πάρα πολλές και επιτρέπουν σε δεκάδες
χωριά, μικρά και μεγάλα, να ζωντανέψουν με χιλιάδες φώτα και χρώματα.</span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #4c1130;">
<span style="font-size: large;"><span lang="EN-US"><span> </span></span>Παλιά τ<span lang="EN-US">ο “</span>σύστημα”<span lang="EN-US"> ήθελε μία ζυγιά (κομπανία) σε ένα καφενείο και
μία στο απέναντι. Χωρίς μικρόφωνα, μόνο κλαρίνο, βιολί, σαντούρι, λαούτο και-
λίγο μετά- κιθάρα. Τα πανηγύρια κρατούσαν δύο ημέρες. Την παραμονή παίζα</span>ν<span lang="EN-US">ε στα καφενεία, την άλλη ημέρα
αμέσως μετά την εκκλησία και το απόγευμα στην πλατεία (στον «γενικό χορό»), ενώ
σχημ</span>άτιζαν<span lang="EN-US"> κοινό
ταμείο. Μεροκάματο ήταν η χαρτούρα</span> και έτσι αμείβοταν η ικανότητα του
αργανοπαίχτη να αγγίξει την ψυχή του χορευτή.Τότε ο πληθυσμός είχε βιωματική
σχέση με το χορό,<span lang="EN-US">οι Ελληνες
ήξεραν τον ρυθμικό κανόνα</span>.<span lang="EN-US"></span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://encrypted-tbn3.google.com/images?q=tbn:ANd9GcRTLGGkL_yn6XyznOjcCo6oHMF3bY-h8yJl0UTI-CrVnXdeJaXyIQ" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://encrypted-tbn3.google.com/images?q=tbn:ANd9GcRTLGGkL_yn6XyznOjcCo6oHMF3bY-h8yJl0UTI-CrVnXdeJaXyIQ" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #4c1130;">
<span style="font-size: large;"><span lang="EN-US">Ο κόσμος </span>χόρευε<span lang="EN-US"> ομαδικά, εξ άλλου οι κυκλικοί χοροί
γεννήθηκαν στην Ελλάδα και συμβολίζουν μια κοινότητα δημοκρατική. Ο πρώτος
χορευτής </span>έ<span lang="EN-US">δε</span>ι<span lang="EN-US">χνε το ταμπεραμέντο του, την
ιδιωτική του προσέγγιση. Μετά π</span>ή<span lang="EN-US">γα</span>ι<span lang="EN-US">νε τελευταίος
και ξαναστ</span>ή<span lang="EN-US">ρ</span>ι<span lang="EN-US">ζε την ομάδα του χορού, την
κοινότητα</span>.Η μουσική ήταν ταυτισμένη με μια μορφή ιερουργίας.Όλοι
αμοίβονταν υλικά και συναισθηματικά.Χαρακτηριστικα ήταν <span lang="EN-US">η παρουσία θρύλων</span> της μουσικής<span lang="EN-US"> στο πατάρι, η προσήλωση στο
δημοτικό ρεπερτόριο, αλλά και οι πρώτες πρωινές ώρες μέσα σε κάποιο οικόπεδο ή
στην πλατεία του χωριού</span>, <span lang="EN-US">όπου
τα λαμπάκια παρ</span>έμεναν<span lang="EN-US">
αναμμένα, οι μουσικοί </span>έπαι<span lang="EN-US">ζ</span>α<span lang="EN-US">ν πιο αργά, τα
κιβώτια </span>είχαν<span lang="EN-US"> αδειάσει
και όλοι </span>εί<span lang="EN-US">χ</span>α<span lang="EN-US">ν ξορκίσει</span>, <span lang="EN-US">έστω και για λίγο</span>,<span lang="EN-US"> την καθημερινότητα της πόλης.<br />
</span><span> </span><span lang="EN-US">Τώρα όλα κινούνται σε διαφορετικό </span>ρυθμό.Τ<span lang="EN-US">ο σκηνικό του πανηγυριού θυμίζει όλο
και περισσότερο απόπειρα να «μετακομίσουν» για μια βραδιά τα σκυλάδικα στην
ύπαιθρο</span>,<span lang="EN-US">που η ορχήστρα
έχει μετασχηματιστεί και οι καλοί χορευτές λιγοστεύουν</span>.Παρομοιάζεται με<span lang="EN-US"> συναυλίες, χάνεται η παλιά δομή με
τη σειρά του χορού, τώρα η πίστα είναι ελεύθερη</span>.<span lang="EN-US">Το κάποτε ευγενές ποτό</span>, <span lang="EN-US">η σαμπάνια</span>, <span lang="EN-US">μπήκε στα χωράφια. Σήμερα τα πανηγύρια γίνονται
από τα μαγαζιά, τους πολιτιστικούς συλλόγους και τις ποδοσφαιρικές ομάδες</span>.<span lang="EN-US">Τα πράγματα είναι δύσκολα με την
κρίση</span>, ο<span> <span lang="EN-US">κόσμος
είναι πιο συγκρατημένος</span></span>. <span lang="EN-US">Το πανηγύρι έχει υποβιβαστεί σε εκτόνωση, δεν είναι πια πεδίο
συγκίνησης. Εχουν χαθεί τα κατά τόπους χορευτικά και μουσικά ιδιώματα. Δεν
φταίνε τα σημερινά παιδιά, πάντως. Διακόπηκε η προφορική παράδοση και έπαιξε
τον ρόλο της η τηλεόραση</span>.<span lang="EN-US"></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #4c1130;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #4c1130;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #4c1130;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #4c1130;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #4c1130;">
<span style="font-size: x-small;">Πηγές:<span lang="EN-US"></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #4c1130;">
<span style="font-size: x-small;"><span lang="EN-US">http://www.pyles.tv/News/Alternative-Proposals/Ellada-panigiri.aspx</span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #4c1130;">
<span style="font-size: x-small;"><span lang="EN-US">http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%B1%CE%BD%CE%B7%CE%B3%CF%8D%CF%81%CE%B9</span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #4c1130;">
<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: x-small;">http://www.tsilivi-travel.gr/el/culture/zakynthos-festivals.html</span></span>
<br style="mso-special-character: line-break;" />
<br style="mso-special-character: line-break;" />
</span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #4c1130;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #4c1130; line-height: 115%; margin-bottom: 10pt;">
<br /></div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-820864478052068543.post-7610193410573841452012-05-09T23:41:00.000+03:002012-05-12T00:45:40.764+03:00Στοχασμένη ψυχαγωγία ή πεζή διασκέδαση;;;<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="font-size: 14pt;"><br /></span></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
της μαθήτριας της Α΄ Λυκείου Ευαγγελίας Σιαντίδου<span style="font-size: 14pt;"> </span></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="font-size: 14pt;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"> <span style="color: #20124d; font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"> Είναι σύνηθες, στις μέρες μας, ο περισσότερος
κόσμος να θεωρεί τις έννοιες ψυχαγωγία και διασκέδαση ταυτόσημες. Στην
πραγματικότητα όμως εντοπίζονται ποικίλες διαφορές μεταξύ τους, που δυστυχώς
σπάνια γίνονται αντιληπτές από το ευρύ κοινό. Είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι η παιδεία καθορίζει σε
μεγάλο βαθμό τις ψυχαγωγικές επιλογές των ανθρώπων τόσο στο παρόν όσο και στο
παρελθόν. Προσωπικά θεωρώ ότι το σχολείο καθώς και η οικογένεια δεν ωθούν,
κυρίως τους νέους, να διευρύνουν τους ορίζοντές τους και ίσως αυτός να είναι ο
σημαντικότερος λόγος για τον οποίο πολλοί άνθρωποι επιλέγουν σήμερα την
διασκέδαση κι όχι την ψυχαγωγία.</span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="color: #20124d; font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"> Παρατηρώντας
την ετυμολογία των λέξεων ψυχαγωγία και διασκέδαση με βάση την αρχαία ελληνική
γλώσσα, συνειδητοποιούμε ότι η λέξη ψυχαγωγία αποτελείται από τα συνθετικά ψυχή
και άγω. Μέσω αυτής επιδιώκεται η αγωγή της ψυχής και η ταυτόχρονη απομάκρυνση
του ανθρώπου από τα σωματικά, πνευματικά και ψυχικά προβλήματα της καθημερινότητας
που τον κουράζουν. Αντίστοιχα, όσον αφορά τη λέξη διασκέδαση αποτελείται από
την πρόθεση δια και τη λέξη σκεδάνυμι, η οποία στην αρχαία ελληνική γλώσσα
σημαίνει διασκορπισμός, ενώ στη νεοελληνική είναι η ενέργεια του διασκεδάζω,
δηλαδή του να περνώ ευχάριστα, συνήθως μέσω της εκτόνωσης. Δυστυχώς δεν είναι
αντιληπτό από πολύ κόσμο ότι μέσω της ψυχαγωγίας επιτυγχάνεται ταυτόχρονα και η
διασκέδαση, χωρίς βέβαια να πραγματοποιείται και το αντίστροφο. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="color: #20124d; font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 36pt;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><a href="http://ts2.mm.bing.net/images/thumbnail.aspx?q=5064591618998793&id=1305829a6ef74cc392869522d9a29785" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://ts2.mm.bing.net/images/thumbnail.aspx?q=5064591618998793&id=1305829a6ef74cc392869522d9a29785" /></a></span></div>
<span style="font-size: large;">Λαμβάνοντας υπόψη ότι ο μέσος καθημερινός Έλληνας προτιμά να παρακολουθήσει
μία αμφιβόλου ποιότητας κινηματογραφική ταινία παρά μία θεατρική παράσταση με
βαθύτερο στοχασμό, είναι φανερό ότι το θέατρο στις μέρες μας δεν ελκύει τόσο
τον κόσμο όσο συνέβαινε στο παρελθόν. Στην αρχαία Ελλάδα, καθώς ο Περικλής,
καθιερώνοντας τα «θεωρικά», έδωσε τη δυνατότητα
στους πιο άπορους να παρακολουθήσουν <i>τραγωδία μίμησιν πράξεως σπουδαίας κα</i><i>ὶ
τελείας, μέγεθος </i><i>ἐχούσης, </i><i>ἡδυσμέν</i><i>ῳ
λόγ</i><i>ῳ,</i> δηλαδή μια μίμηση πράξης, σημαντική και
ολοκληρωμένη η οποία έχει διάρκεια και ποιητικό λόγο, κατά τον Αριστοτέλη που
έδωσε τον ορισμό της τραγωδίας. Παράλληλα υποχρέωσε τους Αθηναίους πολίτες να
παρακολουθούν θέατρο, μιας και το θεωρούσε απαραίτητο για την παιδεία του
ανθρώπου και για την πνευματική του καλλιέργεια. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="color: #20124d; font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 36pt;">
<span style="font-size: large;">Ένα από τα σημαντικότερα αρχαία θέατρα κοντά
στην περιοχή των Αθηνών ήταν αυτό της Επιδαύρου. Είναι αξιοσημείωτο ότι τέτοιου
είδους θέατρα φιλοξενούσαν αποκλειστικά έργα αρχαίων τραγικών ποιητών
(Αισχύλος, Σοφοκλής, Ευρυπίδης κ.λ.π.), όπου οι θεατές γνώριζαν εκ των προτέρων
την υπόθεση και την έκβαση του έργου -σε αντίθεση με τα σημερινά τηλεοπτικά σίριαλ και κινηματογραφικές
ταινίες, όπου η υπόθεση και το τέλος παραμένουν άγνωστα. Μολονότι ήταν γνώστες
της υπόθεσης, οι θεατές κατέκλυζαν κάθε χρόνο το θέατρο και μάλιστα πολλοί από
αυτούς δεν κατάγονταν από την Αθήνα, ξοδεύοντας, έτσι, όχι μόνο περισσότερο χρόνο
λόγω των μετακινήσεων αλλά και χρήματα. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="color: #20124d; font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 36pt;">
<span style="font-size: large;"><b>Ο πιο σημαντικός λόγος για τον οποίο οι
άνθρωποι παρακολουθούσαν συχνά θεατρικές παραστάσεις ήταν γιατί το θέατρο
υπήρξε ένα σημαντικό είδος θεραπευτικής αγωγής, αφού μέσα από τον ποιητικό λόγο
επαναπροσδιόριζαν την θέση τους στον κόσμο και μαθαίνοντας να διαχειρίζονται ζητήματα που
ξεπερνούσαν την απλή επιβίωση κατάφερναν να δαμάσουν το χάος.</b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="color: #20124d; font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; line-height: 150%; text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><a href="http://ts3.mm.bing.net/images/thumbnail.aspx?q=4556084696712654&id=316bba4eb5587e8d560c5fdbadf71c2e" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="185" src="http://ts3.mm.bing.net/images/thumbnail.aspx?q=4556084696712654&id=316bba4eb5587e8d560c5fdbadf71c2e" width="200" /></a></span></div>
<span style="font-size: large;"> Δυστυχώς, στις μέρες μας, ελάχιστοι
είναι αυτοί που προτιμούν ως μέσω ψυχαγωγίας θεατρικές παραστάσεις με
βαθύτερους στοχασμούς. Δύο σημαντικοί παράγοντες που θα μπορούσαν να συμβάλλουν ενεργά στη θεατρική παιδεία
είναι το σχολείο και η οικογένεια. Βέβαια το ελληνικό
εκπαιδευτικό σύστημα δεν προωθεί με αποτελεσματικό τρόπο την ανάπτυξη θεμάτων με πολιτιστικό χαρακτήρα.
Αφαιρώντας, έτσι, την δυνατότητα από τους νέους να ασχοληθούν με τον πολιτισμό
και να διευρύνουν τους πνευματικούς τους ορίζοντες τους μέσω του σχολείου, το μέλλον μοιάζει
αβέβαιο για την ανάπτυξη της πνευματικής κουλτούρας των ανθρώπων. Επιπλέον,
ελάχιστοι είναι αυτοί που θεωρούνται «προνομιούχοι» καθώς η οικογένεια τους
έχει την οικονομική δυνατότητα να τους παρέχει ψυχαγωγία υψηλού επιπέδου. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="color: #20124d; font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 36pt;">
<span style="font-size: large;"><b>Δυστυχώς, ο σύγχρονος άνθρωπος, ζώντας από κάθε
άποψη πιο έντονα από τις προηγούμενες γενιές, αναζητά την πολύπλευρη
ικανοποίηση των αισθήσεων του και την επιτυγχάνει μέσω της διασκέδασης, χωρίς
να στρέφεται προς το θυμικό του. Δεν ησυχάζει, δεν ηρεμεί, δεν αναπαύεται, παρά
σκορπίζεται νομίζοντας ότι διασκεδάζει. Ζει επιφανειακά και του φαίνεται δύσκολο
να στραφεί προς τα έσω και να αναζητήσει βαθύτερα νοήματα, ενώ προσδοκώντας μόνο
εξωτερικούς σκοπούς, όπως η επιτυχία, ο πλούτος και η καριέρα, ο εσωτερικός του κόσμος παραμένει φτωχά αναπτυγμένος.</b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="color: #20124d; font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"> Εν κατακλείδι, εξαιτίας της οικονομικής κρίσης
αλλά και του υπάρχοντος εκπαιδευτικού συστήματος η ψυχαγωγία ,στην εποχή μας ,
φαντάζει πολυτέλεια. Ίσως για τον Έλληνα του 21<sup>ου</sup> αιώνα οι επιλογές
του στο θέμα της ψυχαγωγίας να είναι απελπιστικά περιορισμένες. Ίσως να μην
έχει την δυνατότητα να επιλέξει τη
ψυχαγωγία και να είναι αναγκασμένος να επιλέγει συνέχεια την διασκέδαση. <b>Ή
μήπως αρνείται κάτι ποιοτικό γιατί έχει συνηθίσει και αρκείται στην κοινότυπη
και φτηνή διασκέδαση; </b> </span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<wbr></wbr> <wbr></wbr> <wbr></wbr> </div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-820864478052068543.post-12272406469814349672012-05-09T23:29:00.001+03:002012-05-12T00:46:47.975+03:00Η Ταβέρνα : ένας διαχρονικός τρόπος ψυχαγωγίας για τους Έλληνες<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-right: 37.3pt; text-align: justify;">
</div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-right: 37.3pt; text-align: justify;">
Του μαθητή της Α΄ Λυκείου
Καραΐσκου Βασίλη</div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-right: 37.3pt; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-right: 37.3pt; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-right: 37.3pt; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-right: 37.3pt; text-align: justify;">
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://s.enet.gr/resources/2009-11/14-14-thumb-large.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="115" src="http://s.enet.gr/resources/2009-11/14-14-thumb-large.jpg" width="200" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span class="multimediaRIGHT imageItemSMALL"><span class="caption">Μαζί Βάρναλης, Τσίρκας και Παπαϊωάννου.</span></span></td></tr>
</tbody></table>
<span style="color: #073763; font-size: large;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"> </span></span><span style="color: #073763; font-size: large;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Είναι αλήθεια πως ο
ελληνικός λαός υπέστη μία πληθώρα αλλαγών , άλλοτε επίπονων και βάναυσων</span></span><span style="color: #073763; font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; font-size: large;"> </span><span style="color: #073763; font-size: large;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">και άλλοτε προοδευτικών ,μα κάθε φορά έβρισκε
τρόπους εκτόνωσης και διασκέδασης. <b>Πρωταγωνιστικό ρόλο στο πολιτιστικό
προσκήνιο κάθε περιοχής αποτελούσε η πατροπαράδοτη λαϊκή ταβέρνα. Αυτή ήταν που
στάθηκε δίπλα στον Έλληνα μετά από κάθε δυσκολία και η παρουσία της έδινε ζωή
και ελπίδα στους ανθρώπους με την ζεστασιά και την ανθρωπιά που εξέπεμπε. Ήταν
το σημείο αναφοράς όλων ,ανεξαιρέτως, εκεί όπου δηλαδή τα άτομα μοιραζόταν
καημούς και εμπειρίες σε ένα κλίμα αλληλοϋποστήριξης .</b></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="color: #073763; font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; line-height: 150%; margin-right: 37.3pt; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"> Αρχικά οι ταβέρνες ήταν
συνήθως τοποθετημένες σε πιο απόμακρα μέρη κυρίως σε υπόγεια ,μακριά δηλαδή από
τον κόσμο</span><span style="font-size: large;"> και την επιρροή του. Καθώς
έμπαινες συναντούσες ένα κόσμο τελείως διαφορετικό όπου τα πράγματα που τους
ένωναν ήταν περισσότερα από αυτά που τους χώριζαν. <b>Ήταν ένας υγρός και μικρός
χώρος με χωμάτινο πάτωμα και βαρέλια με κρασί διάσπαρτα </b>.Αργότερα βέβαια όπως
είναι λογικό οι ταβέρνες</span><span style="font-size: large;"> εκσυγχρονίζονται
τόσο σε εξοπλισμό όσο και στον χώρο. Οι τοίχοι διακοσμούνται</span><span style="font-size: large;"> με φιγούρες κανταδόρων , θέματα από την
ελληνική μυθολογία</span><span style="font-size: large;"> και γενικότερα</span><span style="font-size: large;"> εκπέμπουν έναν αέρα καθαριότητας και
ανανέωσης . Φεύγουν από τα υπόγεια και εγκαθίστανται σε παλιά κτήρια με αυλές κάνοντας
τες προσιτές στο </span><span style="font-size: large;"> ευρύτερο κοινό. Ακόμα,
σηματοδοτείται και η είσοδος γυναικών και οργανοπαικτών κάθε είδους στις
εγκαταστάσεις της ταβέρνας. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="color: #073763; font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; line-height: 150%; margin-right: 37.3pt; text-align: justify; text-indent: 36pt;">
<span style="font-size: large;"><b>Με το πέρασμα των χρόνων η ταβέρνα αλλάζει και προσαρμόζεται στις
ανάγκες της κάθε περιόδου. Ποτέ δεν έμεινε στάσιμη με τον τίτλο της μουσειακής
γωνιάς της περιοχής μα πάντα βρισκόταν στο κέντρο της διασκέδασης και της
κοινωνικής ζωής των κατοίκων. Στάθηκε δίπλα στον Έλληνα σε πολύ δύσκολες στιγμές όπως ο
πόλεμος ,η πείνα όχι σαν ένα μέρος
τροφής και οινοποσίας μα ως μια αναλλοίωτη
στο χρόνο ιδέα .</b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="color: #073763; font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; line-height: 150%; margin-right: 37.3pt; text-align: justify; text-indent: 36pt;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi2HpsyHb5istIGSzbq9RkABumSWGWVDl_rWvceoT5xNFR8r5eYJY0LNwAYj1Riin31HXltBbBSqInSxKMn1htH2ArHyIFzo9hj-UJR1NOO4ohE8GRjHPf4KW_DMAZ16AxDu5Xx2mchQNE/s1600/taverna55.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><br /></a></span></div>
<span style="font-size: large;">Σιγά σιγά</span><span style="font-size: large;"> η
Ελλάδα μπαίνει στη σφαίρα επιρροής των μεγάλων κρατών με αποτέλεσμα όλο και
περισσότερες ξενόφερτες αντιλήψεις και μόδες να κατακλύζουν το πανελλήνιο
μερικές από τις οποίες έρχονται να αλλάξουν και τις ταβέρνες. Αυτές όμως δεν
είναι πρόθυμες να φιλοξενήσουν τις νέες αυτές αλλαγές,</span><span style="font-size: large;"> με αποτέλεσμα σταδιακά να ξεφυτρώνουν τα
μαζικά κοσμικά κέντρα (μπουζούκια) έτοιμα να υποδεχθούν τον νέο αμερικανικό
τρόπο διασκέδασης .<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi2HpsyHb5istIGSzbq9RkABumSWGWVDl_rWvceoT5xNFR8r5eYJY0LNwAYj1Riin31HXltBbBSqInSxKMn1htH2ArHyIFzo9hj-UJR1NOO4ohE8GRjHPf4KW_DMAZ16AxDu5Xx2mchQNE/s1600/taverna55.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="141" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi2HpsyHb5istIGSzbq9RkABumSWGWVDl_rWvceoT5xNFR8r5eYJY0LNwAYj1Riin31HXltBbBSqInSxKMn1htH2ArHyIFzo9hj-UJR1NOO4ohE8GRjHPf4KW_DMAZ16AxDu5Xx2mchQNE/s200/taverna55.jpg" width="200" /></a></span><span style="font-size: large;"><b>Πλουσιότεροι προτιμούν τα νέα πολυτελέστερα κέντρα</b><b> που βρίσκονταν αρκετά πιο μακριά από το
κέντρο των πόλεων, με αποτέλεσμα τα
ταβερνεία που βρισκόταν στην καρδιά της να μετατρέπονται σε οινομαγειρεία για
εργαζόμενους και τόπους διασκέδασης κυρίως των κατώτερων στρωμάτων. Από αυτά
πέρασαν και μεγάλα ονόματα μουσικών καλλιτεχνών στρέφοντας έτσι το βλέμμα του
ευρύτερου κοινού που θέλησε να τους θαυμάσει τόσο αυτούς όσο και τις
δημιουργίες τους ,ανάμεσα στους οποίους υπήρξαν και άτομα τους πνεύματος όπως
και της πολιτικής. Η ταβέρνα έγινε πολλές φορές και κέντρο προεκλογικών
συγκεντρώσεων όπου οι υποψήφιοι μάζευαν τους ψηφοφόρους και είτε
δωροδοκώντας είτε μεθώντας επηρέαζαν την βούληση τους προς το δικό τους
συμφέρον. </b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b> </b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="color: #073763; font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; line-height: 150%; margin-right: 37.3pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit; font-size: large;"> </span><span style="font-size: large;">Επομένως διαπιστώνουμε πως η
ταβέρνα ήταν ένας χώρος που οι άνθρωποι αφιέρωναν μεγάλο κομμάτι της ζωής τους </span><span style="font-family: inherit; font-size: large;"> </span><span style="font-size: large;">και είναι το μέσο διατήρησης της πολιτιστικής
μας κληρονομιάς .Σήμερα βέβαια με τους ταχύτατους ρυθμούς ανάπτυξης και εξέλιξης
αφήνουμε στο παρελθόν τα ήθη και έθιμα και αρχίζουμε να τα ξεχνάμε. <b>Τα
ερεθίσματα που δεχόμαστε καθημερινά μας αναγκάζουν να προσπερνάμε τα ιδανικά
μας και να γινόμαστε μέρος του συρμού.</b> <b>Όλα αυτά μας κάνουν πιο επιθετικούς ,ανταγωνιστικούς
και εχθρικούς προς τον συνάνθρωπό μας, κάτι τελείως διαφορετικό από αυτό που
συνέβαινε λίγα χρόνια πριν , όταν για να διασκεδάσεις δεν χρειαζόσουν ένα σωρό
από συσκευές και ειδικά διαμορφωμένους χώρους παρά μόνο μια καλή παρέα λίγο κρασί
και μουσική, πράγματα τα οποία συναντούσες σε μια ταβέρνα. </b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-right: 37.3pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Times New Roman"; font-size: 12pt;"><br /></span></div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-820864478052068543.post-82607218380435575422012-05-06T02:19:00.000+03:002012-05-06T02:19:41.465+03:00Κόμικς: Η 9η Τέχνη - μία ευπρόσιτη μορφή ψυχαγωγίας<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: center;">
<b>Από τον μαθητή Α' Λυκείου Ιατρού Γιάννη</b></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
<!--[if gte mso 9]><xml>
<o:OfficeDocumentSettings>
<o:RelyOnVML/>
<o:AllowPNG/>
</o:OfficeDocumentSettings>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:TrackMoves/>
<w:TrackFormatting/>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:DoNotPromoteQF/>
<w:LidThemeOther>EL</w:LidThemeOther>
<w:LidThemeAsian>X-NONE</w:LidThemeAsian>
<w:LidThemeComplexScript>X-NONE</w:LidThemeComplexScript>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
<w:SplitPgBreakAndParaMark/>
<w:EnableOpenTypeKerning/>
<w:DontFlipMirrorIndents/>
<w:OverrideTableStyleHps/>
</w:Compatibility>
<m:mathPr>
<m:mathFont m:val="Cambria Math"/>
<m:brkBin m:val="before"/>
<m:brkBinSub m:val="--"/>
<m:smallFrac m:val="off"/>
<m:dispDef/>
<m:lMargin m:val="0"/>
<m:rMargin m:val="0"/>
<m:defJc m:val="centerGroup"/>
<m:wrapIndent m:val="1440"/>
<m:intLim m:val="subSup"/>
<m:naryLim m:val="undOvr"/>
</m:mathPr></w:WordDocument>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="true"
DefSemiHidden="true" DefQFormat="false" DefPriority="99"
LatentStyleCount="267">
<w:LsdException Locked="false" Priority="0" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Normal"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="heading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="35" QFormat="true" Name="caption"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="10" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" Name="Default Paragraph Font"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="11" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtitle"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="22" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Strong"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="20" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="59" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Table Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Placeholder Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="No Spacing"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Revision"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="34" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="List Paragraph"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="29" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="30" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="19" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="21" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="31" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="32" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="33" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Book Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="37" Name="Bibliography"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" QFormat="true" Name="TOC Heading"/>
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Table Normal";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin-top:0cm;
mso-para-margin-right:0cm;
mso-para-margin-bottom:10.0pt;
mso-para-margin-left:0cm;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri","sans-serif";
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:"Times New Roman";
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;
mso-fareast-language:EN-US;}
</style>
<![endif]-->
</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Bookman Old Style","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Τα κόμικς, ή αλλιώς η 9η Τέχνη, όπως έχουν
καθιερωθεί στις μέρες μας, είναι μία πολυδιάστατη μορφή τέχνης. Έχουν μεγαλώσει
γενιές και γενιές μέσα από τις σελίδες τους, συντροφεύοντας μικρούς και
μεγάλους αναγνώστες με τους διασκεδαστικούς χαρακτήρες και τις περιπέτειές
τους.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Bookman Old Style","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Απέκτησαν τη μορφή που ξέρουμε σήμερα περίπου στις
αρχές του 20<sup>ού</sup> αιώνα. Παρ’ όλα αυτά από τότε μέχρι σήμερα, όπως
είναι λογικό, εξελίχθηκαν και διαμορφώθηκαν, δημιουργώντας έτσι μία μεγάλη
γκάμα διαφορετικών υφών και πιο εξειδικευμένων έργων, που απευθύνονταν τόσο σε
ευρύ κοινό όσο και σε πιο συγκεκριμένο.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8sWHsIzmbgXkC82cf6QMsaNTAxPwP0sUwsF4sXbzyC1f0EiEdm96ZPJEShoI7L8wg3OpHPTuDFiph15Bf9HKYcpTtbCT3iidnJnMY4Mw7qr4wf1Ovfx1LmZjoRBM3vS5vh5mABAv-YYw/s1600/serafino1.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8sWHsIzmbgXkC82cf6QMsaNTAxPwP0sUwsF4sXbzyC1f0EiEdm96ZPJEShoI7L8wg3OpHPTuDFiph15Bf9HKYcpTtbCT3iidnJnMY4Mw7qr4wf1Ovfx1LmZjoRBM3vS5vh5mABAv-YYw/s320/serafino1.jpg" width="229" /></a><span style="font-family: "Bookman Old Style","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Στην Ελλάδα οι εικονογραφημένες ιστορίες έκαναν
αισθητή την παρουσία τους κατά τη δεκαετία του ’50, αν και αρκετές πειραματικές
εκδόσεις είχαν κάνει την εμφάνισή τους προηγουμένως. Σε μία χώρα που μόλις είχε
σταθεί στα πόδια της από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, η ανάγκη για ένα μέσο
ψυχαγωγίας που δεν απαιτούσε ούτε ιδιαίτερες γνώσεις ούτε κάποιο ιδιαίτερο
χρηματικό ποσό ήταν εμφανής σε κάθε έλληνα. Αυτός ήταν και ο λόγος που τα
κόμικς γίναν τόσο εύκολα αποδεκτά στη χώρα μας.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Bookman Old Style","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Σημαντικό ρόλο έπαιξαν και οι χαρακτήρες που
πρωτοεισήχθησαν στη χώρα μας. Οι Έλληνες μπορούσαν εύκολα να ταυτιστούν με τον
Αστερίξ, τον μικρόσωμο Γαλάτη, και το υπόλοιπο χωριό, το οποίο ήταν φαινομενικά
αβοήθητο μπροστά σε μια ολόκληρη αντίπαλη αυτοκρατορία, τη Ρωμαϊκή, κι όμως
αρνούνταν υποδειγματικά την υποταγή και –έστω και με τη βοήθεια του μαγικού
ζωμού- ερχόντουσαν ξανά και ξανά αντιμέτωποι με τις ρωμαϊκές λεγεώνες. Το ίδιο
εύκολα ταυτίστηκαν με χαρακτήρες όπως ο Μίκυ, ο Σεραφίνο, ο Μπλεκ κ.ά.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Bookman Old Style","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Με την πάροδο των χρόνων, πολλές εκδόσεις κάνουν
την εμφάνισή τους στα ελληνικά περίπτερα και στα βιβλιοπωλεία. Τόσο περιοδικές
όσο και αυτόνομες εκδόσεις, από έλληνες και ξένους δημιουργούς, χαρίζουν στους
αναγνώστες μερικά λεπτά ή μερικές ώρες διασκέδασης και χαλάρωσης, χωρίς να
λείπουν και τα πιο «εκπαιδευτικά» έργα, όπου η υπόθεση έχει να προσφέρει πολλά
πράγματα και να εμπλουτίσει τις γνώσεις αυτού που τα διαβάζει.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<a href="http://www.myfreewallpapers.net/cartoons/wallpapers/asterix-and-obelix.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="http://www.myfreewallpapers.net/cartoons/wallpapers/asterix-and-obelix.jpg" width="320" /></a><span style="font-family: "Bookman Old Style","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Σήμερα, τα κόμικς έχουν στηθεί σαν μια μεσαίου
μεγέθους βιομηχανία στη χώρα μας. Πολλοί «ντόπιοι» δημιουργοί εκδίδουν μηνιαίως
τα δικά τους πονήματα, και το αναγνωστικό κοινό έχει αυξηθεί σε σχέση με
παλιότερα. Δυστυχώς, όμως, στην Ελλάδα συγκεκριμένα επικρατεί η αντίληψη πως το
συγκεκριμένο μέσο παραμένει παιδικό, και γι’ αυτόν τον λόγο πολλοί έφηβοι,
ακόμα και αν διάβαζαν σε μικρότερη ηλικία, σταματούν οριστικά, για να τα
ξανανακαλύψουν (εάν σταθούν τυχεροί) σε μεγαλύτερη ηλικία.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Bookman Old Style","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Τα κόμικς όμως δεν απευθύνονται μόνο σε κάποιο
συγκεκριμένο κοινό. Τα υπάρχοντα έργα μπορούν να το αποδείξουν περίτρανα.
Υπάρχουν εκδόσεις που απευθύνονται κυρίως σε παιδιά, άλλες που επικεντρώνονται
σε ενήλικες, και ανάλογα το κοινό αλλά και το περιεχόμενο ποικίλει και η τιμή
καθώς και η ποιότητα της έκδοσης. Βέβαια, υπάρχουν έργα, όπως για παράδειγμα τα
γαλλοβέλγικα Λούκυ Λουκ και Αστερίξ που μπορούν να διαβαστούν το ίδιο ευχάριστα
από όλες τις ηλικίες ανθρώπων – απλά, η κάθε ηλικία θα ερμηνεύσει αυτό που
διαβάζει με διαφορετικό τρόπο.</span></div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
</div>JohnnyMZhttp://www.blogger.com/profile/05873825901191212294noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-820864478052068543.post-89782446954049732542012-05-04T20:25:00.000+03:002012-05-10T21:15:28.690+03:00Τα θεατρικά μπουλούκια: μία μορφή ψυχαγωγίας του περασμένου αιώνα<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div style="text-align: center;">
<b>Από τον μαθητή Α' Λυκείου Ντέρο Κωνσταντίνο</b></div>
<br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="color: #4c1130;">
<span style="font-family: "Bookman Old Style","serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Μια φορά κι έναν καιρό, οι ηθοποιοί φτιάξανε
θιάσους, που τους είπανε «μπουλούκια». Τα μπουλούκια ήταν μικρές ερασιτεχνικές
θεατρικές ομάδες. Αποτελούνταν από νέους και άπειρους ηθοποιούς – οι οποίοι
ήταν άνεργοι – ή ακόμη και από ολόκληρες οικογένειες πολλές φορές. Ήταν σχήματα
περιφερόμενα και έπαιζαν κυρίως μυθιστορηματικά δράματα.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="color: #4c1130;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="color: #4c1130;">
<span style="font-family: "Bookman Old Style","serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Τα μπουλούκια ήταν ένας από τους πιο φθηνούς
τρόπους ψυχαγωγίας της εποχής αυτής. Ταξίδευαν πάντα με το τραίνο και πάντα
στην Τρίτη θέση αφού ήταν η πιο οικονομική. Δεν έμεναν πάντα σε ένα
συγκεκριμένο μέρος αλλά όπου έβρισκαν, κάτω από άθλιες συνθήκες. Στήνανε τις
παραστάσεις τους σε τσαντίρια ή πρόχειρα πατάρια, σε αυλές σχολείων ή καφενεία και
το ρεπερτόριό τους ήταν συγκεκριμένο. Τις περισσότερες φορές έπαιζαν για ένα
πιάτο φαΐ ή ένα καρβέλι ψωμί, αφού οι χωρικοί δεν είχαν χρήματα να πληρώσουν.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="color: #4c1130;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="color: #4c1130;">
<a href="http://nikiloy.pblogs.gr/files/f/402300-2011-06-09_191216.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="314" src="http://nikiloy.pblogs.gr/files/f/402300-2011-06-09_191216.jpg" width="400" /></a><span style="font-family: "Bookman Old Style","serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Άκμασαν από τον 19<sup>ο</sup> αιώνα έως το πρώτο
μισό του 20<sup>ού </sup>. Πολλοί αξιόλογοι ηθοποιοί συμμετείχαν σε αυτά, αν
και κάποιοι δε θέλουν να το ομολογούν. Μερικοί από αυτούς ήταν οι: Μαρίκα
Κοντοπούλη, Βασιλεία Βασιλειάδου, Σπεράντζα Βράνα, Καλή Καλό, Μίμης Φωτόπουλος,
Αιμίλιος Βεάκης, κ.ά. Σημαντικά έργα ήταν η «Γκόλφο», «Ο Αγαπητικός της
Βοσκοπούλας», «Τιμή και Χρήμα», «Εσμέ η Τουρκοπούλα», «Η Κασσιανή», «Η Ωραία
του Περάν», «Ο Κουρσάρος» κ.ά. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="color: #4c1130;">
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://nikiloy.pblogs.gr/files/f/402300-2011-06-09_191216.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><br /></a></div>
<span style="font-family: "Bookman Old Style","serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Κύριο χαρακτηριστικό των έργων τους ήταν ο
αυτοσχεδιασμός, αυτός τους έδινε την ικανότητα να μετατρέπουν την κωμωδία σε
δράμα και αντίστροφα. Κάποια τραγουδάκια, κάποια ανέκδοτα και κάποιοι
χιουμοριστικοί διάλογοι ανάμεσά τους ήταν αυτά τα οποία τα έκαναν τόσο αγαπητά
στο κοινό. Πρόσφεραν ομορφιά, δάκρυ και χαμόγελο. Κάθε βράδυ για τον καθένα από
αυτούς ήταν μια εμπειρία και για κάθε χωριό ένα συμβάν.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="color: #4c1130;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="color: #4c1130;">
<span style="font-family: "Bookman Old Style","serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Η περίοδος της παρακμής άρχισε μετά τον πόλεμο και
με την δημιουργία των πρώτων θεατρικών αιθουσών και την πρώτη εμφάνιση του
κινηματογράφου. Οι μετακινήσεις τους από μέρος σε μέρος ανέδειξαν τα μπουλούκια
ως το κλασσικό πρότυπο της ελληνικής λαϊκής θεατρικής παράδοσης.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="color: #4c1130;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="color: #4c1130;">
<span style="font-family: "Bookman Old Style","serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Συνοψίζοντας, τα μπολούκια έπαιξαν σημαντικό ρόλο
στην εξέλιξη του πολιτισμού και του θεάτρου αφού με τη δράση τους έστησαν τα
θεμέλια για το σημερινό θέατρο.</span></div>
</div>JohnnyMZhttp://www.blogger.com/profile/05873825901191212294noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-820864478052068543.post-28706643397010496232012-04-12T14:17:00.003+03:002012-05-12T00:47:49.235+03:00Παράγοντες που επηρεάζουν την μουσική ψυχαγωγία στις μέρες μας<div align="left">
του μαθητή της Α' Λυκείου Προφυλλίδη Άκη</div>
<div align="justify">
<br />
<div style="color: #4c1130; font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">
<span style="font-size: large;">Ένα βράδυ στα μπουζούκια ή παρακολούθηση μια όπερας;</span></div>
<div style="color: #4c1130; font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><a href="http://ts3.mm.bing.net/images/thumbnail.aspx?q=4991018824564982&id=fb46645df5b592fdf3451d8c79627621" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><br /></a></span></div>
<div style="color: #4c1130; font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">
<span style="font-size: large;"><a href="http://ts3.mm.bing.net/images/thumbnail.aspx?q=4991018824564982&id=fb46645df5b592fdf3451d8c79627621" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://ts3.mm.bing.net/images/thumbnail.aspx?q=4991018824564982&id=fb46645df5b592fdf3451d8c79627621" /></a></span><span style="font-size: large;">Παρά την οικονομική κρίση ακόμα και σήμερα χώροι διασκέδασης όπως τα μπουζούκια αλλά όχι μόνο αυτά, αποτελούν προτεραιότητα στις επιλογές της πλειοψηφίας του κοινού και των νέων ειδικότερα.</span><span style="font-size: large;"> Γιατί άραγε οι περισσότεροι επιλέγουν ένα πιο «εύπεπτο», δήθεν λαϊκό , με πρόχειρο στίχο και επαναλαμβανόμενα μονότονη μουσική θέαμα και όχι μια όπερα με βαθύτερο νόημα;</span></div>
<div style="color: #4c1130; font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="color: #4c1130; font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">
<span style="font-size: large;">Ψάχνοντας βαθύτερα αυτά τα ερωτήματα ερχόμαστε πρώτα στον κύκλο της οικογένειας. Είναι βέβαιο ότι μέσα από την οικογένεια ο κάθε άνθρωπος επηρεάζεται και πολλές φορές υιοθετεί πρότυπα που ακολουθεί το περιβάλλον του. Είναι λοιπόν φυσικό, να προτιμά ένα είδος μουσικής, όπως αυτό που αντιπροσωπεύουν τα μπουζούκια από ένα άλλο είδος που διαφέρει από τα πρότυπα με τα οποία έχει μεγαλώσει και είναι επομένως πολύ δύσκολο να παρακολουθήσει ένα πνευματικότερο/ απαιτητικότερο είδος ψυχαγωγίας, όπως η όπερα και η κλασσική μουσική. Παρ’ όλα αυτά, υπάρχει και το γνήσια λαϊκό τραγούδι ή το έντεχνο , κομμάτι της μουσικής παράδοσής μας ,το οποίο υπηρετούν πολλοί αξιόλογοι συνθέτες ,στιχουργοί και τραγουδιστές καταξιωμένοι ,το οποίο δεν προσεγγίζει η νεότερη γενιά ή απορρίπτει εκτός και αν η ίδια η οικογένεια στρέψει το ενδιαφέρον του νέου σε αυτό.</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><a href="http://ts3.mm.bing.net/images/thumbnail.aspx?q=4738358792291330&id=37583d22e7caa5f3ee3bad618402101e" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="http://ts3.mm.bing.net/images/thumbnail.aspx?q=4738358792291330&id=37583d22e7caa5f3ee3bad618402101e" /></a></span></div>
<div style="color: #4c1130; font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">
<span style="font-size: large;">Συνεχίζοντας αυτόν τον προβληματισμό περνάμε στο κύκλο του σχολείου και γενικότερα της μόρφωσης. Είναι σίγουρο πως μέσα από το σχολείο, και τις γνώσεις που αντλούνται από αυτό, ο καθένας δέχεται ερεθίσματα τα οποία τον βοηθούν να δημιουργήσει τον χαρακτήρα και τις προτιμήσεις του. <b>Ένα όμως σημείο που δεν έχει καταφέρει το σχολείο, ακόμα και στις μέρες μας, είναι να οδηγεί, με την κατάλληλη βοήθεια, τον καθένα στην επιλογή ενός τρόπου ψυχαγωγίας, που αναλογεί με το μορφωτικό του επίπεδο και γενικότερα με τις γνώσεις του, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να διευρύνει τους ορίζοντές του και στον τομέα της μουσικής ψυχαγωγίας. Άλλωστε, πολλές φορές η έλλειψη της μουσικής παιδείας, αλλά και η ανεπιτυχής, στεγνή ή και αποτρεπτική επίδραση του μαθήματος της μουσικής, όταν γίνεται στο σχολείο, οδηγεί σε μια τέτοια επιλογή ψυχαγωγίας. </b></span></div>
<div style="color: #4c1130; font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="color: #4c1130; font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">
<span style="font-size: large;">Ένας άλλος λόγος που ωθεί τον άνθρωπο σε επιλογές λιγότερο απαιτητικής διασκέδασης είναι ο φόβος του στο να πειραματίζεται. <b>Είναι φανερό, πως ο άνθρωπος έχει μάθει να ζει με στερεότυπα που έχει άκριτα υιοθετήσει από την κυρίαρχη κουλτούρα mainstream της κάθε εποχής η οποία εξυπηρετεί κάθε φορά συγκεκριμένα οικονομικά κυρίως συμφέροντα και η οποία προβάλλεται από τα ΜΜΕ ή το ραδιόφωνο κυρίως σε ό,τι αφορά τη μουσική, με συνέπεια να μην αναζητά και να μην πειραματίζεται με κάτι διαφορετικό που ξεφεύγει από τα συνηθισμένα απωθώντας έτσι εναλλακτικούς τρόπους ψυχαγωγίας σε σχέση με τη μουσική.</b></span></div>
<div style="color: #4c1130; font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">
<span style="font-size: large;">Ένας πολύ σημαντικός λόγος είναι επίσης και η οικονομική κατάσταση. Στις μέρες μας, ιδιαίτερα, η οικονομική κατάσταση των περισσότερων ανθρώπων είναι λίγο έως πολύ άσχημη. Αυτό έχει ως αντίκτυπο να επιλέγονται φθηνότεροι τρόποι διασκέδασης, που απαιτούν μικρότερη χρηματική δαπάνη.</span></div>
<div style="color: #4c1130; font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><a href="http://xartografos.files.wordpress.com/2011/10/teatro-dell-opera-di-roma.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="133" src="http://xartografos.files.wordpress.com/2011/10/teatro-dell-opera-di-roma.jpg" width="200" /></a></span></div>
<div style="color: #4c1130; font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">
<span style="font-size: large;"><b>Από τα παραπάνω συμπεραίνουμε ότι στις μέρες μας αποκλίνουμε όλο και περισσότερο από πνευματικότερους τρόπους ψυχαγωγίας και από συγκεκριμένα είδη μουσικής (όπως την κλασική , την έντεχνη ή τη γνήσια λαϊκή), λόγω πολλών στερεοτύπων, συνηθειών κυρίως όμως λόγω έλλειψης παιδείας.</b></span></div>
</div>Akishttp://www.blogger.com/profile/03680790377951197983noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-820864478052068543.post-64359594073429318172012-04-04T23:32:00.001+03:002012-05-10T22:22:05.307+03:00ΟΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΕΣ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑΣ . Ψυχαγωγία για άτομα με ειδικές ανάγκες <br />
<br />
της μαθήτριας της Α΄ Λυκείου Βογιατζή Φένιας<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiaB_gE01yVSRZA5qDSvxIspf18Denv1f-WZSMoMWHLufhxUCjut2XTP4tx-KIsJIqEyBX2Mq0Orv_mVE0p8j6sP1FDZW-dCFFRb68VVfYqWxIYPW0nXaMRcBKYLRjncLNSMOEMRS_ce2I/s1600/amea%255B1%255D.png" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="160" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiaB_gE01yVSRZA5qDSvxIspf18Denv1f-WZSMoMWHLufhxUCjut2XTP4tx-KIsJIqEyBX2Mq0Orv_mVE0p8j6sP1FDZW-dCFFRb68VVfYqWxIYPW0nXaMRcBKYLRjncLNSMOEMRS_ce2I/s200/amea%255B1%255D.png" width="200" /></a></div>
<span style="color: #741b47; font-size: small;"><span style="font-family: Verdana,sans-serif;"> Στην σημερινή κοινωνία πολλά προβλήματα κρύβονται αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν. Αρκετοί άνθρωποι αναγκαστικά ζουν στο περιθώριο της ζωής, ενώ στην πραγματικότητα αναδεικνύονται σε πρωταγωνιστές της. Άτομα με κινητικά προβλήματα ή άλλα με ειδικές ανάγκες/ δεξιότητες δεν εγκαταλείπουν τον αγώνα και καθημερινά προσπαθούν να ασχοληθούν με καινούργια πράγματα, τα οποία θα τους κάνουν να αισθανθούν καλύτερα και προφανώς να διασκεδάσουν και να ψυχαγωγηθούν , όπως έχουμε όλοι μας ανάγκη. Πολλοί από εμάς πιστεύουν ότι δεν υπάρχουν πολλές δυνατότητες για τους ανθρώπους με αναπηρία στο θέμα της ψυχαγωγίας. Κατά πόσο όμως αυτή η άποψη είναι αληθής; Πολλές έρευνες έχουν ανατρέψει την κοινή κυρίαρχη αντίληψη και έχουν αποδείξει ότι όλοι μας μπορούμε να ψυχαγωγηθούμε αλλά με διαφορετικό τρόπο ο καθένας και κάτω από άλλες συνθήκες.</span></span><br />
<div style="background: none repeat scroll 0% 0% white; color: #741b47; font-family: Verdana,sans-serif; text-indent: 36pt;">
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://perierga.gr/wp-content/uploads/2011/03/beethoven.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="200" src="http://perierga.gr/wp-content/uploads/2011/03/beethoven.jpg" width="186" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b> Μπετόβεν</b>: έχασε ολότελα την ακοή του<br />
αλλά δεν έπαψε να δημιουργεί </td><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><br /></td></tr>
</tbody></table>
<span style="font-size: small;">Αρχικά, άτομα με κινητικά προβλήματα μπορούν να ασχοληθούν γενικότερα με την τέχνη. Ειδικότερα με τη ζωγραφική , το χορό και το θέατρο . Η αίσθηση της δημιουργικότητας δρα καταλυτικά στην δημιουργία ενός κλίματος το οποίο απαλλάσσει από το φαινόμενο του αποκλεισμού και της απομόνωσης. Μέσα από τέτοιες δραστηριότητες παρέχεται στους ανθρώπους η δυνατότητα να δημιουργήσουν, να εκφραστούν και να καλλιεργήσουν την αυτογνωσία τους. Μία άλλη δημιουργική δραστηριότητα είναι ο χορός ο οποίος μπορεί να συνδεθεί άμεσα και με το τραγούδι , δραστηριότητες οι οποίες καλλιεργούν το αίσθημα ομαδικότητας, επιτρέπουν στον καθένα την έκφραση του εαυτού του και επίσης βοηθούν σε μεγάλο βαθμό στην βελτίωση της κινητικής συμπεριφοράς. Πρέπει να τονιστεί επιπλέον ότι υπάρχει μια διαφοροποίηση ως προς την δυνατότητα πραγματοποίησης αυτών, η οποία βασίζεται στις διαφορετικές ανάγκες του καθενός και στα προβλήματα του. Επιπρόσθετα, σημαντική δίοδος ψυχαγωγίας αποτελεί και το θέατρο. Οι άνθρωποι με κινητικά προβλήματα έχουν την δυνατότητα όχι μόνο να παρακολουθούν παραστάσεις προσαρμοσμένες ή μη στα προβλήματα τους αλλά και ταυτόχρονα να παίρνουν μέρος σε αυτές. </span></div>
<div style="background: none repeat scroll 0% 0% white; color: #741b47; font-family: Verdana,sans-serif; text-indent: 36pt;">
<span style="font-size: small;">Εκτός όμως από τον καλλιτεχνικό τομέα υπάρχουν και άλλοι τρόποι για να γίνει κάποιος δημιουργικός σε άλλους τομείς της ζωής. Σπουδαίες τεχνικές, οι οποίες εμφανίζονται στις μέρες μας είναι η θεραπευτική αγωγή, η μουσικοθεραπεία, γελωτοθεραπεία και η θεραπεία με χιούμορ. Οι παραπάνω αποτελούν μέρος τις σφαιρικής αγωγής, η οποία προσφέρεται ακόμα και σε ανθρώπους οι οποίοι δεν έχουν κινητικά προβλήματα. Πιο συγκεκριμένα η γελωτοθεραπεία είναι μια πρωτοποριακή τεχνική βασιζόμενη και στην σωματική άσκηση. Συνδυάζονται απλές ασκήσεις γέλιου, ήπιες αναπνοές και τραγούδι τα οποία έχουν ως αντίκτυπο την δημιουργία ενός ευχάριστου κλίματος. Όσον αφορά στη μουσικοθεραπεία είναι μια μορφή δημιουργικής ψυχοθεραπείας μέσω της μουσικής και οι θεραπευόμενοι καταφέρνουν να διευρύνουν τις εμπειρίες τους και κατά κύριο λόγο την αυτογνωσία τους. Σύμφωνα με τις τελευταίες έρευνες παρατηρείται ότι οι δύο παραπάνω τρόποι είναι ιδιαίτερα σημαντικοί και αποτελεσματικοί για την ζωή των ατόμων με ειδικές ανάγκες.</span></div>
<div style="background: none repeat scroll 0% 0% white; color: #741b47; font-family: Verdana,sans-serif;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://ts3.mm.bing.net/images/thumbnail.aspx?q=4659984249127002&id=618bfd7e340eb1d3fb20bc52899ea545" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="http://ts3.mm.bing.net/images/thumbnail.aspx?q=4659984249127002&id=618bfd7e340eb1d3fb20bc52899ea545" width="193" /></a></div>
<span style="font-size: small;"> Γίνεται όμως ο αθλητισμός να απουσιάζει από τις ζωές τους; Αρκετοί πιστεύουν ότι άτομα με κινητικά προβλήματα δεν μπορούν να αθληθούν και ότι είναι κάτι επώδυνο για αυτούς. Αυτές είναι οι αρνητικές αντιλήψεις και οι προκαταλήψεις οι οποίες κυριαρχούν στην κοινωνία. Η εμπειρία έχει δείξει ότι άτομα με κινητικά προβλήματα έχουν αναδειχθεί σε σπουδαίους αθλητές τόσο σε ατομικό όσο και σε ομαδικό επίπεδο, ακόμα και σε ευρωπαϊκούς αγώνες. Η θέληση τους σε συνδυασμό με τις ικανότητές τους, έδωσε την αφορμή για τη δημιουργία των παραολυμπιακών αγώνων. Σε αυτή την διοργάνωση περιλαμβάνονται όλα σχεδόν τα αθλήματα αλλά προσαρμοσμένα στις δυσκολίες τους. </span></div>
<div style="background: none repeat scroll 0% 0% white; color: #741b47; font-family: Verdana,sans-serif;">
<span style="font-size: small;"> Συνοψίζοντας όλα τα παραπάνω, πρέπει όλοι μας να συνειδητοποιήσουμε ότι τα άτομα με ειδικές ανάγκες διασκεδάζουν ακριβώς με τον ίδιο τρόπο όπως όλοι μας. Μπορούν να παρακολουθήσουν τηλεόραση ή σινεμά, να πραγματοποιήσουν εκδρομές, να συναντηθούν με τους φίλους τους και γενικότερα να κάνουν τα πάντα χωρίς καμία εξαίρεση. Το μόνο το οποίο καλείται να επισημανθεί είναι ότι υλοποιούν κάποια πράγματα με περισσότερη δυσκολία. Αυτοί όμως είναι οι αγωνιστές της ίδιας της ζωής και με επιμονή και θέληση καταφέρνουν τους στόχους τους.</span></div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-820864478052068543.post-70002324056987761832012-04-04T20:38:00.000+03:002012-05-10T21:53:40.080+03:00Ο Καραγκιόζης ψυχαγωγεί μικρούς και μεγάλους<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><b> <span style="font-size: small;">Από τον μαθητή Α' Λυκείου Γιάννη Λιαπούδη</span></b></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="color: #0c343d; font-family: "Helvetica Neue",Arial,Helvetica,sans-serif;">
<span style="font-size: small;">Ο <b>Καραγκιόζης</b> είναι ο κεντρικός χαρακτήρας του παραδοσιακού ελληνικού και τούρκικου Θεάτρου Σκιών, το οποίο σε πολλές περιπτώσεις αποκαλείται με το όνομα του πρωταγωνιστή του. Στα τούρκικα ονομάζεται <i>Karagoz</i> που σημαίνει μαυρομάτης.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="color: #0c343d; font-family: "Helvetica Neue",Arial,Helvetica,sans-serif;">
<span style="font-size: small;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="color: #0c343d; font-family: "Helvetica Neue",Arial,Helvetica,sans-serif;">
<span style="font-size: small;">Η γέννηση του πασίγνωστου λαϊκού μας ήρωα του ελληνικού Θεάτρου Σκιών, του αγαπημένου μας Καραγκιόζη, δεν είναι απόλυτα εξακριβωμένη και έχουν διατυπωθεί πολλές απόψεις πάνω σε αυτό το θέμα. Η ιστορία της δημιουργίας του βασίζεται σε προφορικές παραδόσεις από τις οποίες η πιο διαδεδομένη αναφέρεται στο γνωστό θρύλο του Καραγκιόζη και του Χατζηαβάτη που ζούσαν στην Προύσα.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="color: #0c343d; font-family: "Helvetica Neue",Arial,Helvetica,sans-serif;">
<span style="font-size: small;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="color: #0c343d; font-family: "Helvetica Neue",Arial,Helvetica,sans-serif;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://www.internetakias.gr/wp-content/uploads/2007/b7c3cf9eefef_F167/karagkiozis.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="http://www.internetakias.gr/wp-content/uploads/2007/b7c3cf9eefef_F167/karagkiozis.jpg" width="135" /></a></div>
<span style="font-size: small;">Ο Καραγκιόζης, ένας φτωχός έλληνας, που είχε απαρνηθεί κάθε ιδιωτική φροντίδα κι έχει εξυψωθεί σε εύθυμη φιλοσοφική θεώρηση της ζωής. Ήταν αγαθός, καλόκαρδος στο βάθος. Γεμάτος τεμπελιά και αισιοδοξία, αλλά και γεμάτος διάθεση να ανακατεύεται σε όλα. Επίσης, δεν ήταν ταπεινός. Υπάρχει όμως και ακόμα ένας θρύλος για τον Καραγκιόζη που αναφέρεται στην ιστορία ενός έλληνα από την Ύδρα του Γ. Μαυρομάτη και τοποθετείται χρονολογικά περίπου το 18o αιώνα. Ο Μαυρομάτης, λέγεται ότι ήλθε από την Κίνα με το Θέατρο Σκιών του. Αποφασίζοντας να εγκατασταθεί πλέον μόνιμα στην Πόλη, προσάρμοσε τόσο τη ζωή του όσο και το θεατρό του στα ήθη των Τούρκων. Έτσι, ονόμασε τον πρωταγωνιστή του Καραγκιοζ, προέκταση στα ελληνικά Καραγκιόζης. Ο Μαυρομάτης πέθανε στην Τουρκία και πληροφορίες ότι είχε βοηθό του τον Γιάννη Μπράχαλη, τον πρώτο καλλιτέχνη του είδους που έφερε τον Καραγκιόζη στην Ελλάδα.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="color: #0c343d; font-family: "Helvetica Neue",Arial,Helvetica,sans-serif;">
<span style="font-size: small;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="color: #0c343d; font-family: "Helvetica Neue",Arial,Helvetica,sans-serif;">
<span style="font-size: small;">Οι πρώτες ιστορικά βεβαιωμένες πληροφορίες για το θέατρο του Καραγκιόζη εντοπίζεται στα μέσα του 17ου αιώνα και μας τον παρουσιάζουν να εκφράζει εικόνες από την ζωή των Τούρκων. Πολλοί υποστήριξαν ότι ο Καραγκιόζης μας ήταν τούρκικο θέατρο, όμως όποιος γνωρίζει τον πνευματικό χαρακτήρα των λαών που ζούσαν μέσα στην τούρκικη αυτοκρατορία, δύσκολο να φαντασθεί Τούρκο, ή Εβραίο ή Αρμένη δημιουργό του Καραγκιόζη και μάλιστα εμπνευσμένο από τη ζωή δύο ελλήνων : του Χατζηαβάτη και του Μαυρομάτη. Απλώς, η εντύπωση δημιουργήθηκε γιατί μετά την εμφάνιση του Καραγκιόζη η τούρκικη κυριαρχία απλώθηκε σ' όλες τις χώρες της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και επόμενο ήταν το Θέατρο Σκιών να πάρει μορφή και έκφραση σύμφωνα με τις νέες κοινωνικές συνθήκες, δηλαδή οθωμανική.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="color: #0c343d; font-family: "Helvetica Neue",Arial,Helvetica,sans-serif;">
<span style="font-size: small;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="color: #0c343d; font-family: "Helvetica Neue",Arial,Helvetica,sans-serif;">
<span style="font-size: small;">Ο Καραγκιόζης δεν ήταν γνωστός στην Ελλάδα πριν από την Απελευθέρωση. Παίζοντας, βέβαια στην ελληνική γλώσσα μετά την απελευθέρωση, ο Καραγκιόζης εγκαθίσταται μόνιμα στην Ελλάδα και απο τις αρχές πλέον του 1900 μπορούμε να μιλάμε για καθαρά ελληνικό Καραγκιόζη. Παρ’ όλα αυτά, μετά από εισήγηση του Υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού της Τουρκίας στην UNESCO, το 2010 ο Καραγκιόζης περιελήφθηκε στο αντιπροσωπευτικό κατάλογο της αυλής πολιτιστικής κληρονομιάς της Τουρκία.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="color: #0c343d; font-family: "Helvetica Neue",Arial,Helvetica,sans-serif;">
<span style="font-size: small;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="color: #0c343d; font-family: "Helvetica Neue",Arial,Helvetica,sans-serif;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://www.sakketosaggelos.gr/Images/Uploaded/image002%2846%29.gif" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="200" src="http://www.sakketosaggelos.gr/Images/Uploaded/image002%2846%29.gif" width="138" /></a></div>
<span style="font-size: small;">Το κοινό του Καραγκιόζη αρχικά στόχευε σε κοινό κάθε ηλικίας. Μέσα από τις παραστάσεις του περνούσε πολλά μηνύματα πάνω στην επικαιρότητα, στα πολιτικά και στις κοινωνικές συνθήκες της εποχής. Με τον καιρό, δυστυχώς εξασθένισε, με αποτέλεσμα το κοινό του πλεόν να είναι περισσότερο παιδικό. Στοχεύει κυρίως σε μικρές ηλικίες, αλλα εξακολουθεί να εμπεριέχει τέτοια μηνύνατα όπως αυτά που προαναφέρθηκαν παραπάνω, κι έτσι δεν είναι λίγες οι φορές που απευθεύνεται και σε ενήλικες, όχι τόσο εκτενώς όσο παλιότερα όμως.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="color: #0c343d; font-family: "Helvetica Neue",Arial,Helvetica,sans-serif;">
<span style="font-size: small;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="color: #0c343d; font-family: "Helvetica Neue",Arial,Helvetica,sans-serif;">
<span style="font-size: small;">Στις μέρες μας παρακολουθείται περισσότερο από ανθρώπους μεγάλης ηλικίας που τον βλέπουν με νοσταλγία για το παρελθόν ή από μικρά παιδιά, υπό την καθοδήγηση των γονιών τους. Παιδιά άνω των 15 ετών δεν τον προτιμούν, διότι με τα χρόνια αλλάζουν οι συνήθειες και ο τρόπος ζωής των ανθρώπων, και προτιμούν να περνάνε τον χρόνο τους διαφορετικά.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="color: #0c343d; font-family: "Helvetica Neue",Arial,Helvetica,sans-serif;">
<span style="font-size: small;">Η θεατρική αυτή παράδοση συνεχίζεται με ενδιαφέρον από διάφορους παίχτες σε όλη την Ελλάδα, μα και στο εξωτερικό και οι θεατές εξακολουθούν να τη δέχονται με μεγάλη αγάπη και απέραντη νοσταλγία. Πρόκειται για μια κληρονομιά πολύτιμη που δεν μπορεί να χαθεί και αξίζει γιατί ο ήρωας της είναι ο καθρέφτης της γνήσιας ελληνικής ψυχής.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b>ΠΗΓΕΣ: </b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
wikipedia</div>
<div class="MsoNormal">
<span id="goog_1870610410"></span><span id="goog_1870610411"></span>neolaia.de</div>
<div class="MsoNormal">
Εφημερίδα "Η Θεσσαλία" (25/03/2012)</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
</div>JohnnyMZhttp://www.blogger.com/profile/05873825901191212294noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-820864478052068543.post-41714838362078495042012-04-01T21:45:00.000+03:002012-04-01T21:45:57.837+03:00Τα θεατρικά Μπουλούκια ( το εντόπισε η μαθήτρια της Α΄ Λυκείου Σφυάκη Κατερίνα)<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/Y8LoDQBlvv4?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-820864478052068543.post-48750149765325040172012-04-01T21:40:00.001+03:002012-04-01T21:42:45.247+03:00Τα θερινά σινεμά ( το εντόπισε η μαθήτρια της Α΄ Λυκείου Σφυάκη Κατερίνα)<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/xyKaCSoOWMY?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-820864478052068543.post-14155382535597484552012-04-01T21:00:00.000+03:002012-05-10T22:18:06.411+03:00Η ψυχαγωγία μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή και το Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο<br />
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #20124d;">Των μαθητριών της Α΄ Λυκείου</span><span style="color: #20124d;"> </span><span style="color: #20124d;">Δάφνης Πιτσιώρη</span><span style="color: #20124d;"> </span><span style="color: #20124d;">και</span><span style="color: #20124d;"> </span><span style="color: #20124d;">Ραφαέλας Ντάτσιου</span></div>
<div style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt;">
<br /></div>
<div style="color: #20124d; font-family: "Trebuchet MS",sans-serif; text-align: justify; text-indent: 36pt;">
<b>Ο πολιτισμός, η διασκέδαση και η ψυχαγωγία των ανθρώπων σε όλες τις εποχές επηρεάζεται και καθορίζεται σε μεγάλο βαθμό από τις πολιτικές , οικονομικές και κοινωνικές εξελίξεις . Δύο χαρακτηριστικές περιπτώσεις παρουσιάζονται εδώ : Η ψυχαγωγία μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή και μετά το Β΄ παγκόσμιο πόλεμο αντίστοιχα .</b></div>
<div style="color: #20124d; font-family: "Trebuchet MS",sans-serif; text-align: justify; text-indent: 36pt;">
Μετά τη Μικρασιατική καταστροφή αλλά και κατά την περίοδο του μεσοπολέμου αυξάνεται κατακόρυφα και με δραματικό τρόπο ο ρυθμός προσέλευσης των προσφύγων από τις περιοχές της Μικράς Ασίας και του Πόντου. Οι άνθρωποι αυτοί με τον πολιτισμό τους, την κουλτούρα τους, τη μουσική τους και με τον διαφορετικό τρόπο ζωής επηρέασαν θετικά τον Ελληνικό πολιτισμό. Ανάμεσα σε όλα τα άλλα και η ψυχαγωγία του Έλληνα από τη δεκαετία του 20 και μετά επηρεάστηκε κατά ένα πολύ μεγάλο βαθμό από τους πρόσφυγες.<span style="font-size: 10pt;"></span></div>
<div style="color: #20124d; font-family: "Trebuchet MS",sans-serif; text-align: justify;">
Το τέλος του 1926 βρίσκει την Αθηναϊκή κοινωνία σε σύγχυση. Κυρίαρχα στοιχεία του, ο καλπασμός του τιμάριθμου, η εξαθλίωση ευρέων λαϊκών στρωμάτων, η αισχροκέρδεια και η νοθεία στα τρόφιμα. Στον αντίποδα αυτών των εξελίξεων, ήταν η κοσμική ζωή των ανωτέρων κοινωνικών στρωμάτων.</div>
<div style="color: #20124d; font-family: "Trebuchet MS",sans-serif; text-align: justify;">
</div>
<div style="color: #20124d; font-family: "Trebuchet MS",sans-serif; text-align: justify;">
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://194.30.227.189/assets/artworks/MidSize/K.512.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="148" src="http://194.30.227.189/assets/artworks/MidSize/K.512.jpg" width="200" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><ul>
<li class="specs_02"><a href="http://www.nationalgallery.gr/site/content.php?sel=396&artist_id=4312">Τριανταφυλλίδης Θεόφραστος (1881 - 1955)</a><i> </i></li>
<li class="specs_02"><i>Νέοι διασκεδάζουν στο Γαλάτσι</i>, 1935</li>
</ul>
</td></tr>
</tbody></table>
<b>Στο τοπίο της ελληνικής κοινωνίας του Μεσοπολέμου, ο αστικός χώρος έγινε το σταυροδρόμι όπου συναντήθηκαν άνθρωποι και ιδέες. Ιδιαίτερα η πρωτεύουσα δεξιώθηκε τις νέες ευρωπαϊκές τάσεις για τη μόδα, την ψυχαγωγία και τα ήθη. </b>Η κοσμική ζωή κυλούσε σε έντονους ρυθμούς, παρά τα πολιτικά και κοινωνικά προβλήματα που χαρακτήριζαν την περίοδο. Οι χοροί και οι συναθροίσεις έδιναν και έπαιρναν, αυξάνονταν τα καζίνα και εγκαινιάστηκε ο ιππόδρομος του Φαλήρου. Η φυσιολατρία έγινε της μόδας και πλήθυναν οι ορειβατικοί και εκδρομικοί σύλλογοι, ενώ τα μπεν-μιξτ (μικτά μπάνια) στις παραλίες των Σπετσών και του Φαλήρου σκανδάλιζαν τους πιο παραδοσιακούς. Η σωματική άθληση κέρδιζε όλο και περισσότερους οπαδούς, ενώ τονίστηκε η σημασία του γυναικείου αθλητισμού. ενώ περίπου την ίδια περίοδο άνοιξε και η πρώτη "Κινηματογραφική Σχολή Αθηνών". <b>Ο κινηματογράφος είχε γίνει πια ένα δημοφιλές μέσο ψυχαγωγίας σε όλα τα κοινωνικά στρώματα με αποτέλεσμα να μειωθεί το κοινό του θεάτρου αλλά και του καραγκιόζη. Το θέατρο περνούσε κρίση, ωστόσο, δεν έχασε εντελώς τους θεατές του, καθώς με την επιθεώρηση μετέφερε τα πολιτικά και κοινωνικά γεγονότα στη σκηνή για να τα διακωμωδήσει. Εκτός από τους μεγάλους θιάσους της Κυβέλης και της Κοτοπούλη εμφανίστηκαν και πολλοί, λιγότερο γνωστοί, που για να αντιμετωπίσουν την κρίση έκαναν περιοδείες στην ελληνική επαρχία.</b></div>
<div style="color: #20124d; font-family: "Trebuchet MS",sans-serif; text-align: justify;">
Παράλληλα υπάρχει μια ραγδαία αύξηση των προσφύγων και η απεγνωσμένη προσπάθεια ένταξής τους στην κοινωνία, στα μεγάλα αστικά κέντρα μετά το φθινόπωρο του 1922. Στους πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία προστέθηκαν και εκείνοι από τη Θράκη οξύνοντας ακόμα περισσότερο τα προβλήματα στέγασης και περίθαλψης. Η ανάγκη της αναδιοργάνωσης της χώρας ήταν άμεση και αναγκαία αλλά η υποδομή και οι εγχώριου πόροι για παραγωγικές εργασίες απουσίαζαν. <span style="font-size: 10pt;"> </span></div>
<div style="color: #20124d; font-family: "Trebuchet MS",sans-serif; text-align: justify; text-indent: 36pt;">
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://www.explorecrete.com/Heraklion/images/heraklion-refuges-asia-minor.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="120" src="http://www.explorecrete.com/Heraklion/images/heraklion-refuges-asia-minor.jpg" width="200" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Μικρασιάτες πρόσφυγες </td></tr>
</tbody></table>
<b>Προερχόμενοι από τόπους με μακραίωνη πολιτισμική παράδοση, οι πρόσφυγες μετέφεραν στη νέα τους πατρίδα τον πολιτισμό τους. Η μουσική τους, επηρέασε τα λαϊκά στρώματα, παρέχοντας νέους τρόπους έκφρασης.</b> Ο Μικρασιατικός αστικός πληθυσμός προστιθέμενος στον Ελληνικό αστικό πληθυσμό, καθόρισε τη σύζευξη του Σμυρναίικου με το ρεμπέτικο. Η μουσική ορχήστρα εμπλουτίστηκε με τον μπαγλαμά, τα σοίζια, τους ταμπουράδες, το βιολί, το ούτι και το κονάκι. Προερχόμενοι οι Μικρασιάτες από περιοχές στις οποίες λειτουργούσαν σημαντικά εκπαιδευτικά κέντρα και εκτεταμένο σχολικό δίκτυο, με τον κοσμοπολίτικο χαρακτήρα τους αναζωογόνησαν το Ελλαδικό τοπίο, με νέες αντιλήψεις και πολιτισμικές αξίες. Το 1922 θεωρείται σημαντικός σταθμός για την λογοτεχνία, Πέραν όμως της λογοτεχνίας και της μουσικής, ο χορός, η διατροφή και η ενδυμασία εμπλούτισαν την Ελληνική παράδοση. Από τα παραπάνω κατανοούμε ότι η ψυχαγωγία των προσφύγων Μικρασιατών αποτελούνταν κυρίως από μουσική και χορούς της πατρίδας τους. Σύμφωνα μάλιστα με το βιβλίο της Ελένης Δικαίου "τα κοριτσάκια με τα ναυτικά" <b>στα πρώτα χρόνια της διαμονής τους στην Ελλάδα και πιο συγκεκριμένα στον Βόλο, δεν περιείχαν ίχνος ψυχαγωγίας λόγω της πολύ δύσκολης οικονομικής τους κατάστασης και ανάγκης για επιβίωση.</b> Τα επόμενα όμως χρόνια περνούσαν τον ελεύθερο χρόνο τους τραγουδώντας πατριωτικά τραγούδια και χορεύοντας καντρίλιες. Παράλληλα φαίνεται ότι σημαντικό ρόλο στη ζωή τους παίζουν το κρασί και η ρετσίνα. Σε πολλές από τις καθημερινές δραστηριότητες , αλλά και σε ειδικές περιστάσεις υπήρχε πάντα μια κανάτα κρασί.</div>
<div style="color: #20124d; font-family: "Trebuchet MS",sans-serif; text-align: justify; text-indent: 36pt;">
Από τα παραπάνω μπορούμε να κατανοήσουμε ότι η συμβολή των προσφύγων , όχι μόνο από τη Μικρά Ασία, αλλά και από άλλες περιοχές, ήταν καθοριστική για τη διαμόρφωση της ψυχαγωγίας των σύγχρονων Ελλήνων. Το πνεύμα ελευθερίας που έφεραν στη νέα τους πατρίδα, καθώς και η κοσμοπολίτικη νοοτροπία τους ενώθηκαν με τον τοπικό πολιτισμό, δημιουργώντας ένα κράμα τόσο μοναδικό που διατηρεί τη ζωντάνια του μέχρι σήμερα</div>
<div style="color: #20124d; font-family: "Trebuchet MS",sans-serif; text-align: justify; text-indent: 36pt;">
</div>
<div style="color: #20124d; font-family: "Trebuchet MS",sans-serif; text-align: justify; text-indent: 36pt;">
</div>
<div style="color: #20124d; font-family: "Trebuchet MS",sans-serif; text-align: justify; text-indent: 36pt;">
<span style="font-size: 10pt;"></span></div>
<div style="color: #20124d; font-family: "Trebuchet MS",sans-serif; text-align: justify;">
</div>
<div style="color: #20124d; font-family: "Trebuchet MS",sans-serif; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://christiannaloupa.files.wordpress.com/2009/05/old-poster.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><br /></a></div>
<a href="http://christiannaloupa.files.wordpress.com/2009/05/old-poster.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="http://christiannaloupa.files.wordpress.com/2009/05/old-poster.jpg" width="136" /></a><span style="color: #20124d; font-family: "Trebuchet MS",sans-serif;"> <b>'Όσον αφορά τον πολιτισμό, τη διασκέδαση και την ψυχαγωγία στη δεκαετία του '50</b></span><span style="color: #20124d; font-family: "Trebuchet MS",sans-serif;"><b>, μπορεί να ειπωθεί ότι οι άνθρωποι έχουν όρεξη για ζωή.</b></span><span style="color: #20124d; font-family: "Trebuchet MS",sans-serif;"><b> Η ψυχαγωγία τους βέβαια ήταν ανάλογη της κοινωνικής τους τάξης και της οικονομικής τους κατάστασης.</b> Υπάρχει αρχικά μια τάξη που μετά τον πόλεμο έχει την οικονομική δυνατότητα να παρακολουθήσει θεάματα υψηλού επιπέδου (αρχαίο θέατρο, όπερα). Επιπλέον υπάρχουν αυτοί που προέρχονται από λαϊκά στρώματα, έχουν μεν χρήματα, αλλά ζητάνε λαϊκό θέαμα και μουσική , </span><span style="color: #20124d; font-family: "Trebuchet MS",sans-serif;"> </span><span style="color: #20124d; font-family: "Trebuchet MS",sans-serif;">πιθανώς λόγω της καταγωγής τους. Επιπροσθέτως υπάρχουν αυτοί των οποίων οι πολιτικές απόψεις προέρχονται από την αριστερά. Αυτοί οι άνθρωποι έχουν γυρίσει από το εξωτερικό, διαφωτισμένοι, και ζητούν όμως λαϊκό θέαμα, που να έχει πιο υψηλό επίπεδο ( μελοποιημένη ποίηση , έντεχνη λαϊκή μουσική). Θα ήταν παράλειψη να μην αναφερθεί ότι υπάρχουν και αυτοί που αποτελούν τη μεσαία τάξη, μισούν το μπουζούκι και ζητούν </span><span style="color: #20124d; font-family: "Trebuchet MS",sans-serif;"> </span><span style="color: #20124d; font-family: "Trebuchet MS",sans-serif;">μουσική και ψυχαγωγία επιπέδου. </span><br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhEgSWHdJCUtstZdQlo4ygPRB054HICDICSX68m57zmhj6r5ZMljGJ_w5dEuUhDeykw46Xm9IXkM2xZ3TzPyp7Y1NFp6Fe2hhn-rvs7EU1hsp_wwXHMOu1U9dV38x_UDMl2f2Ox58Bg8Hk/s1600/alex1ug4.jpg" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="140" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhEgSWHdJCUtstZdQlo4ygPRB054HICDICSX68m57zmhj6r5ZMljGJ_w5dEuUhDeykw46Xm9IXkM2xZ3TzPyp7Y1NFp6Fe2hhn-rvs7EU1hsp_wwXHMOu1U9dV38x_UDMl2f2Ox58Bg8Hk/s200/alex1ug4.jpg" width="200" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">παρέα σε καφέ - ουζερί στην παραλία , δεκαετία '50</td></tr>
</tbody></table>
<span style="color: #20124d; font-family: "Trebuchet MS",sans-serif;">Επίσης υπάρχουν και τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα που αποτελούνται κυρίως από εργάτες και άνεργους. Αυτή η κοινωνική τάξη διασκεδάζει στις ταβέρνες και στα καφενεία, με θεάματα χαμηλού επιπέδου. </span><br />
</div>
<div style="text-align: justify;">
ΠΗΓΕΣ<span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="http://www.enet.gr/" target="_blank">www.enet.gr</a><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="http://www.wikipedia.org/" target="_blank">www.wikipedia.org</a></div>
<div style="text-align: justify;">
ψηφιακό αρχείο της ΕΡΤ<span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"></span></div>
<div style="text-align: justify;">
εγκυκλοπαίδεια Χρόνος του Ιδρύματος Μείζονος Ελληνισμού<span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"></span></div>
<div style="text-align: justify;">
εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος <span lang="EN-US">L</span>arousse<span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"></span></div>
<div style="text-align: justify;">
"Τα κοριτσάκια με τα ναυτικά" Ελένη Δικαίου.<span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"></span></div>
<div style="text-align: justify;">
Περιοδικό Βίγλα<span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"></span></div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-820864478052068543.post-2572657927160626952012-03-16T22:45:00.002+02:002012-03-19T21:52:27.837+02:00Ο αθλητισμός ως μέσο ψυχαγωγίας στις ασθενέστερες οικονομικά ομάδες<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div style="text-align: center;"><b>Από τους μαθητές της Α' Λυκείου Γιάννη Ιατρού και Βασίλη Μακρή.</b></div><div style="text-align: center;"><br />
</div><div style="text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/-aHKz-Oe444Q/T2Ol4AzqysI/AAAAAAAAASM/k0MvUQxCOpM/s1600/hotel-icon-gym-clip-art_427514.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="318" src="http://1.bp.blogspot.com/-aHKz-Oe444Q/T2Ol4AzqysI/AAAAAAAAASM/k0MvUQxCOpM/s320/hotel-icon-gym-clip-art_427514.jpg" width="320" /></a></div><div style="text-align: center;"></div><div class="MsoNormal"><span style="font-family: "Bookman Old Style","serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;"><span id="goog_839995571"></span><span id="goog_839995572"></span>Ο αθλητισμός παίζει από την αρχαιότητα εώς και τις μέρες μας σημαντικό ρόλο στη ζωή των ανθρώπων, από την παιδική τους ηλικία μέχρι και μετά την ενηλικίωση. Πέρα από τις θετικές πτυχές που παρουσιάζει σε θέματα υγείας, όμως, ο αθλητισμός μπορεί να συμβάλλει στην ψυχαγωγία των ατόμων. Η «ευγενής άμιλλα» που τόσο είχαν σε εκτίμηση οι Αρχαίοι, άλλωστε, περιγράφει κατά κάποιον τρόπο την ευχαρίστηση που λαμβάνει ο άνθρωπος μέσα από τον καλοπροαίρετο ανταγωνισμό και τον ανυστερόβουλο αθλητισμό.</span></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"><span style="font-family: "Bookman Old Style","serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Για να ψυχαγωγηθεί κανείς μέσω του αθλητισμού δε χρειάζεται απαραίτητα να διαθέσει χρήματα. Από μικρά τα παιδιά έρχονται σε επαφή με τον αθλητισμό μέσω του παιχνιδιού: κυνηγητό στους δρόμους, κρυφτό, ποδόσφαιρο στην αλάνα ή αγώνες με τα ποδήλατα στη γειτονιά. Έτσι ένα μικρό παιδί περνάει ευχάριστα την ώρα του και, χωρίς να το καταλαβαίνει, ταυτόχρονα γυμνάζεται και αθλείται.</span></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-C3Ll9aI4GMs/T2Ol2huBAII/AAAAAAAAAR8/507tIbCB2_Q/s1600/athlitismos-paidi-artra.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="200" src="http://3.bp.blogspot.com/-C3Ll9aI4GMs/T2Ol2huBAII/AAAAAAAAAR8/507tIbCB2_Q/s320/athlitismos-paidi-artra.jpg" width="320" /></a><span style="font-family: "Bookman Old Style","serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Βέβαια, η δωρέαν άθληση δεν είναι ένα προνόμιο που απολαμβάνει κανείς μόνο κατά την παιδική του ηλικία. Υπάρχουν άπειροι τρόποι να αθληθεί κανείς είτε εντελώς δωρεάν είτε καταβάλλοντας ένα αμελητέο χρηματικό ποσό.</span></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"><span style="font-family: "Bookman Old Style","serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Το κράτος έχει φροντίσει για τη δημιουργία πάρκων με αθλητικές εγκαταστάσεις, όπως, άλλες φορές μικρά και άλλες φορές πιο μεγάλα, γήπεδα μπάσκετ, ποδοσφαίρου, τέννις κτλ., επιτρέποντας σε παιδιά και ενήλικες να ψυχαγωγηθούν χωρίς κανένα κόστος. Επιπλέον υπάρχουν πολυάριθμοι σύλλογοι ομάδων που καλύπτουν ένα μεγάλο φάσμα αθλημάτων και, εν καιρώ κρίσης, χαμηλώνουν το κόστος συμμετοχής έτσι ώστε να μπορούν να πάρουν μέρος όλοι, ανεξαρτήτως εισοδήματος.</span></div><div class="MsoNormal"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-DUKW-nAkhnA/T2Ol6eeuAtI/AAAAAAAAASc/l__xrzGF8h4/s1600/soccer.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="177" src="http://3.bp.blogspot.com/-DUKW-nAkhnA/T2Ol6eeuAtI/AAAAAAAAASc/l__xrzGF8h4/s320/soccer.jpg" width="320" /></a></div><div class="MsoNormal"><span style="font-family: "Bookman Old Style","serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Ταυτόχρονα, το σχολείο φροντίζει για να αθλούνται οι μαθητές, πρώτα απ’ όλα με το μάθημα της Γυμναστικής, και ακολούθως με τα σχολικά πρωταθλήματα που διοργανώνονται κατά καιρούς και μπορούν να συμμετάσχουν όλοι οι μαθητές, χωρίς την παραμικρή χρηματική επιβάρυνση.</span></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"><span style="font-family: "Bookman Old Style","serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Τέλος, ένα ακόμη προνόμιο που παρέχεται στους πολίτες είναι η ύπαρξη δημόσιων γυμναστήριων, όπου τις περισσότερες φορές το κόστος είναι ασήμαντο ή και ανύπαρκτο. Έτσι ο καθένας έχει την ευκαιρία να γυμναστεί, ακόμη και αν ανήκει στην κατηγορία των χαμηλοεισοδηματιών.</span></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"><span style="font-family: "Bookman Old Style","serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Αυτοί είναι μερικοί από τους τρόπους που μπορεί να αθληθεί κανείς στις μέρες μας, ιδιαίτερα στην περίπτωση που ανήκει στις κατώτερες οικονομικά κοινωνικές τάξεις.</span></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"></div><div class="MsoNormal" style="color: #274e13;"><b><span style="font-family: "Bookman Old Style","serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Με σκοπό την πιο έγκυρη πληροφόρηση πάνω στο θέμα του αθλητισμού, επισκεφτήκαμε ένα τοπικό δημόσιο γυμναστήριο και μιλήσαμε με τον υπεύθυνο ο οποίος με προθυμία απάντησε σε όλες τις ερωτήσεις μας.</span></b></div><div class="MsoNormal" style="color: #274e13;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="color: #274e13;"><i><span style="font-family: "Bookman Old Style","serif";">-Ποιος είναι ο αριθμός των εγγεγραμένων μελών στο γυμναστήριο;</span></i></div><div class="MsoNormal" style="color: #274e13;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="color: #274e13;"><span style="font-family: "Bookman Old Style","serif";">Στο γυμναστήριό μας είναι εγγεγραμένοι περίπου 100 άνθρωποι, οι περισσότεροι σε αριθμό ενήλικες, αλλά δε λείπουν και αρκετοί νεότεροι που προτιμούν τις δικές μας εγκαταστάσεις για να γυμναστούν.</span><br />
</div><div class="MsoNormal" style="color: #274e13;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-Z37xPi03vcE/T2Ol5Nysm5I/AAAAAAAAASU/UGNukIRvip0/s1600/pict_20071106PHT12707.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="213" src="http://3.bp.blogspot.com/-Z37xPi03vcE/T2Ol5Nysm5I/AAAAAAAAASU/UGNukIRvip0/s320/pict_20071106PHT12707.jpg" width="320" /></a></div><div class="MsoNormal" style="color: #274e13;"><i><span style="font-family: "Bookman Old Style","serif";">-Υπάρχει διαφορά στον αριθμό των ατόμων σε σχέση με προηγούμενες χρονιές; Αύξηση ή μείωση; Ποιοι πιστεύετε είναι οι λόγοι γι’ αυτό;</span></i></div><div class="MsoNormal" style="color: #274e13;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="color: #274e13;"><span style="font-family: "Bookman Old Style","serif";">Ενώ κανείς θα περίμενε να υπάρχει μείωση λόγω της οικονομικής κρίσης, σε σχέση με πέρυσι, και ακόμα περισσότερο με πρόπερσι, τα άτομα που γράφονται στο γυμναστήριο έχουν αυξηθεί κατά πολύ. Αυτό συμβαίνει διότι έχουμε χαμηλώσει την τιμή ώστε να μην είναι αποτρεπτική, σε αντίθεση με πολλά ιδιωτικά γυμναστήρια, που χάνουν όλο και περισσότερη πελατεία καθώς οι τιμές τους είναι τετραπλάσιες ή και πενταπλάσιες από τις δικές μας.</span></div><div class="MsoNormal" style="color: #274e13;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="color: #274e13;"><i><span style="font-family: "Bookman Old Style","serif";">-Τι προσπάθειες έχετε κάνει από μεριάς σας ώστε να γίνει πιο προσιτό το γυμναστήριο στους οικονομικά ασθενέστερους πολίτες;</span></i></div><div class="MsoNormal" style="color: #274e13;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="color: #274e13;"><span style="font-family: "Bookman Old Style","serif";">Όπως προαναφέρθηκε, η τιμή έχει κατέβει αρκετά σε σχέση με παλαιότερες χρονιές.</span></div><div class="MsoNormal" style="color: #274e13;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="color: #274e13;"><i><span style="font-family: "Bookman Old Style","serif";">-Ποιο είναι το αντίτιμο για όποιον θέλει να συμμετάσχει;</span></i></div><div class="MsoNormal" style="color: #274e13;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="color: #274e13;"><span style="font-family: "Bookman Old Style","serif";">Τα χρήματα που πρέπει να καταβάλλει κανείς για να χρησιμοποιήσει τον εξοπλισμό του γυμναστηρίου μας είναι 10€ για όλους. Τις προηγούμενες χρονιές το ποσό ήταν 20€ για τους ενήλικες και 10€ για τους μαθητές και τους φοιτητές, αλλά λόγω κρίσης το έχουμε μειώσει ώστε να είναι προσιτό σε ανθρώπους κάθε ηλικίας, ανεξαρτήτου εισοδήματος.</span></div><div class="MsoNormal" style="color: #274e13;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="color: #274e13;"><i><span style="font-family: "Bookman Old Style","serif";">-Τι προσφέρει το γυμναστήριο; Ο εξοπλισμός του είναι εφάμιλλος των ιδιωτικών γυμναστηρίων;</span></i></div><div class="MsoNormal" style="color: #274e13;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="color: #274e13;"><span style="font-family: "Bookman Old Style","serif";">Εννοείται πως ένα δημόσιο γυμναστήριο δεν μπορεί να προσφέρει τις ίδιες ανέσεις με αυτά του ιδιωτικού τομέα (π.χ. σάουνα), αλλά ικανοποιεί τις βασικές ανάγκες. Υπάρχουν όργανα για να γυμνάσει κανείς κάθε μέρος του σώματός του, ειδικό πρόγραμμα για γυναικεία γυμναστική (</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Bookman Old Style","serif";">aerobics</span><span style="font-family: "Bookman Old Style","serif";">), αποδυτήρια με διαθέσιμο ντους, αλλά και εξωτερικοί χώροι για τρέξιμο, μπάσκετ, ακόμα και για τέννις. Γενικά μαζεύει πολύ κόσμο. Είναι κάτι σαν «κυψέλη». Μακάρι να υπήρχαν ακόμη δύο-τρία στο Βόλο.</span></div><div class="MsoNormal" style="color: #274e13;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="color: #274e13;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/-A1-ttpeDVdw/T2Ol3cqck6I/AAAAAAAAASE/XpWRx554c2M/s1600/basketball_middle.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="212" src="http://4.bp.blogspot.com/-A1-ttpeDVdw/T2Ol3cqck6I/AAAAAAAAASE/XpWRx554c2M/s320/basketball_middle.jpg" width="320" /></a><i><span style="font-family: "Bookman Old Style","serif";">-Από πού χρηματοδοτείται το γυμναστήριο; Δέχεται επιδοτήσεις από το δήμο;</span></i></div><div class="MsoNormal" style="color: #274e13;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="color: #274e13;"><span style="font-family: "Bookman Old Style","serif";">Το γυμναστήριο και οι άνθρωποι που εργάζονται σε αυτό χρηματοδοτούνται από την τοπική Διεύθυνση Αθλητισμού, η οποία με τη σειρά της χρηματοδοτείται από το Δήμο Βόλου.</span></div><div class="MsoNormal" style="color: #274e13;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="color: #274e13;"><span style="font-family: "Bookman Old Style","serif";"><i>Σας ευχαριστούμε πολύ.</i> </span></div><div style="text-align: center;"><br />
<br />
<br />
<br />
<br />
</div></div>JohnnyMZhttp://www.blogger.com/profile/05873825901191212294noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-820864478052068543.post-54562983546055486152012-02-04T00:03:00.000+02:002012-02-04T00:03:39.972+02:00Εραστές της Τέχνης : Δε τους σκιάζει κρίση καμιά!<link href="file:///C:%5CUsers%5CC988%7E1%5CAppData%5CLocal%5CTemp%5Cmsohtml1%5C01%5Cclip_filelist.xml" rel="File-List"></link><link href="file:///C:%5CUsers%5CC988%7E1%5CAppData%5CLocal%5CTemp%5Cmsohtml1%5C01%5Cclip_editdata.mso" rel="Edit-Time-Data"></link><!--[if !mso]> <style>
v\:* {behavior:url(#default#VML);}
o\:* {behavior:url(#default#VML);}
w\:* {behavior:url(#default#VML);}
.shape {behavior:url(#default#VML);}
</style> <![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:WordDocument> <w:View>Normal</w:View> <w:Zoom>0</w:Zoom> <w:PunctuationKerning/> <w:ValidateAgainstSchemas/> <w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:Compatibility> <w:BreakWrappedTables/> <w:SnapToGridInCell/> <w:WrapTextWithPunct/> <w:UseAsianBreakRules/> <w:DontGrowAutofit/> </w:Compatibility> <w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> </w:WordDocument> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:LatentStyles DefLockedState="false" LatentStyleCount="156"> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><style>
<!--
/* Font Definitions */
@font-face
{font-family:Calibri;
panose-1:2 15 5 2 2 2 4 3 2 4;
mso-font-charset:161;
mso-generic-font-family:swiss;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:-1610611985 1073750139 0 0 159 0;}
/* Style Definitions */
p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal
{mso-style-parent:"";
margin-top:0cm;
margin-right:0cm;
margin-bottom:10.0pt;
margin-left:0cm;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:Calibri;
mso-fareast-font-family:"Times New Roman";
mso-bidi-font-family:"Times New Roman";
mso-fareast-language:EN-US;}
p.MsoFooter, li.MsoFooter, div.MsoFooter
{mso-style-link:"Footer Char";
margin:0cm;
margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
tab-stops:center 207.65pt right 415.3pt;
font-size:11.0pt;
font-family:Calibri;
mso-fareast-font-family:"Times New Roman";
mso-bidi-font-family:"Times New Roman";
mso-fareast-language:EN-US;}
strong
{font-family:"Times New Roman";
mso-bidi-font-family:"Times New Roman";}
em
{font-family:"Times New Roman";
mso-bidi-font-family:"Times New Roman";}
p
{mso-margin-top-alt:auto;
margin-right:0cm;
mso-margin-bottom-alt:auto;
margin-left:0cm;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:12.0pt;
font-family:"Times New Roman";
mso-fareast-font-family:Calibri;}
span.FooterChar
{mso-style-name:"Footer Char";
mso-style-locked:yes;
mso-style-link:Υποσέλιδο;
mso-ansi-font-size:11.0pt;
mso-bidi-font-size:11.0pt;
font-family:Calibri;
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-ansi-language:EL;
mso-fareast-language:EN-US;
mso-bidi-language:AR-SA;}
@page Section1
{size:595.3pt 841.9pt;
margin:56.75pt 90.0pt 2.0cm 90.0pt;
mso-header-margin:35.4pt;
mso-footer-margin:35.4pt;
mso-paper-source:0;}
div.Section1
{page:Section1;}
-->
</style><!--[if gte mso 10]> <style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Κανονικός πίνακας";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:"Times New Roman";
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}
</style> <![endif]--> <br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman"; font-size: 12pt; line-height: 115%;"><span> </span></span><b><u><span style="font-family: "Times New Roman";">Της μαθήτριας της Α΄ Λυκείου Βάσιας Τζαλαβρέτα<o:p></o:p></span></u></b></div><div style="text-align: justify;"><b><i>«Το θέατρο αποτελεί το μοναδικό φάρο γνώσης, αφύπνισης, κριτικής και ουσιαστικά το τελευταίο καταφύγιο της σκέψης, στη θολή πορεία μας, μέσα σε εποχές σκοτεινές και δυσνόητες».</i><o:p></o:p></b></div><div style="text-align: justify;">Tandasi Susuki, Θεατρικός συγγραφέας </div><div style="text-align: justify; text-indent: 21.3pt;"><b>Ερασιτέχνης</b> είναι εκείνος που ασχολείται με κάτι από ευχαρίστηση, όχι επαγγελματικά ή με σκοπό το οικονομικό κέρδος. Άλλοι πάλι θέλοντας να δώσουν έναν ποιητικότερο τόνο στην ιδιότητά τους αυτοαποκαλούνται «Εραστές της Τέχνης».</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 21.3pt;"><span style="font-family: "Times New Roman"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Η Τέχνη γενικότερα, το θέατρο δε ειδικότερα, εκτός από ψυχαγωγία είναι ανάγκη. Ανάγκη της ανθρώπινης φύσης για έκφραση , για λύτρωση , για “</span><b><i><span style="font-family: "Times New Roman"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">δι’ἐλέου καὶ φόβου περαίνουσα τὴν τῶν τοιούτων παθημάτων κάθαρσιν. </span></i></b><span style="font-family: "Times New Roman"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">” ,όπως σοφά κάποτε είπε ο Αριστοτέλης, δίνοντας τον ορισμό της τραγωδίας.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 21.3pt;"><span style="font-family: "Times New Roman"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Εξ’ αιτίας αυτής ακριβώς της ανάγκης, μονάδες ανθρώπων με κοινά ενδιαφέροντα, κοινές συνιστώσες και κοινό κώδικα επικοινωνίας, ανεξαρτήτου ωστόσο ηλικίας, κοινωνικού στάτους, οικονομικού προφίλ επιλέγουν να εκφράζονται μέσα από το θέατρο με τη δημιουργία ερασιτεχνικών θεατρικών ομάδων.</span><span style="font-family: "Times New Roman"; font-size: 12pt; line-height: 115%;"> <em>«Συμμετέχοντας μέσα σε μία θεατρική ομάδα τα οφέλη είναι πάρα πολλά. Το θέατρο καταρχήν είναι παιδεία, κατάθεση ψυχής, όπως </em><em><span style="font-style: normal;">αναφέρει ο Χρήστος Λάγγης, δημιουργός της ομάδας «Αξιοθέατρον».</span></em></span><span style="font-family: "Times New Roman"; font-size: 12pt; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 21.3pt;"><span style="font-family: "Times New Roman"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Ανά την Ελλάδα – μια χώρα με τεράστια ιστορία και πολιτισμό, κυρίως στον τομέα της Τέχνης- εμφανίζονται αμέτρητα παραδείγματα ομάδων που δρουν και μάλιστα με μεγάλη επιτυχία τόσο σε τοπικό επίπεδο, όσο και πανελληνίως.<o:p></o:p></span></div><span style="font-family: "Times New Roman"; font-size: 12pt; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 21.3pt;"><span style="font-family: "Times New Roman"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Πολλοί είναι βέβαια εκείνοι που αναρωτιούνται , αν εν καιρώ κρίσης είναι δυνατή η επιβίωση του θεάτρου , ασχέτως αν μιλάμε για επαγγελματικό ή ερασιτεχνικό επίπεδο. Τίθεται λοιπόν το ερώτημα «Το θέατρο είναι πολυτέλεια ή ανάγκη;».<span> </span>Ερώτημα που σαφώς και είναι<span> </span>δύσκολο να απαντηθεί , μιας και υπάρχουν απόψεις που υποστηρίζουν εξ ίσου και τις δύο εκδοχές.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 21.3pt;"><span style="font-family: "Times New Roman"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Παίρνοντας την πρώτη εκδοχή περί πολυτέλειας, αρκετοί είναι εκείνοι που ισχυρίζονται πως το κόστος παρακολούθησης μιας θεατρικής παράστασης αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα γα όσους επιλέγουν τον συγκεκριμένο τρόπο ψυχαγωγίας. Εδώ όμως ερχόμαστε να συμπληρώσουμε πως αυτή η άποψη πιθανόν να θεωρηθεί ελαφρώς εσφαλμένη. Αυτό διότι αφενός στη χώρα μας έχουμε συνδέσει την έξοδο στο θέατρο με ένα life style που υιοθετήθηκε αυθαίρετα την εποχή της μεγάλης (εικονικής) ευμάρειας της χώρας. Μέχρι πρόσφατα, μετά το τέλος της παράστασης, ακολουθούσε κάποιο γεύμα ή κάποια άλλης μορφής βραδινή έξοδο. Έτσι, το θέατρο ως μορφή ψυχαγωγίας στην νεοελληνική συνείδηση, δεν στάθηκε ποτέ σαν επαρκής και αυτόνομη έξοδος, οπότε και κατέληγε να είναι «ακριβό» . Αφετέρου υπάρχουν άπειρες αν όχι στο πλήρες σύνολό τους , ερασιτεχνικές ομάδες όπου οι παραστάσεις τους είναι δωρεάν ή με πολύ οικονομικό εισιτήριο, οπότε βατό για τη μέση, ακόμη και αδύνατη τσέπη.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 21.3pt;"><span style="font-family: "Times New Roman"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Στον αντίποδα, είναι όλοι εκείνοι, οι λάτρεις του θεάτρου, οι Εραστές του, που είτε συμμετέχουν σε αυτό παίζοντας, είτε παρακολουθώντας δε παύουν να εξυμνούν την ανάγκη ύπαρξής του ειδικά στο σήμερα. Ειδικά στην κρίση.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 21.3pt;"><span style="font-family: "Times New Roman"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Όταν ερωτήθηκε ο κ. Χρήστος Χατζηπαναγιώτου, -γνωστός ηθοποιός που δραστηριοποιείται τόσο τηλεοπτικά όσο και θεατρικά- αν η κρίση επηρεάζει το θέατρο απάντησε το εξής : «Είναι βέβαιο ότι και το θέατρο χτυπιέται από την κρίση. Από την άλλη -όπως και πολύ παλιότεροι ισχυρίζονται- σε εποχές κρίσης, το θέατρο ανθεί. Στην Αργεντινή -και ειδικά στο Μπουένος Άιρες, μια ιδιαίτερα θεατρόφιλη πόλη (έχει τα περισσότερα θέατρα σχεδόν από κάθε άλλη πρωτεύουσα)-, το θέατρο έχει μεγάλη ανάπτυξη και επιτυχία<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 21.3pt;"><span style="font-family: "Times New Roman"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Ιδιαίτερα δε, όσον αφορά στις εναλλακτικές σκηνές, ε, εκεί έγινε πανικός. Μεγάλη άνθηση. Και νομίζω ότι καταλαβαίνω το «γιατί». Ο ρόλος της τέχνης γενικότερα, αλλά και του θεάτρου ειδικότερα, είναι παρηγορητικός. Ό,τι αγγίζει την ψυχή του θεατή, ό, τι τον συγκινεί με γέλιο ή κλάμα, έχει επιτυχία».<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 21.3pt;"><strong><span style="font-size: 12pt; line-height: 115%;">Η ανάγκη<span> </span>για επικοινωνία, για δημιουργία ομάδων κοινών στόχων</span></strong><span style="font-family: "Times New Roman"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">, για ανίχνευση των απαντήσεων πάνω στα προβλήματα του ανθρώπου και της κοινωνίας παραμένει γιατί σίγουρα αποτελεί συστατικό της ανθρώπινης φύσης. Τότε οι λύσεις δίνονται μέσω της Τέχνης , το καταφύγιο είναι η Τέχνη. Ιδιαίτερα η θεατρική τέχνη η οποία έχει το προνόμιο να είναι η μοναδική εναπομείνασα ,η οποία για να υπάρξει απαιτεί τη συνεύρεση στον ίδιο χώρο, δηλαδή στο θέατρο των δημιουργών (ηθοποιοί κ.λ.π.) του αποδέκτη (κοινό) του δημιουργήματος (παράσταση) μ΄ όλες τις εκατέρωθεν αλληλεπιδράσεις που αυτό συνεπάγεται. Σε μια εποχή όπου η απευθείας ανθρώπινη επαφή εκ των πραγμάτων περιορίζεται από τα Μ.Μ.Ε. , τα δίκτυα, τα κινητά, μήπως το Θέατρο γίνεται μιά από τις μικρές μας <strong>αντιστάσεις</strong>;<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 21.3pt;"><span style="font-family: "Times New Roman"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Άλλωστε στην αρχαία Ελλάδα το θέατρο ήταν συνυφασμένο με την ανάπτυξη της Δημοκρατίας και της δραστηριότητας των πολιτών. Αποτελούσε συμπληρωματικό μέσο παίδευσης του πολίτη. Επομένως, αν πραγματικά μιλάμε για ανάγκη «επιβίωσης» και «αντίστασης» στα σημερινά γεγονότα του κοινωνικο -οικονομικού<span> </span>και πολιτικού μας βίου και ύψιστης ανάγκης ισχυροποίησης της Δημοκρατίας, τότε ναι!!! Το θέατρο είναι ανάγκη.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 21.3pt;"><span style="font-family: "Times New Roman"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Οι <b>Εραστές</b> του θεάτρου λοιπόν, όλοι εκείνοι που συμμετέχουν, παρακολουθούν, υποστηρίζουν και αγαπούν αυτή τη σπουδαία μορφή τέχνης, που είναι ριζωμένη στους αιώνες, είναι εδώ , δίχως να σκιάζονται για τη κρίση και κυρίως για να δηλώνουν ένθερμα πως το θέατρο είναι η μέγιστη πηγή σκέψης, δράσης, έκφρασης , δημιουργίας.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="font-family: "Times New Roman"; font-size: 12pt; line-height: 115%;"><!--[if gte vml 1]><v:shape id="Εικόνα_x0020_16"
o:spid="_x0000_i1026" type="#_x0000_t75" style='width:192.75pt;height:159pt;
visibility:visible'> <v:imagedata src="file:///C:\Users\C988~1\AppData\Local\Temp\msohtml1\01\clip_image003.png"
o:title=""/> </v:shape><![endif]--><!--[if !vml]--><br />
<!--[endif]--></span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman"; font-size: 12pt; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></div><div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><br />
</div><b>ΔΙΚΤΥΟΓΡΑΦΙΑ:</b> <br />
<div class="MsoNormal"><span lang="EN-US">http</span>://<span lang="EN-US">www</span>.<span lang="EN-US">upatras</span>.<span lang="EN-US">gr</span>/<span lang="EN-US">index</span>/<span lang="EN-US">page</span>/<span lang="EN-US">id</span>/101<span style="font-size: 12pt; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="EN-US">http</span>://<span lang="EN-US">www</span>.<span lang="EN-US">marathonlive</span>.<span lang="EN-US">gr</span>/<span lang="EN-US">index</span>.<span lang="EN-US">php</span>/<span lang="EN-US">nea</span>-<span lang="EN-US">makri</span>- <span lang="EN-US">marathon</span>-<span lang="EN-US">news</span>/<span lang="EN-US">item</span>/%<span lang="EN-US">CE</span>%<span lang="EN-US">B</span>8%<span lang="EN-US">CE</span>%<span lang="EN-US">AD</span>%<span lang="EN-US">CE</span>%<span lang="EN-US">B</span>1%<span lang="EN-US">CF</span>%84%<span lang="EN-US">CF</span>%81%<span lang="EN-US">CE</span>%<span lang="EN-US">BF</span>-%<span lang="EN-US">CE</span>%<span lang="EN-US">AF</span>%<span lang="EN-US">CF</span>%83%<span lang="EN-US">CE</span>%<span lang="EN-US">BF</span>%<span lang="EN-US">CE</span>%<span lang="EN-US">BD</span>-%<span lang="EN-US">CF</span>%88%<span lang="EN-US">CF</span>%85%<span lang="EN-US">CF</span>%87%<span lang="EN-US">CE</span>%<span lang="EN-US">BF</span>%<span lang="EN-US">CE</span>%<span lang="EN-US">B</span>8%<span lang="EN-US">CE</span>%<span lang="EN-US">B</span>5%<span lang="EN-US">CF</span>%81%<span lang="EN-US">CE</span>%<span lang="EN-US">B</span>1%<span lang="EN-US">CF</span>%80%<span lang="EN-US">CE</span>%<span lang="EN-US">B</span>5%<span lang="EN-US">CE</span>%<span lang="EN-US">AF</span>%<span lang="EN-US">CE</span>%<span lang="EN-US">B</span>1.<span lang="EN-US">html</span></div><div class="MsoNormal"><span lang="EN-US">http://www.samos.gr/index.php?option=com_ content&task=view&id=167&ltemid=526<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="EN-US">http://politeiatheatrou.blogspot.com/<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="EN-US" style="font-size: 12pt; line-height: 115%;">http://www.theatermachine.gr/about.asp<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="EN-US">http://www.clickatlife.gr/story/theatro/xristos-xatzipanagiotis-se-epoxes-krisis-to-theatro-anthei?id=2120059<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><br />
</div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-820864478052068543.post-2691125158377258002012-02-01T20:37:00.001+02:002012-02-23T19:36:20.893+02:00Το διάβασμα, μορφή γνήσιας ψυχαγωγίας.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><br />
<div align="center" class="MsoNormal" style="margin-bottom: 10pt; text-align: center;"><span style="font-size: small;"><b><span style="line-height: 115%;">της μαθήτριας της Α'λυκείου,</span><span style="line-height: 27px;"> Μπουδαλάκη</span><span style="line-height: 115%;">Γεωργίας.</span></b></span></div><div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10pt; text-align: center;"><b><span style="font-size: 18pt; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></b></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10pt; text-align: justify;">Οι νέοι ,στις μέρες μας είναι επιδεκτικοί επηρεασμού και αλλαγής ,πνευματικά και ηθικά ,και καταλήγουμε στο συλλογισμό ότι το βιβλίο διαμορφώνει τον άνθρωπο αφού ,μεταδίδει γνώσεις και οξύνει το νου τους βοηθώντας τους να λύνουν τα προβλήματά τους .Αποκαλύπτει όλες τις πτυχές της ανθρώπινης ζωής ,προβληματίζει και ωριμάζει τον άνθρωπο και ευαισθητοποιεί τη συνείδηση .Επίσης ,καλλιεργεί την κρίση ,την ηρεμία και την ψυχραιμία τους ,συμβάλλει στη κοινωνικοποίηση και την ευχαρίστησή τους. Άρα καθήκον αλλά και συμφέρον του ανθρώπου και περισσότερο των νέων είναι να αγωνίζονται για τη διάδοση των καλών βιβλίων και να επιδίδονται στη μελέτη τους ,γιατί με αυτόν το τρόπο θα γίνουν χρήσιμα άτομα και ενάρετοι πολίτες.<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10pt; text-align: justify;">Ωστόσο ,αν και τόσο χρήσιμο το βιβλίο οι Έλληνες εξακολουθούν να μη διαβάζουν βιβλία .Σύμφωνα με μία μελέτη που έγινε οι Έλληνες είναι οι λιγότερο φιλαναγνώστες από όλους τους Ευρωπαϊκούς λαούς. Πολλοί ευρωπαίοι έχουν το βιβλίο στην τσέπη τους και εκμεταλλεύονται και τον ελάχιστο άδειο χρόνο που τους απομένει για την ανάγνωση ενός βιβλίου. Είναι τόσο αποκαρδιωτικό να ξέρεις σαν Έλληνας πως είχες πολλούς φιλοσόφους και πολλούς αξιοσημείωτους ποιητές και συγγραφείς και να διαβάζεις με το ζόρι ,οι άντρες (νέοι και μεγαλύτεροι) μία εφημερίδα είτε αθλητική ,είτε για πολιτικά και κοινωνικά θέματα και οι γυναίκες διάφορα περιοδικά σχετικά με <span lang="EN-US">life</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">and</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">style</span> ή κάτι σχετικό με το πως θα ντυθούν και τι φόρεσε κάποια διάσημη. Όχι ότι αυτό είναι κακό ,κάθε άλλο ,απλά όλοι ,άντρες - γυναίκες θα μπορούσαν να αφιερώσουν λίγο από το χρόνο τους έστω και λίγο πριν από το βραδινό ή μεσημεριανό τους ύπνο.<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10pt; text-align: justify;">Πιστεύω ,πως η μάχη του βιβλίου θα κερδηθεί άμα πολλοί αντιληφθούν και πεισθούν ότι το βιβλίο μπορεί να είναι μία ψυχαγωγία το ίδιο τερπνή όπως ο κινηματογράφος ή μία εκδρομή .Και ότι το βιβλίο είναι μία θετική και ουσιαστική συντροφιά. Και κάτι ακόμα ,στην κοιτίδα της σοφίας και του πολιτισμού ,στη χώρα των πνευματικών φώτων ,περιφρονείται το βιβλίο ,απουσιάζει η αγάπη ,το γενικότερο ενδιαφέρον για τις πνευματικές απολαύσεις ,λείπει από τους νέους το πάθος της μελέτης .Τι μπορεί και τι πρέπει να γίνει ,για να διορθωθεί το κακό ;Ας προσπαθήσουμε να γίνουμε φίλοι με τα βιβλία και να δούμε την ανάγνωση ως σωστό τρόπο ψυχαγωγίας!<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10pt; text-align: justify;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10pt; text-align: justify;"> <o:p></o:p></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10pt; text-align: justify;"> <u>ΟΜΑΔΑ</u>:ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10pt; text-align: justify;"> <u>ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑ</u><span lang="EN-US">:</span>ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ<o:p></o:p></div></div>jo bouhttp://www.blogger.com/profile/09431726001673076318noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-820864478052068543.post-56916240578896259172012-02-01T20:35:00.001+02:002012-02-06T01:04:46.198+02:00Υπερπροβολή της κακής μουσικής – Υποπροβολή της καλής<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"> <br />
<br />
της μαθήτριας της Α΄Λυκείου Λυδίας Λουδοβίκου<br />
<br />
Εάν κάποιος έχει μεγαλώσει σε ένα σπίτι, που οι γονείς του ακούν (παραλείποντας χάρην συντομίας τους Κλασικούς, την Δημοτική και την βυζαντινή) μουσική του Χατζηδάκι, του Stephan Micus του Philip Glass, του Keith Jarrett του Arvo Part, του Ian Anderson, και του Peter Gabriel, και έτσι έχει μάθει ο ίδιος να χαίρεται με όλη αυτή την μουσική, αλλά και με την μουσική του Ian Garbarek, του Steve Hackett, των Arcade Fire, της Regina Spector, και των Radio head, όπως και του Θανάση Παπακωνσταντίνου, των Άβατον εξ Αδοκήτω, και της Σαβίνας Γιαννάτου, τότε ανοίγοντας την τηλεόραση, ανοίγοντας το ραδιόφωνο, ανοίγοντας τις πολιτιστικές σελίδες εφημερίδων και περιοδικών, και ψάχνοντας για πολύ καιρό αυτές τις μουσικές που προανέφερα, εύκολα και ολοφάνερα θα αντιληφθεί, ότι η πληροφόρηση γι’ αυτού του είδους τα μουσικά ακούσματα και η παρουσίαση ανάλογων μουσικών εκδηλώσεων, παραμένουν φτωχές και σπάνιες. <br />
Εύλογα λοιπόν θα δημιουργηθεί μια σειρά ερωτημάτων. Γιατί η καλή και ποιοτική μουσική δεν φθάνει παρά με το σταγονόμετρο στους πολλούς; Ποιος μηχανισμός ορίζει ποια ακούσματα θα προβάλλονται κεντρικά από τα ΜΜΕ και νυχθημερόν, και ποιά μόλις και μετά βίας; Είναι απλά η ζήτηση του κοινού ή η μεγιστοποίηση του οικονομικού κέρδους ο καθοριστικός παράγοντας που διαμορφώνει το τοπίο της μουσικής πληροφόρησης και παρουσίασης; Τελικά υπάρχει αντικειμενική ή έστω δίκαιη πληροφόρηση;<br />
Λοιπόν αυτά τα ερωτήματα και οι απαντήσεις σε αυτά αποτελούν τον κύριο κορμό των σκέψεων που ακολουθούν. Βέβαια από τις απαντήσεις, που συνήθως είναι πληκτικά αναμενόμενες, πολύ καλύτερο είναι το να θέτει κανείς ερωτήματα. Έτσι πολλές φορές ακούγοντας μουσική μόνη ή με την οικογένειά μου, αναρωτήθηκα εάν το να αναζητά κάποιος και να ακούει καλή μουσική είναι τελικά κάτι αυθόρμητο, ή είναι μια διαδικασία μουσικής και πολιτισμικής εκπαίδευσης και αγωγής; Και άραγε τα ΜΜΕ η τηλεόραση και το ραδιόφωνο δεν θα έπρεπε να αισθάνονται τον εαυτό τους, όχι απλώς ως πηγές διασκέδασης, αλλά κυρίως ως όργανα μιας πολιτισμικής εκπαίδευσης των πολιτών και του λαού; Εάν λοιπόν τα ηλεκτρονικά και τα έντυπα ΜΜΕ είναι, άτυπα αλλά ουσιαστικά, τα όργανα μιας ευρύτερης πολιτισμικής εκπαίδευσης και καλλιέργειας, που με τις εκπομπές ή τις σελίδες τους επηρεάζουν τις συνειδήσεις των ανθρώπων, τότε ποιός είναι ο καθοριστικός παράγοντας ύπαρξης και λειτουργίας τους: η καλλιέργεια και ο πνευματικός πλουτισμός του κοινού ή η μεγιστοποίηση του δικού τους οικονομικού κέρδους; <br />
Αυτή λοιπόν είναι μια καίρια ερώτηση, στην οποία οφείλει να απαντήσει κάθε τηλεοπτικό κανάλι, κάθε σταθμός, κάθε εφημερίδα και κάθε περιοδικό πολιτισμού, πνευματικών εκδηλώσεων, τεχνών και μουσικής. Το κοινό, νομίζω, ότι διαμορφώνεται και διαπλάθεται ανάλογα με το προσφερόμενο πνευματικό υλικό, τόσο από το ιδιωτικό, όσο και από το ευρύτερο δημόσιο περιβάλλον του. Είναι φυσικό, εάν το διδάξεις και το φέρεις σε επαφή με ένα υψηλό ποιοτικό και πνευματικό υλικό, ή έστω με ένα μείγμα που θα περιέχει όχι μόνο ψυχαγωγικά στοιχεία αλλά και εναλλακτικά ερεθίσματα αληθινού πολιτισμού, τότε και το ίδιο το κοινό θα αναζητήσει μια ποικιλία εναλλακτικών και πνευματικών πολιτισμικών ποιοτήτων. Εάν πάλι το διδάξεις αποκλειστικά με μουσικά υποπροϊόντα και του παραδώσεις φθηνά μαθήματα μαζικής κουλτούρας, τότε και το κοινό, θα μάθει να αναζητάει φθηνά και μαζικά, μουσικά και πολιτισμικά εμπορεύματα. Νομίζω πώς εδώ ακούμε την καρδιά του προβλήματός μας. Θέλουμε μόνο χρήμα και κέρδος, θέλουμε μόνο εξασφάλιση και άμβλυνση της σκέψης και νάρκωση της ευαισθησίας και συνειδησιακή μούχλα που βολεύει; Ή θέλουμε την πνευματική χαρά της ελεύθερης ανθρώπινης συνείδησης και της δημιουργίας, την χαρά της ‘παρηγοριάς της τέχνης’, όπως έχει πει ο ποιητής Νίκος Καρούζος, τη χαρά της δημιουργίας σκεπτόμενων και ευαίσθητων ανθρώπων και πολιτών. <br />
Νομίζω πώς κάθε άνθρωπος, κάθε κοινωνία σε κάθε εποχή και εντέλει κάθε παράγοντας και φορέας παιδείας και δύναμης μέσα στην κοινωνία, οφείλει να τοποθετηθεί σε αυτά τα ζητήματα. Και είναι φανερό ότι υπάρχει και στην μουσική και στον πολιτισμό και στον χώρο των ΜΜΕ η καλή ‘καρποφορία’ και τα βλαβερά ‘ζιζάνια’, και μάλιστα τελευταία αισθάνομαι ότι υπερτερούν ή τουλάχιστον ακούγονται περισσότερο τα ‘ζιζάνια’. Υπάρχει δηλαδή στον τομέα των ΜΜΕ, και ειδικότερα στον χώρο του μουσικού πολιτισμού υπερπροβολή της κακής μουσικής και υποπροβολή της καλής. <br />
Και επειδή όλοι γνωρίζουμε, ότι αυτοί που επιδιώκουν μόνο το κέρδος και μόνο την εξουσία, ήδη μάχονται πάρα πολύ γι’ αυτά τους τα κεκτημένα, οφείλουμε να πούμε ότι και όσοι αγαπούν και «μετέχουν της παιδείας» εκείνης που προάγει την σκέψη, την τέχνη, την δημοκρατία, την ευαισθησία, την πολλαπλότητα, την μοναδικότητα και την ανθρωπιά, είναι ανάγκη επίσης να δίνουν και αυτοί αδιάκοπα και με μεγαλύτερη ακόμη ένταση τον δικό τους αγώνα. <br />
<br />
<br />
</div>Λυδία Λουδοβίκουhttp://www.blogger.com/profile/03629771279554738064noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-820864478052068543.post-7315660242803416662012-01-29T13:14:00.000+02:002012-01-29T13:14:57.796+02:00Η Μουσική και ο τρόπος που επιβάλλεται στις μέρες μας<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Times New Roman", "serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;"></span> της μαθήτριας της Α' Λυκείου Δήμητρας Πολίτη</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Times New Roman", "serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Στις μέρες μας τα ΜΜΕ προσπαθούν να επιβάλλουν με διάφορους τρόπους ένα είδος καταναλωτικής, εφήμερης μουσικής με κακής ποιότητας στίχο που κατά κανόνα προσφέρει επιδερμική και παροδική ευχαρίστηση. Σε αυτή τους την προσπάθεια βοηθάει κατά πολύ η εξέλιξη της τεχνολογίας, η οποία έχει επηρεάσει τον τρόπο παραγωγής αλλά και τον τρόπο διάθεσης της μουσικής, καθώς αυτή έχει μετατραπεί σε εμπόρευμα, διαθέσιμο στην παγκόσμια αγορά.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify; text-indent: 36pt;">
<span style="font-family: "Times New Roman", "serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Οι δισκογραφικές εταιρίες δεν επενδύουν πια σε καλλιτέχνες. Οι νέοι δεν αγοράζουν πλέον δίσκους ή </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", "serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US;">CD</span><span style="font-family: "Times New Roman", "serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">. Μία νέα μουσική βιομηχανία έχει ανθίσει. Αυτή του διαδικτύου, η οποία απευθύνεται κατα κύριο λόγο στους νέους.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify; text-indent: 36pt;">
<span style="font-family: "Times New Roman", "serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Οι νέοι ακούν σχεδόν τα πάντα ανάλογα με τη διαθεσή τους και το χώρο στον οποίο βρίσκονται. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα μίας έρευνας που εντόπισα στο διαδίκτυο, βρέθηκαν τρία μουσικά είδη που κυριαρχούν στις προτιμήσεις των νέων: η ροκ με ποσοστό 23%, η ραπ με 21% και η ποπ με 23%. Έπειτα ακολουθούν τα λαϊκά με ποσοστό 13%, η metal με 6%, το έντεχνο με 6%, και η R&B με 5%, ενώ, ποσοστό κατώτερο του 3% σημειώνει η κλασσική μουσική. Βλέπουμε λοιπόν πως στην πλειοψηφία τους οι νέοι ακούν </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", "serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US;">mainstream</span><span style="font-family: "Times New Roman", "serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;"> μουσική, που η εμπορευματοποίηση την έχει καταστήσει εύπεπτη για τις μάζες και σχεδόν πάντα ακούν αυτό το είδος μουσικής στον υπολογιστή τους ή στο κινητό τους.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify; text-indent: 36pt;">
<span style="font-family: "Times New Roman", "serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Εκτός από το διαδίκτυο, ένα άλλο μέσο που επηρεάζει τους νέους στα ακούσματά τους, είναι η τηλεόραση με τις </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", "serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US;">reality</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", "serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman", "serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">εκπομπές και κυρίως τις διαφημίσεις.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify; text-indent: 36pt;">
<span style="font-family: "Times New Roman", "serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Παρ’όλα αυτά, κανείς δεν μπορεί να μας επιβάλλει το είδος της μουσικής που ακούμε. Ο άνθρωπος έχει ελεύθερη βούληση. Η ψυχαγωγία, στην οποία ανήκει και η μουσική, είναι συνυφασμένη με την πνευματική καλλιέργεια, με την ανάπτυξη της καλαισθησίας του και την διαμόρφωση του ήθους του. Έτσι, είναι σε θέση να απορρίψει τα μουσικά «σκουπίδια» και να προτιμήσει την ποιοτική μουσική, που εκτός από την μελωδία, την αρμονία και τον ρυθμό, μεταφέρει σημαντικά μηνύματα, τα οποία έχουν αξία για τη ζωή των ανθρώπων.</span></div>
</div>Dimitrahttp://www.blogger.com/profile/00507043126738777830noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-820864478052068543.post-21221508217158116962012-01-26T21:06:00.000+02:002012-01-26T21:14:51.342+02:00ΨΥΧΑΓΩΓΙΑ : ΓΝΗΣΙΑ ΚΑΙ " ΕΤΕΡΟΚΑΤΕΥΘΥΝΟΜΕΝΗ " Γιατί οι νέοι προτιμούν τη ΄" νόθη" ψυχαγωγία<div style="font-family: "Helvetica Neue",Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="color: #20124d; font-size: small;">της μαθήτριας της Α΄ Λυκείου Βεργούλια Ιφιγένειας </span></div><div style="font-family: "Helvetica Neue",Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><br />
</span></div><div style="font-family: "Helvetica Neue",Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"> </span><span style="color: #20124d; font-size: small;">Ο πολιτισμένος άνθρωπος επινόησε και καθιέρωσε,ατομικά και συλλογικά,τρόπους,λειτουργίες που ικανοποούν τις ανάγκες που έχουν σχέση με το πνεύμα και την ψυχή του άνθρωπου.Γενικότερα,η λέξη "ψυχαγωγία " υποδηλώνει την αγωγή της ψυχής. Οτιδήποτε,επομένως,</span><span style="font-size: small;"> </span><span style="background-color: white; color: #20124d; font-size: small;">θέλγει, τέρπει, συγκινεί,</span> <span style="color: #20124d; font-size: small;">διασκεδάζει την ψυχή του άνθρωπου μπορεί να θεωρηθεί ψυχαγωγία</span><span style="font-size: small;">.<b style="background-color: white; color: #20124d;"> Οι τρόποι ψυχαγωγίας διαφέρουν λίγο πολύ από εποχή σε εποχή και από κοινωνία σε κοινωνία.Έχουν άμεση σχέση με τις πεποιθήσεις,τις ασχολίες, τις αξίες, τις αισθητικές αντιλήψεις, το πνευματικό επίπεδο, αλλά και το φυσικό περιβάλλον στο οποίο ζούν οι άνθρωποι.</b></span></div><div style="font-family: "Helvetica Neue",Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><br />
</span></div><div style="color: #20124d; font-family: "Helvetica Neue",Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"> Ιδιαίτερα αναγκαία είναι η ψυχαγωγία για το σύγχρονο άνθρωπο,εξαιτίας του τρόπου ζωής που επικρατεί στην εποχή μας.Η αποξένωση του ανθρώπου από τη φύση,από τη δημιουργική εργασία και απο τους συνανθρώπους του,οι γρήγοροι και εξαντλητικοί ρυθμοί ζωής,το άγχος,η εξιδίκευση και η συνακόλουθη πνευματική μονομέρεια,η τυποποιημένη και μονόπλευρη ζωή που επιβάλλει ο καταναλωτισμός,και ο αναξιοποίητος ελεύθερος χρόνος δημιουργούν ένα πλέγμα συνθηκών μέσα στις οποίες ο σύγχρονος άνθρωπος ασφυκτιά.Για να διατηρήσει,λοιπόν,την ψυχική και σωματική του ευεξία έχει ανάγκη από ευχάριστους και επωφελείς τρόπους ψυχαγωγίας.</span></div><div style="color: #20124d; font-family: "Helvetica Neue",Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"> <b>Την ανάγκη αυτή έχουν ήδη σπεύσει να εκμεταλλευτούν με κάθε τρόπο οι σύγχρονες βιομηχανίες μαζικής ψυχαγωγίας.Με τη σκέψη ότι ο άνθρωπος δε "χαλαει λεφτα" όταν δουλεύει, αλλά όταν ψυχαγωγείται,τη μετέτρεψαν σε κερδοσφόρα επεχείρηση,την εμπορευματοποίησαν. Τα ηλεκτρονικά παιχνίδια,τα νυχτερινά κέντρα διασκέδασης και ο μαζικός τουρισμός είναι μερικά πειστικά παραδείγματα τέτοιας ψυχαγωγίας.</b></span></div><div style="color: #20124d; font-family: "Helvetica Neue",Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"> Βέβαια,ο τρόπος που αντιλαμβάνεται ο καθένας την ψυχαγωγία του ποικίλλει.Έχει άμεση σχέση με την ηλικία,την ψυχοσύνθεση,τις συνήθειες,τα ενδιαφέροντα,το μορφωτικό επίπεδο,το γενικότερο τρόπο ζωής του,καθώς και με τις δυνατότητες που του παρέχει το περιβάλλον,φυσικό και κοινωνικό, μέσα στο οποίο ζει,τις διεξόδους που του προσφέρονται,αλλά και την ευχέρεια,κυρίως την οικονομική,που έχει να τις αξιοποιεί. Επομένως η ψυχαγωγία χωρίζεται σε δύο κατηγορίες,την γνήσια και τη νόθη ψυχαγωγία.</span></div><div style="color: #20124d; font-family: "Helvetica Neue",Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"> <b> Μορφές της γνήσιας ψυχαγωγίας αποτελούν η επικοινωνία με φιλικά πρόσωπα,τα ταξίδια,η επαφή με τη φύση,η άθληση και η επαφή με έργα τέχνης(μουσική,κινηματογράφος,</b></span><wbr></wbr><span style="font-size: small;"><b>χορός,λογοτεχνία,θέατρο κ.ά). Η γνήσια ψυχαγωγία στοχεύει στη συμμετρική ανάπτυξη των τριών υποστάσεων του ανθρώπου(ψυχή,πνεύμα και σώμα). Βασίζεται κυρίως σε διαχρονικής αξίας πρότυπα δράσης και συμπεριφοράς, δημιουργώντας καινούργια και επιφέρει την εσωτερική γαλήνη προσφέροντας εναύσματα για γόνιμο προβληματισμό και περισυλλογή. Τέλος καλλιεργεί τις διαπροσωπικές σχέσεις,ενεργοποιεί το άτομο σε ποικίλους τομείς του συλλογικού βίου και συμβάλλει στην κοινωνικοποίηση του ατόμου.</b></span></div><div style="color: #20124d; font-family: "Helvetica Neue",Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"> Αντιθέτως όταν αναφερόμαστε στην νόθη ψυχαγωγία οι μορφές της είναι η παρακολούθηση χαμηλής ποιότητας πολιτιστικών έργων (εμπορικό θέαμα ή ακρόασμα, πρόγραμμα ευτελούς αισθητικής) από τα μεσα μαζικής ενημέρωσης, το διαδίκτυο, το θέατρο ή τον κινηματογράφο, η διασκέδαση σε νυχτερινά κέντρα με αμφίβολης ποιότητας προγράμματα και τα ηλεκτρονικά, τυχερά παιχνίδια.Επίσης είναι η μαζική εκτόνωση στο γήπεδο μέσω εκδηλώσεων χουλιγκανισμού και η καταφυγή σε τεχνητούς παραδείσους με τη χρήση επικίνδυνων για τη σωματική και πνευματική υγεία ουσιών (τοξινομανία,</span><wbr></wbr><span style="font-size: small;">αλκοολισμός). Η νόθη ψυχαγωγία ερεθίζει και αναπαράγει σωματικές ανάγκες, ορμές και ένστικτα, στηρίζεται σε εφήμερα είδωλα και ικανοποιεί πρόσκαιρες επιθυμίες.Αλλοτριώνει και απομονώνει τον άνθρωπο προκαλώντας κορεσμό στον άνθρωπο ο οποίος καταλήγει στην καταθλιψη και την πλήξη και σε αρκετές περιπτώσεις το άτομο οδηγείται σε επικίνδυνες, για την ψυχική και σωματική του υγεία,επιλογές. <b>Τέλος η νόθη ψυχαγωγία είναι ετεροκατευθυνόμενη ως προϊόν της μόδας και της βιομηχανίας του ελεύθερου χρόνου.</b></span></div><div style="color: #20124d; font-family: "Helvetica Neue",Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"> Ένα όμως αξιοσημείωτο γεγονός είναι<b> η ροπή των νέων προς τη νόθη ψυχαγωγία</b> αν και τους καταστρέφει πνευματικά και σωματικά. Τα αίτια της ροπής αυτής είναι:</span></div><div style="color: #20124d; font-family: "Helvetica Neue",Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><br />
</span></div><div style="color: #20124d; font-family: "Helvetica Neue",Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"> -Το υλιστικό πνεύμα της εποχής,η πνευματική μονομέρεια και η τυποποίηση αφενός παρεμποδίζουν τις πνευματικές δραστηριότητες και αφετέρου προωθούν την ομοιομορφία,την τυποποίηση,την μαζικότητα και την παθητική(οχι κριτική-οχι προσωπικά επιλεγμένη) αποδοχή τους.</span></div><div style="color: #20124d; font-family: "Helvetica Neue",Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><br />
</span></div><div style="color: #20124d; font-family: "Helvetica Neue",Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"> -Οι ταχύτατοι και εξοντωτικοί ρυθμοί ζωής καταπονούν ψυχικά και πνευματικά το σύγχρονο άνθρωπο και τον οδηγούν σε επιλογές εκτόνωσης που δεν απαιτούν πνευματική ενεργοποίηση και εγρήγορση,προβληματισμό.</span></div><div style="color: #20124d; font-family: "Helvetica Neue",Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><br />
</span></div><div style="color: #20124d; font-family: "Helvetica Neue",Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"> -Η προβολή και η καταλυτική επιρροή της "μαζικής κουλτούρας της διασκέδασης" και των προτύπων της που προβάλλονται από τα Μ.Μ.Ε και τη διαφήμιση για την εξυπηρέτηση οικονομικών συμφερόντων. Αυτή η παραγωγή μαζική υποκουλτούρας περιορίζει τα περιθώρια ποιοτικών επιλογών.</span></div><div style="color: #20124d; font-family: "Helvetica Neue",Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><br />
</span></div><div style="color: #20124d; font-family: "Helvetica Neue",Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"> -Το γενικότερο πνεύμα μιμητισμού και ξενομανίας καθώς και η τάση των νέων να ακολούθουν τα ρεύματα της εποχής και να αντιδρούν στις υποδείξεις των μεγαλυτέρων για τρόπους ψυχαγωγίας που δεν συνάδουν με τη φύση και τις επιλογές των νέων.</span></div><div style="color: #20124d; font-family: "Helvetica Neue",Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><br />
</span></div><div style="color: #20124d; font-family: "Helvetica Neue",Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"> -Η έλλειψη ερεθισμάτων και κινήτρων για ποιοτική ψυχαγωγία καθώς και η υποβάθμιση της ανθρώπινης αξίας με χαρακτηριστικά την αποπνευματικοποίηση και την επικοινωνιακή κρίση.</span></div><div style="color: #20124d; font-family: "Helvetica Neue",Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><br />
</span></div><div style="color: #20124d; font-family: "Helvetica Neue",Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><br />
</span></div><div style="color: #20124d; font-family: "Helvetica Neue",Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"> Τέλος<b> η ψυχαγωγία έχει και πολιτική διάσταση</b>. Φαινομενικά δεν υπάρχει σχέση ανάμεσα στην ψυχαγωγία του ανθρώπου και στη διαμόρφωση της πολιτικής του συνείδησης και πολιτικής του ωριμότητας. Επειδή όμως <b>η ψυχαγωγία είναι συνυφασμένη με την πνευματική καλλιέργεια του ανθρώπου, με την ανάπτυξη της καλαισθησίας του και τη διαμόρφωση του ήθους του- άρα και με την ηθική-,</b> δεν μπορεί, στο βαθμό που η πολιτική σχετίζεται άμεσα ή έμμεσα με όλα αυτά, παρά να έχει σχέση με την πολιτική, έστω κι αν η σχέση τους δεν είναι προφανής.</span></div><div style="color: #20124d; font-family: "Helvetica Neue",Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"> Και δεν είναι προφανής, γιατί η έννοια της πολιτικής σήμερα περιορίζεται στις εκλογικές διαδικασίες και σε ανούσιες τηλεοπτικές φραστικές αντιπαραθέσεις ανάμεσα σε εκπροσώπους των κομμάτων. Πολιτική όμως δεν είναι μόνο αυτά' πολιτική σημαίνει υπεύθυνη συμμετοχή του πολίτη στα κοινά και στη λήψη αποφάσεων που αφορούν την ζωή του, σημαίνει προβληματισμός, γνώση, ελεύθερη και ισότιμη ανταλλαγή απόψεων, σημαίνει έλεγχος της εξουσίας και προστασία των δικαιωμάτων του πολίτη, σημαίνει σεβασμός και ενσυνείδητη πειθαρχία στους νόμους της πολιτείας, σημαίνει ανεκτικότητα και λύση των προβλημάτων που ανακύπτουν στις σχέσεις των πολιτών ή στις διεθνείς σχέσεις με ειρηνικό τρόπο, σημαίνει πειθώ, όχι βία, σημαίνει μόρφωση και ευημερία όλων των πολιτών. Τα στοιχεία αυτά της πολιτικής δεν είναι καθόλου άσχετα με την ψυχαγωγία και ιδιαίτερα με τις ψυχαγωγικές μορφές λόγου, όπως είναι η λογοτεχνία -ποίηση και πεζογραφία-, το θέατρο, ο κινηματογράφος, το καλό τραγούδι. Η ψυχαγωγία καλλιεργεί πνευματικά τον άνθρωπο, βελτιώνει τα αισθητικά του κριτήρια και τον κάνει ηθικά καλύτερο. Γίνεται, επομένως, και καλύτερος πολίτης, παρόλο που τα καθαρά ψυχαγωγικά μέσα (τα έργα της τέχνης) δεν έχουν συνήθως άμεσες πολιτικές αναφορές. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που στην αρχαία Αθήνα ο Περικλής έκρινε απαραίτητο να παρακολουθούν όλοι οι πολίτες τους δραματικούς αγώνες και γι΄αυτό καθιέρωσε τα θεωρικά.</span></div><div style="color: #20124d; font-family: "Helvetica Neue",Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"> Αντίθετα, όταν υποχωρεί η ψυχαγωγία και υποκαθίσταται από τη διασκέδαση και τη μαζική παθητική "κουλτούρα", το μορφωτικό επίπεδο των πολιτών χαμηλώνει και εμφανίζονται ευκολότερα φαινόμενα που εκφυλιζουν την πολιτική ζωή και υπονομεύουν τη δημοκρατία.Τέτοια φαινόμενα είναι η ομοιομορφία, η παθητικότητα, ο αποπροσανατολισμός, ο λαϊκισμός, η χειραγώγηση, η μισαλλοδοξία, ο φανατισμός και ο χουλιγκανισμός. Στις περιπτώσεις αυτές η πολιτική σκηνή μετατρέπεται σε αρένα.</span></div>Unknownnoreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-820864478052068543.post-12223395321342296652012-01-25T16:44:00.000+02:002012-01-25T16:44:09.438+02:00Η μουσική είναι διαχρονικός τρόπος ψυχαγωγίας για τον άνθρωπο<span lang="EN-US" style="font-size: 20pt;"> </span><b><span style="font-size: 20pt;"></span></b> του μαθητή της Α΄ Λυκείου Νίκου Κάππα-Μαρκόβη<br />
<br />
<div class="MsoNormal"> Αναμφισβήτητα η μουσική ήταν είναι και θα είναι τρόπος ψυχαγωγίας για τον άνθρωπο.Από τα αρχαία χρόνια διαπιστώνουμε ότι η μουσική αποτελούσε μέσο αγωγής για τον άνθρωπο.Μέχρι και σήμερα η μουσική χαρακτηρίζει την ποιότητα της ζωής και παίζει σημαντικό ρόλο στην ψυχολογία του ανθρώπου.</div><div class="MsoNormal"> Τα αρχαία χρόνια ανακαλύπτουμε σύμφωνα πάντα με τις πληροφορίες μας ότι ο άνθρωπος άκουγε μουσική. Μάλιστα στην αρχαία Ελλάδα η μουσική ήταν απόλυτα συνυφασμένη με την καθημερινότητα όλων των ανθρώπων και σαν μια σύνθετη καλλιτεχνική και πνευματική έκφραση είχε ιδιαίτερη θέση σε όλες της εκδηλώσεις προσωπικής και κοινωνικής ζωής. Η μουσική είχε κυρίως εορταστικό χαρακτήρα αλλά σύντομα ήρθε η ένταξη της στις καθημερινές σκληρές στιγμές της ζωής αλλά και στις τελετές θανάτου τα λεγόμενα μοιρολόγια. Ακόμη στην αρχαία Ελλάδα η μουσική αποτελούσε ένα από τα βασικά μαθήματα στο πλαίσιο της παιδείας των νέων,ενώ η διασύνδεσή της ειδικότερα με την Ποίηση και το Θέατρο έπαιξε τεράστιο ρόλο.Χάρη σε αυτή διασώθηκαν και αριστουργήματα όπως τα Ομηρικά έπη και οι Τραγωδίες.</div><div class="MsoNormal"> Η μουσική όμως δεν αποτέλεσε μέσω ψυχαγωγίας μόνο στην αρχαία Ελλάδα. Διαχρονικά η μουσική αποτελεί ένα από τα μέσα ψυχαγωγίας.Αντίθετα όμως με τότε,σήμερα το ποσοστό των παιδιών που μαθαίνουν ένα μουσικό όργανο είναι πολύ μικρό(σύμφωνα με τις στατιστικές μελέτες).Οι περισσότερο νέοι επιλέγουν να ακούν ξενόφερτα είδη μουσικής είτε αγοράζοντας κάποιο <span lang="EN-US">CD</span> είτε κατεβάζοντας την από το διαδίκτυο.Αν και οι περισσότεροι νέοι προτιμούν την ξένη μουσική δεν μπορούμε να πούμε ότι απουσιάζει από τη ζωή των νέων η Ελληνική. Βέβαια ελάχιστο είναι το ποσοστό των νέων που ακούει την κλασσική μουσική. Αυτό συμβαίνει διότι προτιμούν την παγκόσμια μουσική κυρίως την σύγχρονη. Η μουσική για τους περισσότερους νέους είναι τρόπος ζωής, τρόπος έκφρασης και για αυτό το λόγο η μουσική υπάρχει παντού στη ζωή όλων και είναι ο ποιο εκφραστικός τρόπος διασκέδασης.</div><div class="MsoNormal"> Η μουσική ήταν πάντα ένας τρόπος ψυχαγωγίας και έπαιζε σημαντικό ρόλο στις ζωές των ανθρώπων,αφού λειτουργεί ως ανάγκη για όλους και η ζωή χωρίς την μουσική θα φάνταζε μονότονη.</div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"> </div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-820864478052068543.post-45491544580166426362012-01-25T15:14:00.000+02:002012-01-25T16:22:37.194+02:00Αθλητισμός ψυχολογία και υγεία<div> <i><b> <span>Του μαθητή της α' Λυκείου Τάσου Λαμπαδάρη</span></b></i></div><div><i><span><b><br /></b></span></i></div><div><i><span><b>Η άθληση είναι πολλαπλά ωφέλιμη για την υγεία και επιδρά θετικά στην ψυχοσυναισθηματική ισορροπία του ανθρώπου .Ανεξάρτητα από την ηλικία ή το φύλο , η συστηματική άσκηση του σώματος συμβάλλει στην καλύτερη αυτοεκτίμηση και στο να υπάρχουν λιγότερα προβλήματα της σωματικής και ψυχικής υγείας . Βοηθά τους ανθρώπους να ανεβάσουν το ηθικό τους να νιώσουν πιο ξεκούραστοι αλλά και πιο ζωντανοί .Η ψυχολογία ανεβαίνει και ο οργανισμός του ανθρώπου είναι έτοιμος να ψυχαγωγηθεί .</b></span></i></div><div><i><span><b>Αρχικά πολλές έρευνες που έχουν γίνει μέχρι σήμερα έχουν τεκμηριώσει τις θετικές επιδράσεις της σωματικής άσκησης στην ψυχολογία των ανθρώπων .Μάλιστα ορισμένες έδειξαν ότι σε ασθενείς με κατάθλιψη η σωματική άσκηση βοηθούσε όσο και τα αντικαταθλιπτικά φάρμακα . Επίσης το στρες υποχωρεί πιο εύκολα μετά από μία αθλητική δραστηριότητα όπως το περπάτημα και το κολύμπι και τα αποτελέσματα είναι καλύτερα σε σχέση με άλλες τεχνικές χαλάρωσης . Ο αθλητισμός επίσης επιδρά στον εγκέφαλο και προσφέρει θετικά αποτελέσματα στη ψυχική διάθεση . Αυτό επιτυγχάνεται με πολλούς τρόπους : Λόγω της σωματικής άσκησης αυξάνεται η συγκέντρωση σεροτονίνης στον εγκέφαλο . Η σεροτονίνη επιδρά στην ψυχική διάθεση , συμμετέχει στη μετάδοση νευρικών ώσεων και μπορεί να έχει μια λειτουργία στον έλεγχο της διάθεσης και στην κατάσταση της συνείδησης . Επιπλέον η παραγωγή ενδορφινών αυξάνεται μετά από έντονη άσκηση .Οι ενδορφίνες είναι πεπτίδια και παράγονται από τον εγκέφαλο και έχουν παυσίπονη δράση .Δρουν στον ψυχισμό και μπορούν να προκαλέσουν ευφορία .</b></span></i></div><div><i><span><b>Η άθληση εκτός από τα θετικά που προσφέρει στη ψυχική διάθεση των ανθρώπων είναι ωφέλιμη και για την υγεία τους και ειδικά στην πρόληψη πολλών ασθενειών .Ακόμη βοηθά στην καταπολέμιση της παχυσαρκίας η οποία έχει λάβει μεγάλες διαστάσεις σήμερα .</b></span></i></div><div><i><span><b>Τον αθλητισμό μπορούμε να τον διακρίνουμε σε τρεις μεγάλες κατηγορίες : τον πρωταθλητισμό , τον μαζικό αθλητισμό και τον θεραπευτικό .Ο θεραπευτικός εφαρμόζεται σήμερα συστηματικά στην αποκατάσταση έπειτα από εγχείριση bypass και έμφραγμα μυοκαρδίου και στην αντιμετώπιση της υπέρτασης και σακχαρώδη διαβήτη .Ιδιαίτερης μνείας χρήζει και ο πρωταθλητισμός επειδή θαυμάζοντας τους αθλητές παρακινούμαστε όλοι να αθληθούμε .Πρωταθλητισμός σημαίνει συστηματική καθημερινή άσκηση με υψηλές σωματικές επιβαρύνσεις σε καθημερινή βάση που πρέπει να υποστηριχτούν από την καρδιά και το αγγειακό σύστημα αναγκάζουν την καρδιά να υποστεί ''προσαρμογή'' προκειμένου να ανταποκριθεί επιτυχώς .</b></span></i></div><div><i><span><b>Με βάση όλα τα παραπάνω συμπεραίνουμε ότι όλοι πρέπει να αθλούμαστε καθημερινά και συστηματικά για να μας φύγει το άγχος και το στρες που κουβαλάμε από την καθημερινότητα έτσι ώστε να μπορέσουμε και να διασκεδάσουμε .</b></span></i></div><div><br /></div><div>Πηγές :<a href="http://www.medlook.net/article.asp?item_id=1125">http://www.medlook.net/article.asp?item_id=1125</a></div><div><a href="http://www.inews.gr/158/athlitismos-kai-kardia-ti-prepei-na-prosechoume.htm">http://www.inews.gr/158/athlitismos-kai-kardia-ti-prepei-na-prosechoume.htm</a> </div><div><br /></div>Julia Papanatsiouhttp://www.blogger.com/profile/04505565316312388206noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-820864478052068543.post-84734459690311941692012-01-24T14:27:00.000+02:002012-01-29T00:17:54.335+02:00αθλητισμός και κοινωνία<i><b> </b><b>της μαθήτριας της α΄Λυκείου Χριστίνας Μαλακασιώτη</b><br /><br /><b> Ο αθλητισμός είναι ένας κοινωνικός θεσμός ο οποίος σε μεγάλο βαθμό αντικατοπτρίζει την ίδια την κοινωνία και τον πολιτισμό της μέσα στην οποία εντάσσεται .Ιδιαίτερα σημαντική είναι η συμβολή των ομαδικών αθλημάτων ,διότι μέσα από αυτό εντάσσονται οι προσπάθειες του αθλητή με το σύνολο και μέσω αυτού ενδυναμώνεται η ομαδικότητα ,η συνεργασία,η ικανότητα στρατηγικής και υπακοής όπως και η ικανότητα του αθλητή να παίρνει πρωτοβουλίες και η προσπάθειά του να επιτύχει έναν ομαδικό στόχο .</b><br /></i><div><b><i> Η ψυχαγωγία είναι σημαντική πτυχή του αθλητισμού .Η τόνωση,η αναζωογόνηση,η εγρήγορση,η πρόκληση έντονων συναισθημάτων ,όλα συνεισφέρουν στο ανέβασμα της προσωπικότητας και του ψυχικού κόσμου των ανθρώπων σε υψηλότερα επίπεδα .Γι΄αυτό εργαζόμενοι συγκρότησαν ερασιτεχνικούς συλλόγους σε τοπικό επίπεδο ,ενώ μαθητές και σπουδαστές φτιάχνουν δικές τους ομάδες στα σχολεία ή στις σχολές αντίστοιχα .Όλοι οι άνθρωποι βλέπουν τον αθλητισμό ως μια δημιουργική έξοδο για τον ελεύθερο χρόνο τους ,που βελτιώνει το βιοτικό τους επίπεδο .</i></b></div><div><b><i> Επίσης ο αθλητισμός συνεισφέρει στην και στην ψυχαγωγία του θεατή (παθητικός αθλητισμός) .Την ώρα ενός αγώνα ο άνθρωπος γίνεται ο ίδιος δέκτης της καταβολής κάθε προσπάθειας από τους αθλούμενους και παρακινείται από αυτούς που έχουν αθληθεί,αποκτώντας υγιή πρότυπα και διαμορφώνοντας τον τρόπο ζωής του σύμφωνα με υγιής συνήθειες.Με αυτό τον τρόπο βελτιώνει ακόμα και την ίδια του τη προσωπικότητα .</i></b></div><div><b><i> Ωστόσο ,παρά τα θετικά που μας προσφέρει ο αθλητισμός, στη σημερινή εποχή υπάρχει διαστρέβλωση του αθλητισμού και των αθλητικών προτύπων .Ο αθλητισμός είναι ένα κοινωνικό αγαθό ,αλλά ταυτόχρονα και αντικείμενο εμπορευματοποίησης λόγω της υποβάθμισης του από την ίδια την κοινωνία.Υπάρχουν κάποιοι που θέλουν να περάσουν την άποψη ότι πρέπει να βλέπουμε τον αθλητισμό ως μέσο είσπραξης χρημάτων και όχι σαν ψυχαγωγικό μέσο.Τους δε αθλητές σαν ''πιόνια'' για την πραγματοποίηση αυτού του σκοπού .Ο αθλητισμός μετατρέπεται σε ''σκουπίδι'' , χάνει τα μαζικά του χαρακτηριστικά , χάνεται η ουσία της άθλησης και τα ιδεώδη και με την νίκη να είναι έρμαιο στα χέρια ιδιωτικών διαφημιστικών εταιριών που σπονσοράρουν τους αθλητές .</i></b></div><div><b><i> Μία άλλη αρνητική πτυχή του αθλητισμού και πιο συγκεκριμένα του ποδοσφαίρου , είναι η πολιτικοποίηση του .Κάποιοι πολιτικοί εμπλέκονται με ποδοσφαιρικές ομάδες για δικό τους συμφέρον και όχι για την προώθηση του ίδιου του αθλήματος ,αλλά για την προσωπική τους προβολή και κύρος .Για παράδειγμα ,όταν ένας βουλευτής εκλέγεται και παίρνει πολλούς ψήφους από ανθρώπους μιας ποδοσφαιρικής ομάδας τότε ο συγκεκριμένος βουλευτής προσφέρει χρήματα για την προώθηση αυτής της ομάδας .Ωστόσο ο βαθύτερος λόγος που συμβάλλει είναι η αύξηση της δημοτικότητας του .Γι αυτό όλος ο κόσμος συμφωνεί ότι η πολιτική δεν θα πρέπει να εμπλέκεται όχι μόνο με το ποδόσφαιρο ,αλλά γενικότερα με τον αθλητισμό .</i></b></div><div><b><i> Με την αύξηση των παραγωγικών δυνάμεων προωθήθηκαν και οι ανάγκες .Στον καπιταλισμό ο αθλητισμός γίνεται κύρια ανάγκη της εργατικής τάξης , η οποία μέσω της ενασχόλησης με τον αθλητισμό προσπαθούσε να ξεχάσει τις κακουχίες και τις δυσκολίες της ζωής .Επίσης και στην εποχή της χούντας οι πολιτικοί αρχηγοί χειραγωγούσαν τους ανθρώπους να ασχολούνται με το ποδόσφαιρο έτσι ώστε να απορροφούνται και να μην ασχολούνται με τα πολιτικά θέματα .</i></b></div><div><b><i> Τέλος , παρά τα αρνητικά που προσφέρει ο αθλητισμός στο ευρύτερο κοινό το μόνο σίγουρο είναι ότι μας βοηθάει στην διαμόρφωση της προσωπικότητας αλλά και στην ενίσχυση των κοινωνικών σχέσεων .Συμπέρασμα είναι ότι ο αθλητισμός είναι ωφέλιμος στη ζωή μας , αλλά με μέτρο και όχι πλήρη απορρόφηση .</i></b></div><div><b><br /></b></div><div><b> </b></div><div><b><br /></b></div><div><br /></div><div>πηγές :<a href="http://www.news12.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=2520:athlitismos-kai-koinonia&catid=70:arthra-apopseis&Itemid=369">http://www.news12.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=2520:athlitismos-kai-koinonia&catid=70:arthra-apopseis&Itemid=369</a></div><div><a href="http://ecsred.wordpress.com/2008/04/26/%CE%91%CF%86%CE%B9%CE%AD%CF%81%CF%89%CE%BC%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%B9%CF%82-%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%B9%CE%BA%CE%AD%CF%82-%CE%AD%CE%BD%CE%BD%CE%BF%CE%B9%CE%B5%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B1%CE%B8%CE%BB/">http://ecsred.wordpress.com/2008/04/26/%CE%91%CF%86%CE%B9%CE%AD%CF%81%CF%89%CE%BC%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%B9%CF%82-%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%B9%CE%BA%CE%AD%CF%82-%CE%AD%CE%BD%CE%BD%CE%BF%CE%B9%CE%B5%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B1%CE%B8%CE%BB/</a> </div><div><a href="http://www.elassona.com.gr/news/content/view/1372/34/lang,el/">http://www.elassona.com.gr/news/content/view/1372/34/lang,el/</a> </div>Julia Papanatsiouhttp://www.blogger.com/profile/04505565316312388206noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-820864478052068543.post-16269033275391477212012-01-18T22:42:00.000+02:002012-01-19T22:10:29.416+02:00Χορεύοντας με την ιστορία<div class="utdU2e" style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.918); color: #222222; font-family: arial,sans-serif; font-size: medium;"></div><div id=":ox" style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.918); color: #222222; font-family: arial,sans-serif; font-size: medium;" tabindex="-1">της μαθήτριας της Α΄Λυκείου Θεοδώρου Γεωργίας</div><div class="ii gt adP adO" id=":ol" style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.918); margin: 5px 15px 0px 0px; padding-bottom: 5px; position: relative; z-index: 2;"><div id=":ok"><div style="background-color: white; border-bottom: 1pt solid rgb(170, 170, 170); border-style: none none solid; padding: 0cm;"><div align="center" class="MsoNormal" style="background-color: white; border-style: none; margin: 0px 0px 1.2pt; padding: 0cm; text-align: center;"><br />
</div><div align="center" class="MsoNormal" style="background-color: white; border-style: none; margin: 0px 0px 1.2pt; padding: 0cm; text-align: center;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="background-color: white; border-style: none; color: #222222; font-family: arial,sans-serif; font-size: 13px; margin: 0px 0px 1.2pt; padding: 0cm;"><span style="color: #002060; font-family: Cambria,serif; font-size: 20pt;"> </span></div><div class="MsoNormal" style="background-color: white; border-style: none; color: #222222; font-family: arial,sans-serif; font-size: 13px; margin: 0px 0px 1.2pt; padding: 0cm;"><span style="color: #002060; font-family: Cambria,serif; font-size: 20pt;"> </span></div><div class="MsoNormal" style="background-color: white; border-style: none; color: #222222; font-family: arial,sans-serif; font-size: 13px; margin: 0px 0px 1.2pt; padding: 0cm;"><span style="color: #002060; font-family: Cambria,serif; font-size: 20pt;">Χορός στην αρχαία Ελλάδα</span></div></div><div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial,sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18pt; margin: 4.8pt 0cm 6pt;"><span style="font-size: 12pt;">Τό τραγούδι και ο χορός χρησιμοποιούνταν στη μουσική εκπαίδευση της πρώιμης Ελλάδας. Τούτη τη λειτουργία τους την έχασαν στον νέο, διανοητικό κόσμο, και επεβίωσαν (ιδιαίτερα στην Αθήνα) μόνο ως υψηλά εκλεπτυσμένες μορφές τέχνης. </span><span lang="EN-US" style="font-size: 12pt;">O</span><span lang="EN-US" style="font-size: 12pt;"> </span><u><span style="font-size: 12pt;">Πλάτων </span></u><span style="font-size: 12pt;">διαισθάνθηκε πως δεν υπήρχε τίποτα στη σύγχρονη εκπαίδευση που μπορούσε να τα αντικαταστήσει. Στους Νόμους του, λοιπόν, διακήρυξε πως ο αρχαίος ελληνικός κυκλικός χορός έπρεπε να αναγεννηθεί και να καταστεί ένα από τα θεμελιώδη στοιχεία της εκπαίδευσης».</span></div><div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial,sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18pt; margin: 4.8pt 0cm 6pt;"><span style="color: #002060; font-family: Cambria,serif; font-size: 16pt;">Η Φύση του Ελληνικού Χορού</span></div><div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial,sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18pt; margin: 4.8pt 0cm 6pt;"><span style="font-size: 12pt;">Τρία είναι τα βασικά χαρακτηριστικά του ελληνικού χορού. Αρχικά, ένας συνδυασμός προφορικών και μη όψεων, κατόπιν η μιμητική του διάσταση και τέλος η ιδιαίτερα παιχνιδιάρικη φύση τούτης της πιο σοβαρής μορφής τελετουργικής επικοινωνίας. Οι ουσιαστικοί δεσμοί ανάμεσα στο τραγούδι και το χορό είναι ο ρυθμός και η κίνηση. Όπως υπάρχει φωνητική κίνηση, όταν η φωνή υψώνεται ή πέφτει ανάλογα με τον τόνο, (μέλος), έτσι και το σώμα ανταποκρίνεται με κινήσεις και χειρονομίες στο ρυθμό.</span></div><div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial,sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18pt; margin: 4.8pt 0cm 6pt;"><span style="font-size: 12pt;">Για την </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1" style="color: #1155cc;" target="_blank" title="Ελλάδα"><span style="color: black; font-size: 12pt;">Ελλάδα</span></a><span style="font-size: 12pt;"> η λέξη </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%B9%CE%BA%CE%AE" style="color: #1155cc;" target="_blank" title="Μουσική"><span style="color: black; font-size: 12pt;">μουσική</span></a><span style="font-size: 12pt;"> σήμαινε σχεδόν αποκλειστικά μουσική, τραγούδι, ποίηση και ρυθμική κίνηση, όπως φαίνεται σε αγγεία της ύστερης Γεωμετρικής περιόδου. Το δεύτερο μείζον χαρακτηριστικό της χορείας είναι η μιμητική της φύση. </span><span lang="EN-US" style="font-size: 12pt;">H</span><span style="font-size: 12pt;"> μίμηση είναι στην προκειμένη περίπτωση έκφραση της επιθυμίας για επανάληψη της αρχέτυπης ιερής πράξης. Η φυλή που ετοιμάζεται να πολεμήσει, θα χορέψει πολεμικό χορό και θα προ-απεικονίσει την έκβαση της μάχης.</span></div><div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial,sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18pt; margin: 4.8pt 0cm 6pt;"><span style="font-size: 12pt;"> Οι μιμητικές ικανότητες του χορού οδηγούν στο τρίτο και πιθανώς δυναμικότερο χαρακτηριστικό του χορού, την παιχνιδιάρικη φύση του και την ευχαρίστηση που παρέχει. Η ικανότητα για παιχνίδι είναι το καλύτερο κομμάτι της ανθρώπινης φύσης, αφού οδηγεί στις πιο κατάλληλες μορφές λατρείας. Επίσης, δίνει έμφαση στις ευχάριστες και παιχνιδιάρικες όψεις του χορού με ετυμολογικούς όρους. Οι θεοί εφηύραν τη λέξη </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A7%CE%BF%CF%81%CF%8C%CF%82" style="color: #1155cc;" target="_blank" title="Χορός"><span style="color: black; font-size: 12pt;">χορός</span></a><span style="font-size: 12pt;"> εξαιτίας της χαράς που προσφέρει.</span></div><div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial,sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18pt; margin: 4.8pt 0cm 6pt;"><span style="font-size: 12pt;">Ο χαρακτηρισμός του χορού ως μορφή μίμησης για σοβαρούς θρησκευτικούς και ηθικούς σκοπούς είναι το κατάλληλο θεμέλιο για να εξετάσουμε τον τελετουργικό χορό στην αρχαία </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1" style="color: #1155cc;" target="_blank" title="Ελλάδα"><span style="color: black; font-size: 12pt;">Ελλάδα</span></a><span style="font-size: 12pt;">. Ουσιαστικά πρόκειται για μια υψηλή μορφή ομαδικής λατρείας. Η δραστηριότητα του χορού είναι μια πολιτισμική μορφή παιχνιδιού, η οποία σε συνδυασμό με το τραγούδι και τη θυσία γίνεται τελετουργική δραστηριότητα, απαραίτητη για κάθε μέλος της κοινότητας.</span></div><div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial,sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18pt; margin: 4.8pt 0cm 6pt;"><span style="font-size: 12pt;">Τα </span><span style="font-size: 12pt;"><a href="http://el.wikipedia.org/w/index.php?title=%CE%94%CE%AE%CE%BB%CE%B9%CE%B1&action=edit&redlink=1" style="color: #1155cc;" target="_blank" title="Δήλια (δεν έχει γραφτεί ακόμα)"><span style="color: black;">Δήλια</span></a> περιελάμβαναν αγώνες τραγουδιού και χορού. Επίσης, τα Παναθήναια ή άλλοι εορτασμοί των Αθηνών της κλασικής περιόδου είχαν το χαρακτήρα των αγώνων, με κεντρικό θέμα τους χορικούς διαγωνισμούς. Οι Ολυμπιακοί αγώνες, που έμειναν στην ιστορία για τα φυσικά τους αθλήματα, ήταν μια ευκαιρία για χορικούς διαγωνισμούς σε πανελλαδική βάση. Συνεπώς, ο χορός ως ιδέα διαθέτει μια ανταγωνιστική φύση, η οποία βρίσκεται σε απόλυτη αρμονία με την ομαδική μορφή του. Είναι η ευκαιρία του κύκλου για ομαδική λατρεία και του ατόμου για παράθεση των καλύτερων ικανοτήτων του.</span></div><div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial,sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18pt; margin: 4.8pt 0cm 6pt;"><span style="font-family: Arial,sans-serif; font-size: 9.5pt;"> </span></div><div style="background-color: white; border-bottom: 1pt solid rgb(170, 170, 170); border-style: none none solid; color: #222222; font-family: arial,sans-serif; font-size: 13px; padding: 0cm 0cm 2pt;"><div class="MsoNormal" style="background-color: white; border-style: none; line-height: 18pt; margin: 0px 0px 7.2pt; padding: 0cm;"><span style="font-family: Cambria,serif; font-size: 16pt;">Ο Χορός του Πολέμου και η Τελετή της Ενηλικίωσης</span></div></div><div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial,sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18pt; margin: 4.8pt 0cm 6pt;"><span style="font-size: 12pt;">Ο χορός είναι τόσο παλιός όσο και ο πόλεμος. Από αρχαιοτάτων χρόνων υπήρξε μια αμοιβαία επιρροή ανάμεσα σε αυτές τις δύο σφαίρες δραστηριότητας. Ο χορός μπορεί να είναι μια φυσική και ψυχολογική προετοιμασία για τον πόλεμο. Μπορεί να είναι ευχαριστία για τη νίκη, μυητική τελετή ενηλικίωσης των εφήβων. Για παράδειγμα, ο </span><span style="font-size: 12pt;">πυρρίχιος ήταν μια έκφραση της πολεμικής δραστηριότητας και έπαιζε σημαντικό ρόλο στην πολεμική εκπαίδευση ή τη λατρεία πολεμικών θεοτήτων.</span></div><div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial,sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18pt; margin: 4.8pt 0cm 6pt;"><span style="font-size: 12pt;">Σε όλο τον ελληνικό κόσμο η αποφασιστική μετάβαση από την παιδική ηλικία στον ανδρισμό γινόταν μέσω της πολεμικής εκπαίδευσης. Ωστόσο, οι μουσικές ασκήσεις ήταν σημαντικές για την εκπαίδευση ενός στρατιώτη από την αρχαϊκή ακόμη περίοδο.</span></div><div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial,sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18pt; margin: 4.8pt 0cm 6pt;"><span style="font-size: 12pt;">Η απόδοση των όπλων στους έφηβους ήταν μια ιεροφάνεια. Τα όπλα ήταν ιερά και ανήκαν στην πολιτεία, η οποία αποδίδοντάς τα τελετουργικά στους έφηβους, τους αναγνώριζε πλέον ως ενήλικες. Ανάμεσα στις υποχρεώσεις των νεαρών εφήβων ήταν η εκτέλεση του πυρρίχιου, ενός πολεμικού χορού με όπλα, κατά τη διάρκεια του οποίου ο έφηβος κρινόταν για την ικανότητά του στο χειρισμό των όπλων που του πρόσφερε η πολιτεία. Αφέντρα του πυρρίχιου ήταν η θεά </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%B8%CE%B7%CE%BD%CE%AC" style="color: #1155cc;" target="_blank" title="Αθηνά"><span style="color: black; font-size: 12pt;">Αθηνά</span></a><span style="font-size: 12pt;">. Τα όπλα και η μάχη εμπλέκονται στον κοσμογονικό μύθο των Ελλήνων, γεγονός που ερμηνεύει τη θρησκευτική τους ένδυση σε τελετουργικά χορικά δρώμενα. Τα όπλα είναι τα μέσα για την προστασία του ιερού τόπου στον οποίο διεξάγεται ο χορός. Ένα τελευταίο ότι συνδέεται θρησκευτικά με μια προστάτιδα θεότητα. Σημαντικό κομμάτι της λατρείας αυτής της θεότητας είναι ο χορός. Τελετές ενηλικίωσης υπάρχουν και για τις γυναίκες στην αρχαία Ελλάδα. Η σημαντικότερη ίσως ήταν τα </span><span style="font-size: 12pt;"><a href="http://el.wikipedia.org/w/index.php?title=%CE%91%CF%81%CE%BA%CF%84%CE%B5%CE%AF%CE%B1&action=edit&redlink=1" style="color: #1155cc;" target="_blank" title="Αρκτεία (δεν έχει γραφτεί ακόμα)"><span style="color: black;">Αρκτεία</span></a>, ένας τελετουργικός γιορτασμός κατά τη διάρκεια του οποίου τα νεαρά κορίτσια, οι άρκτοι, με χορό και συλλογικές δραστηριότητες τελούσαν το μυστήριο της άρκτου, στην αττική λατρεία της Αρτέμιδας Βραυρωνίας. Εδώ ο χορός είναι το κεντρικό θέμα και δεν μπορεί να απομονωθεί ως μοναδιαίο στοιχείο. Τα νεαρά κορίτσια, δεν ήταν μικρότερα των πέντε ετών και μεγαλύτερα των δέκα. Τα μικρά κορίτσια εμφανίζονται ντυμένα, ενώ τα μεγαλύτερα γυμνά από τη μέση και πάνω.</span></div><div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial,sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18pt; margin: 4.8pt 0cm 6pt;"><span style="font-size: 12pt;"> </span></div><div style="background-color: #e3e1e1; color: #222222; font-family: arial,sans-serif; font-size: 13px; text-align: justify; text-indent: 4.5pt;"><span style="font-family: Calibri,sans-serif;">Διαφορετική είναι η εικόνα στην τελετουργική ταφή του ηρωικού νεκρού. Ο Αχιλλέας διατάζει τους Μυρμιδόνες να κυκλώσουν το σώμα του νεκρού αρχηγού και να έρθουν όσο κοντύτερα γίνεται μαζί με τα άλογα και να κυκλώσουν το σώμα του Πάτροκλου τρεις φορές. Ο κυκλικός χορός είναι εδώ μια υπενθύμιση της συντροφικότητας των πολεμιστών, αλλά και μια πράξη καθιέρωσης συνόρων, τα οποία κανείς δεν μπορεί να διαβεί και να ατιμάσει το νεκρό. Ο </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%84%CE%AD%CE%BB%CE%B7%CF%82" style="color: #1155cc;" target="_blank" title="Αριστοτέλης"><span style="color: black; font-family: Calibri,sans-serif;">Αριστοτέλης</span></a><span style="font-family: Calibri,sans-serif;"> αναφέρει πως ο πυρρίχιος στην πραγματικότητα προήλθε από τον Αχιλλέα, που χόρεψε ένοπλος γύρω από το νεκρό σύντροφό του.</span></div><div style="background-color: #e3e1e1; color: #222222; font-family: arial,sans-serif; font-size: 13px; text-align: justify; text-indent: 4.5pt;"><span style="font-family: Calibri,sans-serif;"> <wbr></wbr> <wbr></wbr> </span><span style="font-family: Calibri,sans-serif; font-size: 11pt;"> </span><span style="font-family: Verdana,sans-serif; font-size: 11pt;"> Βικιπαίδεια</span></div><div style="background-color: #e3e1e1; color: #222222; font-family: arial,sans-serif; font-size: 13px; text-align: justify; text-indent: 4.5pt;"><span style="color: #002060; font-family: Cambria,serif; font-size: 18pt;">Ο ΧΟΡΟΣ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑ</span></div><div style="background-color: #e3e1e1; color: #222222; font-family: arial,sans-serif; font-size: 13px; text-align: justify; text-indent: 4.5pt;"><span style="font-family: Calibri,sans-serif;">Κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας, ο χορός, σε συνδυασμό με το αναπόσπαστο κομμάτι τους, το τραγούδι, αποτέλεσε ένα ισχυρό όπλο ενάντια στην αλλοτρίωση και την απώλεια της Εθνικής συνείδησης. Είναι σημαντικό να επισημανθεί ότι τη περίοδο αυτή γεννιούνται και νέα είδη χορών που περιγράφουν ηρωικά κατορθώματα και μεγάλες στιγμές της Ελλάδας, πράγμα που ενίσχυε ακόμη περισσότερο την ηθική αντίσταση των υπόδουλων. Τέτοιοι χοροί είναι ο «Καγκελευτός» στην Χαλκιδική, η «Μακρυνίτσα» στην Νάουσα και ο «Χορός του Ζαλόγγου» στην Ήπειρο.</span></div><div class="MsoNormal" style="background-color: #e3e1e1; color: #222222; font-family: arial,sans-serif; font-size: 13px; margin: 0px; text-align: justify; text-indent: 4.5pt;"><span style="font-size: 12pt;">Οι κλέφτικοι χοροί, εξ άλλου, ήταν στενά συνδεδεμένοι με την στρατιωτική προετοιμασία και την ψυχαγωγία των άτακτων στρατιωτικών σωμάτων των κλεφταρματολών.</span></div><div class="MsoNormal" style="background-color: #e3e1e1; color: #222222; font-family: arial,sans-serif; font-size: 13px; margin: 0px; text-align: justify; text-indent: 4.5pt;"><span style="font-size: 12pt;"> Mετά την απελευθέρωση και την δημιουργία του πρώτου ελληνικού κράτους, παρατηρείται μια γνήσια παραδοσιακή έκφραση στους χορούς και την μουσική που επηρεάσθηκαν είτε από την ιστορία των περιοχών απ’ όπου προέρχονται είτε από την ομορφιά του ελληνικού τοπίου.</span></div><div class="MsoNormal" style="background-color: #e3e1e1; color: #222222; font-family: arial,sans-serif; font-size: 13px; margin: 0px; text-align: justify; text-indent: 4.5pt;"><span style="font-size: 12pt;"></span><span style="font-size: 16pt;"></span></div><table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" style="color: #222222; font-family: arial,sans-serif; font-size: 13px; width: 921px;"><tbody>
<tr style="min-height: 14.25pt;"><td style="margin: 0px; min-height: 14.25pt; padding: 0cm; width: 667.5pt;" valign="bottom" width="890"><div align="right" class="MsoNormal" style="margin: 0px; text-align: right;"><i><span style="color: white; font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif; font-size: 10pt;">Διον.Κ.Παρούτσας</span></i><span style="font-family: 'Times New Roman',serif; font-size: 12pt;"></span></div></td></tr>
</tbody></table><div class="MsoNormal" style="background-color: #e3e1e1; color: #222222; font-family: arial,sans-serif; font-size: 13px; margin: 0px; text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;"> <wbr></wbr> </span><span style="font-family: Verdana,sans-serif; font-size: 9pt;"> </span><span style="font-family: Verdana,sans-serif;"> </span><span style="color: #002060; font-family: Verdana,sans-serif;">Διονύσιος. Κ. Παρούτσας</span></div><div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial,sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18pt; margin: 4.8pt 0cm 6pt;"><span style="font-family: Arial,sans-serif; font-size: 9.5pt;"> </span></div><div style="background-color: #f6f5ee; border-bottom: 1pt dotted rgb(204, 204, 204); border-style: none none dotted; color: #222222; font-family: arial,sans-serif; font-size: 13px; padding: 0cm 0cm 6pt;"><div class="MsoNormal" style="border-style: none; margin: 0px 0px 11.25pt; padding: 0cm;"><span style="color: #002060; font-family: Cambria,serif; font-size: 20pt;">Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΘΕΑΤΡΙΚΟΥ ΧΟΡΟΥ</span></div></div><div class="MsoNormal" style="background-color: #f6f5ee; color: #222222; font-family: arial,sans-serif; font-size: 13px; line-height: 12pt; margin: 0px 0px 0.0001pt;"><span style="color: #333333; font-family: Verdana,sans-serif; font-size: 9pt;"></span><span style="color: #333333; font-family: Verdana,sans-serif; font-size: 9pt;"></span></div><div class="MsoNormal" style="background-color: #f6f5ee; color: #222222; font-family: arial,sans-serif; font-size: 13px; line-height: 12pt; margin: 0px;"><b><span style="color: #002060; font-family: Verdana,sans-serif; font-size: 9pt;">Προϊστορία.</span></b><span style="color: #333333; font-family: Verdana,sans-serif; font-size: 9pt;"> </span><span style="color: #333333; font-family: Verdana,sans-serif; font-size: 9pt;">Ο πρώτος χορός ήταν μια πράξη ιερή. Ίχνη του βρίσκουμε στις τοιχογραφίες των σπηλαίων γύρω στο 14.000 π. Χ. Οι προϊστορικοί άνθρωποι δίνουν θεϊκή υπόσταση σε ό, τι βρίσκεται γύρω τους. Χρησιμοποιούν το χορό ως προετοιμασία για κυνήγι, για πόλεμο για να επικοινωνήσουν σημαντικά γεγονότα.</span></div><div class="MsoNormal" style="background-color: #f6f5ee; color: #222222; font-family: arial,sans-serif; font-size: 13px; line-height: 12pt; margin: 0px;"><b><span style="color: #002060; font-family: Verdana,sans-serif; font-size: 9pt;">Αίγυπτος</span></b><b><span style="color: #333333; font-family: Verdana,sans-serif; font-size: 9pt;">.</span></b><span style="color: #333333; font-family: Verdana,sans-serif; font-size: 9pt;"> </span><span style="color: #333333; font-family: Verdana,sans-serif; font-size: 9pt;">Ο χορός συνεχίζει να υπάρχει σε όλη την προϊστορική περίοδο . Εκεί όμως που θα γνωρίσει την πρώτη άνθησή του είναι η Αρχαία Αίγυπτος των Φαραώ. Ο χορός γίνεται το κυρίαρχο μέσο της θρησκευτικής έκφρασης αλλά παράλληλα χρησιμοποιείται και ως μορφή λαϊκής και αυλικής διασκέδασης.</span></div><div class="MsoNormal" style="background-color: #f6f5ee; color: #222222; font-family: arial,sans-serif; font-size: 13px; line-height: 12pt; margin: 0px;"><b><span style="color: #002060; font-family: Verdana,sans-serif; font-size: 9pt;">Αρχαία Ελλάδα</span></b><b><span style="color: #333333; font-family: Verdana,sans-serif; font-size: 9pt;">.</span></b><span style="color: #333333; font-family: Verdana,sans-serif; font-size: 9pt;"> </span><span style="color: #333333; font-family: Verdana,sans-serif; font-size: 9pt;">«Ο χορός είναι δώρο των θεών», θα πει ο Πλάτωνας. Ο χορός των αρχαίων Ελλήνων γεννιέται στην Κρήτη. Γίνεται, για αυτούς ένα ολοκληρωμένος τρόπος να ζούνε στον κόσμο γιατί θεωρούν το χορό γνώση, τέχνη και θρησκεία ταυτόχρονα. Αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της εκπαίδευσης των παιδιών αλλά και των πολεμιστών. Από τον Όμηρο ως τους μεγάλους φιλοσόφους, τους ποιητές και τραγωδούς, όλοι εξυμνούν το χορό </span></div><div class="MsoNormal" style="background-color: #f6f5ee; color: #222222; font-family: arial,sans-serif; font-size: 13px; line-height: 12pt; margin: 0px;"><b><span style="color: #002060; font-family: Verdana,sans-serif; font-size: 9pt;">Μεσαίωνας</span></b><b><span style="color: #333333; font-family: Verdana,sans-serif; font-size: 9pt;">.</span></b><span style="color: #333333; font-family: Verdana,sans-serif; font-size: 9pt;"> </span><span style="color: #333333; font-family: Verdana,sans-serif; font-size: 9pt;">Οι αρχές του μεσαίωνα βρίσκουν το χορό σε παρακμή. Οι Ρωμαίοι που ως λαός έζησε μονάχα με απομιμήσεις, υποβίβασε το χορό. Τον έκανε να χάσει τον θρησκευτικό και εκπαιδευτικό του χαρακτήρα και έγινε αποκλειστικά μέσο ψυχαγωγίας συνδυασμένος με το τσίρκο και την φτηνή παντομίμα.</span></div><div class="MsoNormal" style="background-color: #f6f5ee; color: #222222; font-family: arial,sans-serif; font-size: 13px; line-height: 12pt; margin: 0px;"><b><span style="color: #002060; font-family: Verdana,sans-serif; font-size: 9pt;">Αναγέννηση - Ballet de Cour</span></b><b><span style="color: #333333; font-family: Verdana,sans-serif; font-size: 9pt;"> </span></b><span style="color: #333333; font-family: Verdana,sans-serif; font-size: 9pt;"> </span><span style="color: #333333; font-family: Verdana,sans-serif; font-size: 9pt;">Οι ευγενείς του μεσαίωνα αρχίζουν να μιμούνται τους χορούς των χωρικών. Τον 15<sup>ο </sup>αιώνα με την αρχή της Ιταλικής Αναγγένησης ο χορός και άλλα μέσα ψυχαγωγίας, όπως η μουσική και το θέατρο άρχιζαν να ανθίζουν ξανά. Οι αυλικοί χοροί διαδέχονται ο ένας τον άλλο και ταξιδεύουν σε όλη την Ευρώπη. Στις 15 Οκτωβρίου του 1551 γεννιέται το Ballet de Cour. Στο Παρίσι, η Ιταλίδα Αικατερίνη των Μεδίκων για το γάμο της με τον Δούκα της Ορλεάνης και με τη συμμετοχή 9.000 ατόμων θα ανεβάσει το πρώτο οργανωμένο θεατρικό μπαλέτο με τίτλο «Το Κωμικό Μπαλέτο της Βασίλισσας» διάρκειας 5 ωρών. Για πρώτη φορά μετά από πολλούς αιώνες ενώνονται ξανά η μουσική, ο χορός και το θεατρικό δράμα.</span></div><div class="MsoNormal" style="background-color: #f6f5ee; color: #222222; font-family: arial,sans-serif; font-size: 13px; line-height: 12pt; margin: 0px;"><b><span style="color: #002060; font-family: Verdana,sans-serif; font-size: 9pt;">Commedia Dell’Arte</span></b><b><span style="color: #333333; font-family: Verdana,sans-serif; font-size: 9pt;"> </span></b><span style="color: #333333; font-family: Verdana,sans-serif; font-size: 9pt;">Στα μέσα του ίδιου αιώνα, από τους περιφερόμενους διασκεδαστές του Μεσαίωνα θα οδηγηθούμε στη Commedia Dell’Arte. Θέαμα υπαίθριο τις περισσότερες φορές όπου ο ηθοποιός όχι μόνο αυτοσχεδιάζει αλλά είναι και μίμος, ακροβάτης, χορευτής, μουσικός και ξιφομάχος.</span></div><div class="MsoNormal" style="background-color: #f6f5ee; color: #222222; font-family: arial,sans-serif; font-size: 13px; line-height: 12pt; margin: 0px;"><b><span style="color: #002060; font-family: Verdana,sans-serif; font-size: 9pt;">17ος Αιώνας - Όταν Ένας Χορευτής ήταν Βασιλιάς</span></b><b><span style="color: #333333; font-family: Verdana,sans-serif; font-size: 9pt;">.</span></b><span style="color: #333333; font-family: Verdana,sans-serif; font-size: 9pt;"> </span><span style="color: #333333; font-family: Verdana,sans-serif; font-size: 9pt;">Το μπαλέτο έχει τις ρίζες του στην Ιταλία αλλά θα ανθίσει πραγματικά στη Γαλλία. Ο Λουδοβίκος 14<sup>ος</sup> στις 30 Μαρτίου του 1661 ιδρύει στο Παρίσι την πρώτη Ακαδημία Χορού, Académie Royale de Danse, όπου αρχικά γίνονται δεκτά μόνο τα αγόρια, καθώς στα θεάματα απαγορεύεται η συμμετοχή των γυναικών. Η είσοδος των γυναικών στην ακαδημία θα επιτραπεί 20 χρόνια μετά την ίδρυση της.</span></div><div class="MsoNormal" style="background-color: #f6f5ee; color: #222222; font-family: arial,sans-serif; font-size: 13px; line-height: 12pt; margin: 0px;"><b><span style="color: #002060; font-family: Verdana,sans-serif; font-size: 9pt;">18ος Αιώνας.</span></b><span style="color: #333333; font-family: Verdana,sans-serif; font-size: 9pt;"> </span><span style="color: #333333; font-family: Verdana,sans-serif; font-size: 9pt;">Τον 18ο αιώνα ο Jean-George Noverre, χορευτής και δάσκαλος χορού, απελευθερώνει τους χορευτές από τα βαριά κοστούμια, τις μάσκες και τις περούκες. Δίνει βάρος στην εκφραστικότητα του ερμηνευτή, πιέζει στο να υπάρχει σενάριο και λογική δομή στα μπαλέτα. Γίνεται έτσι ο δημιουργός του Ballet d’Action, όπου η δράση στηρίζεται πια αποκλειστικά σε χορευτικά βήματα και κινήσεις και η έκφραση των συναισθημάτων πηγάζει από τα πρόσωπα και τα σώματα των χορευτών.</span></div><div class="MsoNormal" style="background-color: #f6f5ee; color: #222222; font-family: arial,sans-serif; font-size: 13px; line-height: 12pt; margin: 0px;"><b><span style="color: #002060; font-family: Verdana,sans-serif; font-size: 9pt;">19ος Αιώνας.</span></b><span style="color: #333333; font-family: Verdana,sans-serif; font-size: 9pt;"> </span><span style="color: #333333; font-family: Verdana,sans-serif; font-size: 9pt;">Το Κίνημα του Ρομαντισμού δεν αφήνει ανεπηρέαστη την τέχνη του χορού. Η δεκαετία 1831-1841 θα ονομαστεί μυθική δεκαετία καθώς οι μπαλαρίνες λατρεύονται από το κοινό, καθορίζουν την μόδα στο ντύσιμο και παραμερίζουν τελείως τους άντρες χορευτές. Πολλοί αντρικοί ρόλοι αυτή την εποχή χορεύονται από γυναίκες. Στις 12 Μαΐου 1832 ανεβαίνει το πρώτο Ρομαντικό Μπαλέτο όπου ενσωματώνει όλα τα ιδεώδη του Ρομαντισμού. Οι καινοτομίες της παράστασης πολλές. Η μπαλαρίνα Marie Taglioni χορεύει για πρώτη φορά στις pointes, καθιερώνεται η μακριά ρομαντική tutu και η χρήση του γκαζιού στο φωτισμό μαζί με τη χρήση σκοινιών που κάνουν τη χορεύτρια να πετάει, δημιουργούν ένα υπερφυσικό θεατρικό θέαμα.</span></div><div class="MsoNormal" style="background-color: #f6f5ee; color: #222222; font-family: arial,sans-serif; font-size: 13px; line-height: 12pt; margin: 0px;"><b><span style="color: #002060; font-family: Verdana,sans-serif; font-size: 9pt;">Polka - Waltz - Οι Απαγορευμένοι Χοροί.</span></b><span style="color: #333333; font-family: Verdana,sans-serif; font-size: 9pt;"> </span><span style="color: #333333; font-family: Verdana,sans-serif; font-size: 9pt;">Η γέννηση της πόλκα χάνεται μέσα σε τσέχικους μύθους. Το 1835 φτάνει στην Πράγα και γίνεται ο κοινωνικός χορός, σύμβολο του 19ου αιώνα. Το βαλς έχει τις ρίζες του στη Γερμανία, αλλά είναι στη Βιέννη. Ενώ οι δύο χοροί ξεκινούν ως χοροί σαλονιών και αρχικά ήταν απαγορευμένοι για τις νέες κοπέλες της αριστοκρατίας.</span></div><div class="MsoNormal" style="background-color: #f6f5ee; color: #222222; font-family: arial,sans-serif; font-size: 13px; line-height: 12pt; margin: 0px;"><b><span style="color: #002060; font-family: Verdana,sans-serif; font-size: 9pt;">Από τον Ρομαντισμό στον Ακαδημαϊσμό.</span></b><span style="color: #333333; font-family: Verdana,sans-serif; font-size: 9pt;"> </span><span style="color: #333333; font-family: Verdana,sans-serif; font-size: 9pt;">Με το τέλος του Ρομαντισμού ο χορός αρχίζει να παρακμάζει. Είναι όμως η Ρωσία που στα τέλη του 19ου αιώνα θα σώσει το μπαλέτο. Από το 1738 υπήρχε στην Αγία Πετρούπολη, η Αυτοκρατορική Σχολή Χορού (γνωστή σήμερα ως Ακαδημία Vaganova) και οι Τσάροι ήταν φανατικοί θαυμαστές του μπαλέτου. Έτσι η αυλή τους γίνεται το καταφύγιο πολλών σπουδαίων καλλιτεχνών της εποχής. Η παράδοση του κλασσικού χορού θα κρατηθεί ζωντανή, η τεχνική θα απογειωθεί και θα επηρεάσει όλες τις επόμενες γενιές μέχρι σήμερα.</span></div><div class="MsoNormal" style="background-color: #f6f5ee; color: #222222; font-family: arial,sans-serif; font-size: 13px; line-height: 12pt; margin: 0px;"><b><span style="color: #002060; font-family: Verdana,sans-serif; font-size: 9pt;">20ος Αιώνας</span></b><b><span style="color: #333333; font-family: Verdana,sans-serif; font-size: 9pt;">.</span></b><span style="color: #333333; font-family: Verdana,sans-serif; font-size: 9pt;"> </span><span style="color: #333333; font-family: Verdana,sans-serif; font-size: 9pt;">Ο ερχομός του 20ου αιώνα συνοδεύεται από μεγάλες αλλαγές στις επιστήμες, τις δομές της κοινωνίας, στις τέχνες ακόμη και στις θρησκείες, τον συγκλονίζουν 2 φοβεροί παγκόσμιοι πόλεμοι και καταρρίπτονται ή αμφισβητούνται όλα τα παραδοσιακά δόγματα.</span></div><div class="MsoNormal" style="background-color: #f6f5ee; color: #222222; font-family: arial,sans-serif; font-size: 13px; line-height: 12pt; margin: 0px;"><span style="color: #333333; font-family: Verdana,sans-serif; font-size: 9pt;">Οι τέχνες απορρίπτουν τον Ακαδημαϊσμό και ψάχνουν μια νέα γλώσσα για να εκφράσουν τις ανάγκες και τα αισθήματα της εποχής. Οι χορευτές ανακαλύπτουν νέες κινήσεις με κίνητρο τον εσωτερικό τους κόσμο. Το ζητούμενο πια δεν είναι η φυγή από την πραγματικότητα αλλά η αντιμετώπισή της και η εύρεση ενός νέου ανθρώπινου νόμου για να ξαναβρούν την χαμένη αρμονία και ισορροπία. Αυτές οι αναζητήσεις θα οδηγήσουν στη γέννηση του Μοντέρνου Χορού.</span></div><div class="MsoNormal" style="background-color: #f6f5ee; color: #222222; font-family: arial,sans-serif; font-size: 13px; line-height: 12pt; margin: 0px;"><b><span style="color: #002060; font-family: Verdana,sans-serif; font-size: 9pt;">Free Dance.</span></b><span style="color: #333333; font-family: Verdana,sans-serif; font-size: 9pt;"> </span><span style="color: #333333; font-family: Verdana,sans-serif; font-size: 9pt;">Πρόδρομος του Μοντέρνου Χορού είναι o Free Dance, ο ελεύθερος ή εκφραστικός χορός. Κύριες εκπρόσωποι του τρεις Αμερικανίδες: η Loie Fuller, η Isadora Duncan, η Ruth St Dennis . Θα αναπτύξει μια χορευτική γλώσσα βασισμένη στην πεποίθηση ότι ο χορός της Αρχαίας Ελλάδας (φυσικός και ελεύθερος) είναι ο χορός του μέλλοντος. Θα απελευθερώσει το σώμα αφήνοντάς το σχεδόν γυμνό, να υποταχτεί σε μια συναισθηματική λογική. Η Duncan ίδρυσε σχολεία στη Γερμανία, τη Γαλλία και τη Ρωσία και η επιρροή της σε συνδυασμό με το κίνημα του Εξπρεσιονισμού θα οδηγήσουν στην εξέλιξη του Ευρωπαϊκού Μοντέρνου Χορού.</span></div><div class="MsoNormal" style="background-color: #f6f5ee; color: #222222; font-family: arial,sans-serif; font-size: 13px; line-height: 12pt; margin: 0px;"><b><span style="color: #002060; font-family: Verdana,sans-serif; font-size: 9pt;">1920-1930</span></b><span style="color: #002060; font-family: Verdana,sans-serif; font-size: 9pt;"></span></div><div class="MsoNormal" style="background-color: #f6f5ee; color: #222222; font-family: arial,sans-serif; font-size: 13px; line-height: 12pt; margin: 0px;"><b><span style="color: #002060; font-family: Verdana,sans-serif; font-size: 9pt;">Modern Dance.</span></b><span style="color: #333333; font-family: Verdana,sans-serif; font-size: 9pt;"> </span><span style="color: #333333; font-family: Verdana,sans-serif; font-size: 9pt;">Το 1919 στο Los Angeles ιδρύεται η Πρώτη Σχολή Μοντέρνου Χορού από την Ruth St. Dennis και τον Ted Shawn. Εκεί θα ανατραφεί η 2η γενιά χορευτών και χορογράφων μέσα από μαθήματα πρωτόγονων χορών, βασικές αρχές κλασικού χορού, γιόγκα και άλλες δικές τους πρωτοπόρες σωματικές τεχνικές. Θα εστιάσει στις βασικές ανθρώπινες κινήσεις τις οποίες θα κάνει γωνιώδεις και αιχμηρές, θα εμπνευστεί από τους αρχαίους ελληνικούς μύθους και θα εκφράσει βασικά πανανθρώπινα συναισθήματα μέσω της κίνησης. Θα την αποκαλέσουν «Πικάσο του Χορού» καθώς η επιρροή της στο μοντέρνο χορό είναι ανάλογη του μεγάλου ζωγράφου στα εικαστικά. Έτσι η ιστορία του θεατρικού χορού στην νεώτερη Ελλάδα αρχίζει έχοντας ως βάση το μοντέρνο χορό.</span></div><div class="MsoNormal" style="background-color: #f6f5ee; color: #222222; font-family: arial,sans-serif; font-size: 13px; line-height: 12pt; margin: 0px;"><b><span style="color: #002060; font-family: Verdana,sans-serif; font-size: 9pt;">Vaudeville.</span></b><span style="color: #002060; font-family: Verdana,sans-serif; font-size: 9pt;"> </span><span style="color: #333333; font-family: Verdana,sans-serif; font-size: 9pt;">Είμαστε σε μια εποχή όπου ο θεατρικός χορός θα πάρει ξεκάθαρα 2 διαφορετικούς δρόμους. Ο ένας του μοντέρνου χορού πιο εσωτερικός, με αναζητήσεις φιλοσοφικές και ψυχολογικές, δυσνόητος κάποιες φορές για το κοινό, ο δεύτερος πιο λαμπερός, πιο διασκεδαστικός, πιο εμπορικός. Η αρχή θα γίνει μέσα από τα θεάματα Vaudeville τα οποία είναι μεικτά λαϊκά θεάματα που συνδυάζουν τραγούδι, χορό, κωμικά σκετς μέχρι και επιδείξεις μάγων. Είναι ο πιο δημοφιλής τρόπος διασκέδασης και αποκαλούνται «Η Καρδιά της Αμερικάνικης Show Business»</span></div><div class="MsoNormal" style="background-color: #f6f5ee; color: #222222; font-family: arial,sans-serif; font-size: 13px; line-height: 12pt; margin: 0px;"><b><span style="color: #002060; font-family: Verdana,sans-serif; font-size: 9pt;">1940-1950.</span></b><span style="color: #333333; font-family: Verdana,sans-serif; font-size: 9pt;"> </span><span style="color: #333333; font-family: Verdana,sans-serif; font-size: 9pt;">Η άλλη τεχνική και φιλοσοφική προσέγγιση που θα επηρεάσει έντονα τις ερχόμενες γενιές στον Modern Dance προέρχεται από την Doris Humphrey και τον Jose Limon. Η τεχνική θα βασιστεί στους φυσικούς ρυθμούς της πτώσης και της επαναφοράς, στο παιχνίδι της αντίστασης και της εγκατάλειψης, στη δύναμη της βαρύτητας και στην απομόνωση των μερών του σώματος. Αποτέλεσε και τη βάση των μεταγενέστερων τεχνικών σύγχρονου χορού.</span></div><div class="MsoNormal" style="background-color: #f6f5ee; color: #222222; font-family: arial,sans-serif; font-size: 13px; line-height: 12pt; margin: 0px;"><b><span style="color: #002060; font-family: Verdana,sans-serif; font-size: 9pt;">Jazz.</span></b><span style="color: #002060; font-family: Verdana,sans-serif; font-size: 9pt;"> </span><span style="color: #333333; font-family: Verdana,sans-serif; font-size: 9pt;">Ο Jack Cole αποκαλείται ο Πατέρας του Θεατρικού Χορού Jazz. Ανέπτυξε ένα νέο ιδίωμα μέσα από τη σύνθεση της Jazz, των Ethnic Χορών, του Κλασσικού και του Μοντέρνου Χορού το οποίο αργότερα θα γίνει γνωστό με το όνομα Modern Jazz και κυριαρχεί στα μιούζικαλ, στις ταινίες και τα μουσικά βίντεο.</span></div><div class="MsoNormal" style="background-color: #f6f5ee; color: #222222; font-family: arial,sans-serif; font-size: 13px; line-height: 12pt; margin: 0px;"><b><span style="color: #002060; font-family: Verdana,sans-serif; font-size: 9pt;">Street Dance</span></b><span style="color: #002060; font-family: Verdana,sans-serif; font-size: 9pt;">.</span><span style="color: #333333; font-family: Verdana,sans-serif; font-size: 9pt;"> Τη δεκαετία του ’70 μέσα από τη funk μουσική γεννιέται το street dance, ο χορός του δρόμου. Αρχικά αναπτύσσεται έξω από τις σχολές χορού και χορεύεται σε οποιοδήποτε χώρο, στους δρόμους, τα πάρκα, τα σχολεία, τα πάρτι. Οι πολιτισμικές επιστήμες θα κατατάξουν το street dance στους λαϊκούς χορούς με τον όρο street να είναι ο πιο ακριβής και την περιγραφή αυτού του είδους καθώς πια μιλάμε για αστικοποιημένες κοινωνίες.</span></div><div class="MsoNormal" style="background-color: #f6f5ee; color: #222222; font-family: arial,sans-serif; font-size: 13px; line-height: 12pt; margin: 0px;"><b><span style="color: #002060; font-family: Verdana,sans-serif; font-size: 9pt;">1990.</span></b><span style="color: #333333; font-family: Verdana,sans-serif; font-size: 9pt;"> </span><span style="color: #333333; font-family: Verdana,sans-serif; font-size: 9pt;">Από τις αρχές της δεκαετίας του ‘80 το street dance θα αλλάξει αυτή τη φορά λόγω της τηλεόρασης. Το κανάλι MTV με τα μουσικά βίντεο θα βάλλει το street </span><span lang="EN-US" style="color: #333333; font-family: Verdana,sans-serif; font-size: 9pt;">dance</span><span lang="EN-US" style="color: #333333; font-family: Verdana,sans-serif; font-size: 9pt;"> </span><span style="color: #333333; font-family: Verdana,sans-serif; font-size: 9pt;">σε όλα τα σπίτια. Το αυξανόμενο ενδιαφέρον των νέων και η ζήτηση για μαθήματα χορού αυτού του είδους θα ανοίξει τις πόρτες των σχολών χορού.</span></div><div class="MsoNormal" style="background-color: #f6f5ee; color: #222222; font-family: arial,sans-serif; font-size: 13px; line-height: 12pt; margin: 0px;"><b><span style="color: #002060; font-family: Verdana,sans-serif; font-size: 9pt;">21ος Αιώνας - Contemporary Dance - Σύγχρονος Χορός</span></b><span style="color: #002060; font-family: Verdana,sans-serif; font-size: 9pt;"></span></div><div class="MsoNormal" style="background-color: #f6f5ee; color: #222222; font-family: arial,sans-serif; font-size: 13px; line-height: 12pt; margin: 0px;"><span style="color: #333333; font-size: 12pt;">Η ιστορία του σύγχρονου χορού ξεκινάει από την Αμερική. Σε μια παράσταση Σύγχρονου χορού μπορούν να συνυπάρξουν ο κλασσικός με τον σύγχρονο ακόμη και τον street χορό και όλα αυτά συνδυασμένα με θέατρο ή τεχνολογία . Ο φιλόσοφος Ροζέ Γκαρωντύ θεωρώντας το χορό ως μια από τις σπάνιες ανθρώπινες δραστηριότητες όπου ο άνθρωπος δίνεται ολόκληρος με σώμα, καρδιά και πνεύμα θα γράψει:</span><span style="color: #333333; font-family: Verdana,sans-serif; font-size: 9pt;"> <b>«Δεν υπάρχει πράξη πιο επαναστατική από το να διδάξεις σ’ έναν άνθρωπο να αντιμετωπίζει τον κόσμο σαν δημιουργός»</b></span><span style="color: #333333; font-family: Verdana,sans-serif; font-size: 9pt;">.</span></div><div align="right" class="MsoNormal" style="background-color: #f6f5ee; color: #222222; font-family: arial,sans-serif; font-size: 13px; line-height: 12pt; margin: 0px; text-align: right;"><a href="http://www.dancelifemag.gr/biosKalantzi.php" style="color: #1155cc;" target="_blank"><span style="color: #002060; font-family: Verdana,sans-serif;">Καλαντζή Άντζελα</span></a><span style="color: #002060; font-family: Verdana,sans-serif;"></span></div><div class="MsoNormal" style="background-color: #f6f5ee; color: #222222; font-family: arial,sans-serif; font-size: 13px; line-height: 12pt; margin: 0px 0px 0.0001pt;"><span style="color: #333333; font-family: Verdana,sans-serif; font-size: 9pt;"> </span></div><div class="MsoNormal" style="background-color: #f6f5ee; color: #222222; font-family: arial,sans-serif; font-size: 13px; margin: 0px;"><span style="color: #333333; font-family: Cambria,serif; font-size: 20pt;"> </span></div><div class="MsoNormal" style="color: #222222; font-family: arial,sans-serif; font-size: 13px; margin: 0px;"><span style="background-color: #f6f5ee; color: #002060; font-family: Cambria,serif; font-size: 20pt; line-height: 31px;">Η ΨΥΧΑΓΩΓΙΑ ΣΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ</span></div><div class="MsoNormal" style="color: #222222; font-family: arial,sans-serif; font-size: 13px; margin: 0px;"><span style="background-color: #f6f5ee; color: #333333; font-size: 12pt; line-height: 18px;">Η αυστηρή βυζαντινή κοινωνία δεν ενθάρρυνε τις ψυχαγωγικές εκδηλώσεις. Σύμφωνα με τα κείμενα των πατέρων της εκκλησίας, οι άνθρωποι έπρεπε να ζουν ήρεμα τη ζωή τους δίχως να παρασύρονται από άσεμνες εκδηλώσεις, όπως θεωρούνταν τότε το θέατρο και ο χορός. Καθώς οι Βυζαντινοί λάτρευαν να διασκεδάζουν, οι διάφορες γιορτές θρησκευτικού περιεχομένου, τα γενέθλια, οι επέτειοι και άλλα σημαντικά γεγονότα υπήρξαν αφορμές για να περνάνε όμορφα. Για παράδειγμα, ο χορός χρησιμοποιήθηκε σε μεγάλες στιγμές της θρησκευτικής ζωής του ανθρώπου, όπως στο γάμο ο χορός του Ησαΐα. Επίσης, υπάρχουν απεικονίσεις σε αγιογραφίες όπου ανάμεσα σε ιερά πρόσωπα και αγίους, γίνεται αναπαράσταση χορών. Η νίκη του στρατού ήταν ακόμη μια αφορμή για χορό, στον οποίο συμμετείχαν στρατιώτες και πολίτες. Ένα είδος στρατιωτικού χορού ήταν ο πυρρίχιος, ο οποίος ήταν ένοπλος. Οι πιο συνηθισμένοι χοροί των Βυζαντινών ήταν οι κυκλικοί, όπου οι χορευτές ακολουθούσαν τις κινήσεις του κορυφαίου και όταν τύχαινε να διασπαστεί ο κύκλος, τότε ο κορυφαίος έπρεπε να επανασυνδέσει τα άκρα του και να ακολουθήσει το ρυθμό. Τα άφθονα καπηλειά(σημερινές καφετέριες) και τα μαγειρεία ήταν μέρη που επέλεγαν άνδρες της λαϊκής τάξης για τις βραδινές τους εξόδους. Ακόμη, υπήρχαν και τα μιμαρεία, τα οποία ήταν λαϊκά θέατρα με αυτοσχέδιες, σατιρικές παραστάσεις. Φυσικά το να συχνάζει κανείς σε τέτοια μέρη δεν ήταν ευπρεπές και έτσι όσοι μοναχοί βρισκόταν εκεί καθαιρούνταν, ενώ όσες γυναίκες βρισκόταν εκεί θεωρούνταν κοινές.</span></div><div class="MsoNormal" style="color: #222222; font-family: arial,sans-serif; font-size: 13px; margin: 0px;"><span style="background-color: #f6f5ee; color: #002060; font-family: Cambria,serif; font-size: 20pt; line-height: 31px;">ΧΟΡΌΣ- ΠΟΛΥΤΈΛΕΙΑ Ή ΑΝΆΓΚΗ</span></div><span style="background-color: #f6f5ee; color: #222222; font-family: Calibri,sans-serif; font-size: 12pt; line-height: 18px;">Όπως για όλα τα μέσα ψυχαγωγίας έτσι και για το χορό υπάρχουν αρκετές διαφωνίες για το αν θεωρείται τελικά πολυτέλεια ή ανάγκη. Ο καθένας μας βλέπει το θέμα από άλλη οπτική γωνία και δεν μπορούμε να αποκλείσουμε καμία άποψη ως λανθασμένη. Προσωπικά θεωρώ πως ο χορός είναι ένα μοναδικό μέσο λύτρωσης, όποιο συναίσθημα και αν μας κατακλύζει… Ο χορός σε κάνει να αφήνεσαι, να παραδίνεσαι στη δίνη της μουσικής και να καταθέτεις την ψυχή σου. Είσαι 100% ο εαυτός σου… παρασύρεσαι, δε φοβάσαι να κλάψεις, να πονέσεις, να χτυπήσεις ή να εκτεθείς!!! Γι’ αυτό υποστηρίζω πως ο χορός είναι ανάγκη, μια ανάγκη που πηγάζει μέσα από κάθε άτομο, η ανάγκη να εκφραστείς, να αφεθείς, να μη νοιάζεσαι για τα προβλήματά σου έστω και για όσο διαρκέσει ένας χορευτικό κομμάτι και να νιώσεις ελεύθερος. Για παράδειγμα, ο χορός με κλακέτες (</span><span lang="EN-US" style="background-color: #f6f5ee; color: #222222; font-family: Calibri,sans-serif; font-size: 12pt; line-height: 18px;">tap</span><span lang="EN-US" style="background-color: #f6f5ee; color: #222222; font-family: Calibri,sans-serif; font-size: 12pt; line-height: 18px;"> </span><span lang="EN-US" style="background-color: #f6f5ee; color: #222222; font-family: Calibri,sans-serif; font-size: 12pt; line-height: 18px;">dance</span><span style="background-color: #f6f5ee; color: #222222; font-family: Calibri,sans-serif; font-size: 12pt; line-height: 18px;">) ξεκίνησε σαν αυθόρμητη αντίδραση των μαύρων σκλάβων της Αμερικής, όταν κατά τη διάρκεια του 19<sup>ου</sup> αιώνα τους απαγορεύτηκε να παίζουν τύμπανα ή κρουστά στις φυτείες. Το γεγονός ότι ήταν σκλάβοι τους έκανε να αγανακτούν και ήθελαν με κάποιο τρόπο να νιώσουν ελεύθεροι, να εκφραστούν και τότε ήταν που ξεκίνησαν να χορεύουν. Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και στις μέρες μας, η ανάγκη να εξαφανίσουμε τις δυσκολίες που περνάμε στη ζωή, κάνει το χορό να μοιάζει θέρετρο καλοκαιρινών διακοπών. Οι λέξεις που έρχονται στο μυαλό μου κάθε φορά που ακούω αυτή τη λέξη είναι <span style="color: #c00000;">ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ</span>, <span style="color: #7030a0;">ΕΚΦΡΑΣΗ</span>, <span style="color: #31d2e3;">ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ</span>, <span style="color: #ffc000;">ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ</span>-<span style="color: #00b050;">ΑΙΣΘΗΣΕΙΣ</span>, <span style="color: #993300;">ΜΟΥΣΙΚΗ</span>, <span style="color: #ff0066;">ΖΩΗ</span></span><img alt="image.png" src="https://mail.google.com/mail/ca/?ui=2&ik=8a3fae979c&view=att&th=134bf1be57343f19&attid=0.1&disp=emb&realattid=ii_134bf1b1b7b4b975&zw" /></div></div>Γεωργίαhttp://www.blogger.com/profile/12204322344740071863noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-820864478052068543.post-80858028059838271802012-01-15T20:58:00.000+02:002012-01-29T22:34:19.047+02:00ΕΡΕΥΝΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΘΛΗΣΗ ΤΩΝ ΝΕΩΝ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">του μαθητή της Α΄ Λυκείου Θοδωρή Μπουντούκου<br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;"></span><br />
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Οι νέοι ασχολούνται με τον αθλητισμό για πολλούς και διαφόρους λόγους. Η έρευνα με ερωτηματολόγιο που έγινε από την ομάδα " λέσχη αθλητισμού " στα πλαίσια της ερευνητικής εργασίας " Ψυχαγωγία: Πολυτέλεια ή ανάγκη" απευθύνθηκε σε παιδιά γυμνασίου . Οι απαντήσεις των μαθητών έδειξαν ότι σε ποσοστό 40% τα παιδιά αθλούνται από συνήθεια (!) . Όσο και αν φαίνεται περίεργο μόνο το 6% ασχολήθηκε με τον αθλητισμό για λόγους υγείας, ενώ το 20% είχαν ανάγκη να αθληθούν για προσωπικούς λόγους .Το υπόλοιπο 34% για άλλους λιγότερο σημαντικούς λόγους . </span><br />
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Οι περισσότεροι πιστεύουν ότι οι στόχοι που έχουν θέσει δεν έχουν επιτευχθεί και δεν πρόκειται να επιτευχθούν χωρίς να αφιερωθεί πολλή ώρα και προσπάθεια.</span><br />
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Επίσης πολλοί πιστεύουν ότι ο αθλητισμός είναι ανάγκη σε ποσοστό 66% ενώ πολυτέλεια μόνο το 34%. Οι μαθητές σε ποσοστό 96% πιστεύουν ότι κάποιος σε κακή οικονομική κατάσταση αλλά με πολλή θέληση μπορεί να ασχοληθεί με τον αθλητισμό ενώ το αντίθετο φτάνει το 46%.</span><br />
<br />
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Στοιχεία άλλων ερευνών </span><br />
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Σε διεθνές επίπεδο φαίνεται ότι οι άνθρωποι και κυρίως οι νέοι σε ποσοστό 92% έχουν ασχοληθεί με ορισμένα αθλήματα .Τα ποσοστά συμμετοχής είναι υψηλά σε ποσοστό 93% για τα αγόρια ενώ για τα κορίτσια φτάνει το 91% .Πάνω από τα δυο τρίτα των αγοριών και κοριτσιών φαίνεται να έχουν ασχοληθεί αρχικά με τον αθλητισμό στο σχολείο .Οι νέοι κάτω από 15 ετών είναι πιο πιθανό να ασχοληθούν με τον αθλητισμό από ότι οι έφηβοι από 16 εως 17 ετών .Έρευνες έδειξαν τα αθληματα τα οποία είναι πιθανό να ασχοληθεί κάποιος ή ήδη ασχολούνται είναι το ποδόσφαιρο σε ποσοστό 18%, το κολύμπι σε ποσοστό 20%, η ποδηλασία σε ποσοστό 19% και το υπόλοιπο 36% με μπάσκετ, τρέξιμο και γενική άσκηση .Με δεδομένη την επιλογή των δραστηριοτήτων ,το 54%τ ων νέων θα επιλέξουν τον αθλητισμό ενώ το 36% θα επέλεγαν κάποια άλλη δραστηριότητα όπως χορό ή μουσική. Σε ένα σχετικά μικρό ποσοστό ,εάν κρίνουμε απο τα παραπάνω ,τα παιδιά ασχολούνται με κάποιο άθλημα μετά το σχολείο και τα Σαββατοκύριακα που φτάνει το 66% των νέων.<o:p></o:p></span></div></div>tedhttp://www.blogger.com/profile/05698776853070960982noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-820864478052068543.post-60626640221662530512012-01-13T20:20:00.000+02:002012-01-26T20:38:30.181+02:00Το Θέατρο και ο Κινηματογράφος ως μέσο ψυχαγωγίας: μια ιστορική αναδρομή<div style="text-align: justify;"><div class="MsoNormal"><b><i><u><o:p><span style="text-decoration: none;"> </span></o:p></u></i></b></div><div class="MsoNormal"><div class="im" style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.918);"><h3 style="margin: 0cm 0cm 0.0001pt;"><b style="color: #500050; font-family: arial,sans-serif; text-align: justify;"><i><span style="color: #464646;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">της μαθήτριας της α΄λυκείου Αμαλίας Καραγιάννη</span></span></i></b></h3><div><b style="color: #500050; font-family: arial,sans-serif; text-align: justify;"><i><span style="color: #464646;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"><br />
</span></span></i></b></div><div class="MsoNormal" style="font-family: arial,sans-serif; margin: 0px; text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"><span style="color: #464646;"></span></span></div><div class="MsoNormal" style="color: #500050; font-family: arial,sans-serif; margin: 0px; text-align: justify;"><span style="color: #464646;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"> </span></span></div><div class="MsoNormal" style="font-family: arial,sans-serif; margin: 0px; text-align: justify;"><b><i><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;"><span class="Apple-style-span"> Ο Ορισμός του Θεάτρου μέσα από μία άλλη ματιά</span></span></i></b><span style="color: #464646;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"></span></span><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"><span style="color: #464646;"></span></span><span class="Apple-style-span"><img src="http://t0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcT1Ac-ph-9zWDYl3o1LgTZ8Tj3SjYWNG0KWDVipzABNXyIBz9QtzQ" /></span></div><div class="MsoNormal" style="color: #500050; font-family: arial,sans-serif; margin: 0px; text-align: justify;"><span style="color: #464646;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"> </span></span></div><div class="MsoNormal" style="color: #500050; font-family: arial,sans-serif; margin: 0px; text-align: justify;"><span style="color: #464646;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">"...Δεν κάνουμε θέατρο για το θέατρο. Δεν κάνουμε θέατρο για να ζήσουμε. Κάνουμε θέατρο για να πλουτίσουμε τους εαυτούς μας, το κοινό που μας παρακολουθεί κι όλοι μαζί να βοηθήσουμε να δημιουργηθεί ένας πλατύς, ψυχικά πλούσιος και ακέραιος πολιτισμός στον τόπο μας. Μόνο ο καθένας μας είναι ανήμπορος. Μόνος, ο καθένας από σας τους πιο κοντινούς στη προσπάθειά μας, είναι ανήμπορος. Μαζί ίσως κάτι μπορέσουμε να κάνουμε. Το θέατρο, ως μορφή Τέχνης, δίνει τη δυνατότητα να συνδεθούμε, να συγκινηθούμε, ν' αγγίξουμε ο ένας τον άλλο, να νιώσουμε μαζί μια αλήθεια. Να γιατί διαλέξαμε το θέατρο σα μορφή εκδήλωσης του ψυχικού μας κόσμου". Κάρολος Κουν</span></span><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"><span style="color: #464646;"></span></span></div><div class="MsoNormal" style="color: #500050; font-family: arial,sans-serif; margin: 0px; text-align: justify;"><span style="color: #464646;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"> </span></span></div><div class="MsoNormal" style="color: #500050; font-family: arial,sans-serif; margin: 0px; text-align: justify;"><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"><b><i><br />
</i></b></span></span></div><div class="MsoNormal" style="font-family: arial,sans-serif; margin: 0px; text-align: justify;"><b><i><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span class="Apple-style-span">Το Αρχαίο Ελληνικό Θέατρο</span></span></i></b></div><div class="MsoNormal" style="color: #500050; font-family: arial,sans-serif; margin: 0px; text-align: justify; text-indent: 36pt;"><span style="color: #464646;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">Ένας σπουδαίος πολιτισμός που έδωσε ουσιαστικά την "σκυτάλη" και στους υπόλοιπους πολιτισμούς έτσι ώστε να εξαπλωθεί το θέατρο, είναι ο Αρχαίος Ελληνικός. Παρ’ όλο που φαίνεται περίεργο ήδη από τότε οι άνθρωποι είχαν κατανοήσει τη βαθύτερη σημασία της ψυχαγωγίας . Όπως έλεγε και ο φιλόσοφος Σωκράτης, ο άνθρωπος προκειμένου να ζει μία ισορροπημένη ζωή πρέπει να εργάζεται οκτώ ώρες, να ψυχαγωγείται οκτώ ώρες και να κοιμάται οκτώ ώρες. </span></span><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"><span style="color: #464646;"></span></span></div><div class="MsoNormal" style="color: #500050; font-family: arial,sans-serif; margin: 0px; text-align: justify;"><span style="color: #464646;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"> Για να μην αποτελεί το θέατρο πολυτέλεια και να μη στερούνται οι πολίτες για οικονομικούς λόγους τη δυνατότητα να ψυχαγωγηθούν ο Περικλής καθιέρωσε το θεσμό των "Θεωρικών". Με τα "Θεωρικά" η είσοδος των πολιτών στα θέατρα ήταν δωρεάν .Ο Περικλής πίστευε πως το θέατρο ήταν όχι μόνο μέσο ψυχαγωγίας αλλά και παιδείας και γι' αυτό επέτρεπε σε όλους τους Αθηναίους πολίτες, άντρες και γυναίκες να παρακολουθούν Θέατρο ασχέτως με την οικονομική τους κατάσταση. Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν πως το θέατρο ως μέσο ψυχαγωγίας ήταν αναγκαίο για τους Αρχαίους Έλληνες.</span></span></div><div class="MsoNormal" style="font-family: arial,sans-serif; margin: 0px; text-align: justify;"><b><i><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;"><br />
</span></span></i></b></div><div class="MsoNormal" style="font-family: arial,sans-serif; margin: 0px; text-align: justify;"><b><i><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span class="Apple-style-span">Το Ρωμαϊκό Θέατρο</span></span></i></b></div><div class="MsoNormal" style="color: #500050; font-family: arial,sans-serif; margin: 0px; text-align: justify;"><b><span style="color: #464646;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"> </span></span></b></div></div><div class="MsoNormal" style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.918); color: #222222; font-family: arial,sans-serif; margin: 0px; text-indent: 36pt;"><span style="color: #464646;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">H Ρώμη, όπου άνθησε ο πολιτισμός του θεάματος, είναι πασίγνωστη για τους αγώνες του Ιπποδρόμου· στη ζωή της πόλης όμως εξίσου σημαντική θέση κατείχε και το θέατρο. Ήδη από την εποχή της Ελεύθερης Πολιτείας (Res publica) οι Ρωμαίοι πήγαιναν στο θέατρο δέκα φορές συχνότερα από ότι οι Αθηναίοι της κλασικής εποχής. Τα ρωμαϊκά θεατρικά είδη ήταν η τραγωδία , η κωμωδία, ο μίμος και η παντομίμα. Μέσα στη ρωμαϊκή κοινωνία το θέατρο είναι χώρος ελευθερίας για τον Ρωμαίο πολίτη, χώρος πολιτικής ελευθερίας αλλά και απελευθέρωσης της φαντασίας. Οι ηθοποιοί, παρά την αμφιλεγόμενη κοινωνική τους θέση, επιβάλλονται. Σαν πραγματικοί αστέρες γοητεύουν τους Ρωμαίους, εισπράττουν αστρονομικές αμοιβές και περιτριγυρίζονται από πλήθος θαυμαστές, ενώ συγχρόνως φέρουν το στίγμα της ατιμίας . Αλλά και η μουσική στις θεατρικές παραστάσεις, οι οποίες έχουν τραγούδι και χορό, αφήνει να διαφανεί η αρχή της όπερας. Το θέατρο ήταν προσφιλής διασκέδαση του Ρωμαίου πολίτη, η οποία σιγά σιγά κυρίευσε τον ιδιωτικό και τον δημόσιο βίο σε τέτοιο βαθμό ώστε ο Iερός Αυγουστίνος, στα τέλη των αυτοκρατορικών χρόνων, να ορίζει τον Ρωμαίο ως «θεατή» (homo spectator) και μάλιστα «εξαρτημένον» από το ναρκωτικό του θεάτρου.</span></span></div><div class="MsoNormal" style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.918); font-family: arial,sans-serif; margin: 0px; text-indent: 36pt;"><b><i><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span class="Apple-style-span">Το Βυζαντινό Θέατρο</span></span></i></b></div><div class="MsoNormal" style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.918); font-family: arial,sans-serif; margin: 0px; text-indent: 36pt;"><span class="Apple-style-span"><i></i></span><span class="Apple-style-span" style="color: #222222;"><span style="color: #464646;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">Οι Βυζαντινοί αγαπούσαν τα θεάματα και τις διασκεδάσεις. Οι γάμοι, τα πανηγύρια, τα θέατρα και οι ιππόδρομοι μετατρέπονταν σε "αυλές των θαυμάτων" με θαυματοποιούς, αρκουδιάρηδες, μίμους, ακροβάτες, χορευτές, μονομαχίες, ιπποδρομίες, αγωνίσματα. Η πορεία του θεάτρου όμως στο Βυζάντιο επηρεάστηκε από τις αντιρρήσεις της Εκκλησίας σε ένα τέτοιο είδος θεάματος, που το θεωρούσε ειδωλολατρικό. Παρ' όλα αυτά υπερίσχυσε η ανάγκη του κόσμου για θέαμα κι έτσι το θέατρο μπήκε στη ζωή των Βυζαντινών σαν τρόπος διασκέδασης. Το είδος θεάτρου που εμφανίστηκε για πρώτη φορά την εποχή αυτή και εξελίχθηκε κι έφθασε μέχρι τις μέρες μας είναι η μιμική τέχνη. Η τέχνη δηλαδή να παριστάνει ο ηθοποιός χωρίς λόγια αλλά μόνο με κινήσεις αυτό που θέλει να πει στο κοινό.</span></span></span></div><div class="MsoNormal" style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.918); color: #222222; font-family: arial,sans-serif; margin: 0px; text-indent: 36pt;"><span style="color: #464646;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">Το Βυζαντινό "μιμοθέατρο" έπαιρνε τα θέματά του απ' τη μυθολογία ή την καθημερινή ζωή. Ένας θίασος μίμων αποτελούνταν από τον αρχιμίμο, που ήταν ο πρωταγωνιστής, τους κομπάρσους και μερικές γυναίκες κάτι που δεν το συναντούμε στο αρχαίο δράμα, όπου όλοι οι ηθοποιοί ήταν άντρες. Ο Βυζαντινός μίμος εκτός από τις κινήσεις του σώματος χρησιμοποιούσε και τις διάφορες εκφράσεις του προσώπου, που το έβαφε κατάλληλα, για να δώσει έμφαση στο ρόλο του, μια και δε χρησιμοποιούσε μάσκες, όπως στο αρχαίο δράμα. Την ίδια εποχή εμφανίζεται κι ένα καινούριο θεατρικό είδος, που επιβίωσε μέχρι τις ημέρες μας. Η παντομίμα, όπου ένας χορευτής με μάσκα χόρευε ένα μυθολογικό συνήθως θέμα με συνοδεία μουσικής και χορωδίας, που μέσα απ' το τραγούδι της εξηγούσε το περιεχόμενο του "παντομιμικού χορού".</span></span></div><div class="MsoNormal" style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.918); color: #222222; font-family: arial,sans-serif; font-size: 13px; margin: 0px; text-indent: 36pt;"><b><span style="color: #464646;"><br />
</span></b></div><div class="MsoNormal" style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.918); font-family: arial,sans-serif; margin: 0px; text-align: justify; text-indent: 36pt;"><i><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span class="Apple-style-span">Το Θέατρο των Σκιών</span></span></b></i></div><div class="MsoNormal" style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.918); font-family: arial,sans-serif; margin: 0px; text-align: justify; text-indent: 36pt;"><span class="Apple-style-span" style="color: #222222;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">Υπάρχουν ποικίλες απόψεις για τον τόπο καταγωγής του Θεάτρου των σκιών. Ερευνητές και μελετητές υποστηρίζουν πως το είδος αυτού του Θεάτρου γεννήθηκε στην Κίνα, όπου οι Κινέζοι ήταν και εκείνοι που ανακάλυψαν το χαρτί.Κάλυπταν τις πόρτες και τα παράθυρα με χαρτί και βλέποντας τις σκιές των ανθρώπων το βράδυ, φώτιζαν το χαρτί αυτό δημιουργώντας έτσι το Θέατρο των Σκιών.Από την Κίνα ύστερα εξαπλώθηκε στην Τουρκία και έπειτα έφτασε και στην Ελλάδα με κύριο πρωταγωνιστή, τον Καραγκιόζη. Άλλοι πάλι ισχυρίζονται πως το Θέατρο των σκιών έχει τις ρίζες του από τα Ελευσίνια Μυστήρια και άλλοι πάλι πιστεύουν πως είναι καθαρά δημιούργημα των Μουσουλμάνων.Το Θέατρο των σκιών έγινε γνωστό στην Ελλάδα τον 19ο αιώνα στα Ιωάννινα,στο παλάτι του Αλή Πασά.</span></span></div><div class="MsoNormal" style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.918); font-family: arial,sans-serif; margin: 0px; text-align: justify; text-indent: 36pt;"><b><i><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span class="Apple-style-span">Ισπανικό Θέατρο</span></span></i></b></div><div class="MsoNormal" style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.918); font-family: arial,sans-serif; margin: 0px; text-align: justify; text-indent: 36pt;"><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="color: black; font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">Στην Ισπανία ο καθολικισμός και το πνεύμα του, διαμορφώνουν την κοινωνική κατάσταση σε όλους τους τομείς. Είναι το κράτος με την πιο βαθιά θρησκευτική πίστη,το πάθος της ισπανικής ψυχής με το Θεό, το βασιλιά και τον έρωτα. Από αυτό το πάθος το θέατρο θα γεννήσει τις τραγωδίες και τις κωμωδίες του. Μέχρι το 16ο αιώνα εκφράζεται από τα μεσαιωνικά μυστήρια και τις πρωτόγονες κωμωδίες.Η Αναγέννηση δεν αφήνει την Ισπανία ανεπηρέαστη.Αυτό έχει ως αποτέλεσμα μία μαζική παραγωγή θεατρικών παραστάσεων τον 16ο με 17ο αιώνα.Σε όλα τα θεατρικά έργα λοιπόν εκείνης της εποχής παρουσιάζεται η ψυχοσύνθεση του ισπανικού κράτους.</span></span></span></div><div class="MsoNormal" style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.918); font-family: arial,sans-serif; margin: 0px; text-align: justify; text-indent: 36pt;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><b><i><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span class="Apple-style-span">Το Αγγλικό Θέατρο</span></span></i></b></span></div><div class="MsoNormal" style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.918); font-family: arial,sans-serif; margin: 0px; text-align: justify; text-indent: 36pt;"><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">Η Αναγέννηση είναι εκείνη που θα βάλει την σφραγίδα της στο Αγγλικό θέατρο.</span></span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; font-size: large;"> <span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">Φορείς της</span><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"> </span><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">οι διάφοροι διανοούμενοι της εποχής οι οποίοι διψούν για νέες ιδέες και νέες αλήθειες, ύστερα από τη μακρόχρονη σκοταδιστική εποχή του Μεσαίωνα. Η Αγγλία, στο δεύτερο μισό του 15ου αιώνα μέχρι και το τέλος του 16ου βρίσκεται μπροστά στις σημαντικότερες, πολιτικές και κοινωνικές ανακατατάξεις. Χαράζει νέους δρόμους για να περπατήσουν νέοι άνθρωποι. Το Λονδίνο γίνεται καρδιά αυτού του κόσμου.Στα πανεπιστήμια της Αγγλίας η φιλοσοφία οι άλλες επιστήμες, η τέχνη και τα γράμματα μελετούν τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό. Η θεατρική γλώσσα προσεταιρίζεται με εκφράσεις από την ελληνική ποίηση και τους Ρωμαίους. Το θέατρο προσπαθεί να κάνει τους θεατές του ικανούς να καταλάβουν τη νέα μεγάλη αλλαγή. Προβάλλει έντονα τις καινούριες ηθικές αξίες. Τα θέατρα στο Λονδίνο είναι υπαίθρια και προσπαθούν να στεγαστούν σε αυλές με υπόστεγα. Τα μέσα τους είναι απλά, λαϊκά, με πολύ πάθος όμως και ζωή. Η ακριβολογία, η περίτεχνη έκφραση, τα σχήματα λόγου, οι ρίμες, τα λογοπαίγνια ανθούν. Τα ιστορικά έργα με θέματα από τους αγώνες των Άγγλων λόρδων και του αστικού φιλελευθερισμού γίνονται της μόδας. Οι συγγραφείς αμείβονται για τα έργα τους από τους θιάσους αλλά δεν απαιτούν πνευματικά δικαιώματα ή σπουδαίες δόξες.Ένας από τους σπουδαιότερους θεατρικούς συγγραφείς είναι ο Ουίλλιαμ Σαίξπηρ.Έργα του έχουν σωθεί μέχρι και σήμερα. </span></span></div><div class="MsoNormal" style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.918); font-family: arial,sans-serif; margin: 0px; text-align: justify; text-indent: 36pt;"><b><i><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span class="Apple-style-span">Το Γαλλικό Θέατρο</span></span></i></b></div><div class="MsoNormal" style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.918); font-family: arial,sans-serif; margin: 0px; text-align: justify; text-indent: 36pt;"><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">Η Γαλλία ήταν και εκείνη "θύμα" της Αναγέννησης.Θα δημιουργήσει και εκείνη τους δικούς της μεγάλους δραματουργούς που θα χαράξουν την θεατρική της παιδεία.Τον 12ο αιώνα έγινε η πρώτη απόπειρα της δημιουργίας του θεάτρου με τα Μεσαιωνικά Μυστήρια τα οποία φαίνεται να αγαπούσε αρκετά ο κόσμος.Μετά τον Γαλλοαγγλικό πόλεμο οι Γάλλοι θα στραφούν προς την τέχνη του θεάτρου κάνοντας τα πρώτα δειλά βήματα για την μόνιμη καθιέρωση αυτού του θεσμού ως ψυχαγωγία.Έντονο ενδιαφέρον παρουσιάζει η ίδια η συμβολή του βασιλιά Λουδοβίκου,ο οποίος συγκροτεί τον δικό του θίασο και μάλιστα με μεγάλη επιτυχία.Η Γαλλία αργότερα διχάζεται σε δύο φιλοσοφικά ρεύματα,τον Καθολικισμό και τον Σκεπτικισμό μέσα από τα οποία θα ξεδιπλωθούν μεγάλα και ταλαντούχα ονόματα του θεάτρου όπως ο Μολιέρος.Μέσα από την δικιά τους Αναγέννηση και οι Γάλλοι θα δημιουργήσουν το δικό τους Θέατρο,που κατακτά το ευρύ κοινό και την αγάπη των θεατών μέσα από τις πρώτες τους κωμωδίες.</span></span></div><div class="MsoNormal" style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.918); font-family: arial,sans-serif; margin: 0px; text-align: justify; text-indent: 36pt;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"></span><span class="Apple-style-span" style="font-size: 13px;"><b><i><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;"><span class="Apple-style-span">Ο Κινηματογράφος</span></span></i></b></span></div><div class="MsoNormal" style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.918); font-family: arial,sans-serif; margin: 0px; text-align: justify; text-indent: 36pt;"><span class="Apple-style-span" style="color: #500050; font-size: 13px;"><b><i><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;"></span></span></i></b><span style="color: #464646;"></span> <img src="http://t0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcTWO5cTSI9ZbPaBk-KCa-03rN0-dFeMzFtL09i1yYwI60v83_4c" /></span></div><div class="im" style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.918); color: #500050; font-family: arial,sans-serif; font-size: 13px;"><div class="MsoNormal" style="margin: 0px; text-align: justify; text-indent: 36pt;"><span style="color: #464646;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">Ως μέσο ψυχαγωγίας ο Κινηματογράφος, βασίζεται κυρίως στην εξέλιξη της τεχνολογίας. Ο κινηματογράφος ή αλλιώς σινεμά αποτελεί σήμερα την αποκαλούμενη και έβδομη τέχνη. Αρχικά εμφανίστηκε περισσότερο ως μια νέα τεχνική καταγραφής της κίνησης, όπως δηλώνει και ο ίδιος ο όρος (κινηματογράφος = κίνηση + γραφή). Είναι</span></span><span style="color: #464646;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"> </span><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">γεγονός</span><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"> </span><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">πως επί σειρά ετών ο άνθρωπος πειραματίστηκε πάνω στην προσπάθεια απεικόνισης της κίνησης. Καταλυτικό ρόλο στην εξέλιξη της τεχνικής του κινηματογράφου διαδραμάτισε η ανακάλυψη και διάδοση της φωτογραφίας στα μέσα του 19ου αιώνα. Μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1920, ο κινηματογράφος παρέμενε χωρίς ήχο (βουβός κινηματογράφος)</span><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"> .</span></span><span class="Apple-style-span" style="color: #222222; font-size: 16px;"><span style="color: #464646;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">Έγχρωμες ταινίες είχαν ήδη εμφανιστεί από τις αρχές του 20ου</span></span><span style="color: #464646;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">.</span></span></span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0px; text-align: justify; text-indent: 36pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0px; text-align: justify; text-indent: 36pt;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><b><i><span class="Apple-style-span">Οι Αδερφοί Λιμιέρ και η συμβολή τους στον παγκόσμιο κινηματογράφο:Η αρχή του κινηματογράφου στην Γαλλία</span></i></b></span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0px; text-align: justify; text-indent: 36pt;"><span style="color: #464646;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"><img src="http://tvxs.gr/sites/default/files/imagecache/node_image/article/2011/52/51201-lumiere_brothers_-_picture_of_them.png" /></span></span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0px; text-align: justify; text-indent: 36pt;"><span style="color: #464646;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"><br />
</span></span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0px; text-align: justify; text-indent: 36pt;"><span style="color: #464646;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"><span class="Apple-style-span" style="color: black; font-size: 17px; line-height: 20px;">Στις 28 Δεκεμβρίου 1895, πραγματοποιήθηκε η πρώτη δημόσια προβολή μικρού μήκους ταινίας, με εισιτήριο, από τους αδελφούς Λιμιέρ στο Grand Café του Παρισιού. Το γεγονός αυτό έφτανε για να ανακηρύξει την ημέρα αυτή ως την επίσημη ημέρα εμφάνισης του κινηματογράφου, με τη μορφή που τον γνωρίζουμε σήμερα.</span></span></span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0px; text-align: justify; text-indent: 36pt;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><span class="Apple-style-span" style="line-height: 20px;">Τα </span></span><span class="Apple-style-span" style="color: #272727; font-family: Arial,Helvetica,'Nimbus Sans L',sans-serif; font-size: small; line-height: 21px;"><span class="Apple-style-span">αδέλφια Λιμιέρ, ο Λουί (5 Οκτωβρίου 1864 - 6 Ιουνίου 1948) και ο Ογκίστ (19 Οκτωβρίου 1862 - 10 Απριλίου 1954), γεννήθηκαν στην πόλη Μπεζανσόν της Γαλλίας.</span></span><span class="Apple-style-span" style="color: #272727; font-family: Arial,Helvetica,'Nimbus Sans L',sans-serif; font-size: small; line-height: 21px;"><span class="Apple-style-span">Από το 1892 άρχισαν να ασχολούνται με τη δημιουργία κινούμενης εικόνας</span></span><span class="Apple-style-span" style="color: #272727; font-family: Arial,Helvetica,'Nimbus Sans L',sans-serif; font-size: small; line-height: 21px;">.</span><span class="Apple-style-span" style="color: #272727; font-family: Arial,Helvetica,'Nimbus Sans L',sans-serif; font-size: small; line-height: 21px;"><span class="Apple-style-span">Αργότερα, βασιζόμενοι στο κινητοσκόπιο του Ουίλλιαμ Ντίκσον ,</span></span><span class="Apple-style-span" style="color: #272727; font-family: Arial,Helvetica,'Nimbus Sans L',sans-serif; font-size: small; line-height: 21px;"> </span><span class="Apple-style-span" style="color: #272727; font-family: Arial,Helvetica,'Nimbus Sans L',sans-serif; font-size: small; line-height: 21px;"><span class="Apple-style-span">μία μηχανή προβολής ταινίας σε ένα κουτί, που ήταν ορατό μόνο από έναν θεατή, μέσω μιας οπής, εφηύραν το 1895 τον «κινηματογράφο» («cinematographe»).</span></span><span class="Apple-style-span" style="color: #272727; font-family: Arial,Helvetica,'Nimbus Sans L',sans-serif; font-size: small; line-height: 21px;"><span class="Apple-style-span">Ο «κινηματογράφος» τους ήταν μία φορητή κινηματογραφική μηχανή λήψεως, εκτύπωσης και προβολής του φιλμ.</span></span><span class="Apple-style-span" style="color: #272727; font-family: Arial,Helvetica,'Nimbus Sans L',sans-serif; font-size: small; line-height: 21px;"><span class="Apple-style-span">Η πρώτη ιδιωτική προβολή της δικής τους μικρού μήκους ταινίας έγινε στις 22 Μαρτίου 1895, ενώ στη πρώτη δημόσια προβολή στις 28 Δεκεμβρίου παρευρέθηκαν συνολικά 35 άτομα και παρακολούθησαν δέκα ταινίες, οι οποίες διήρκεσαν συνολικά περίπου 15 λεπτά. Σ’ αυτές τις πρώτες κινηματογραφικές προσπάθειες προβαλλόταν συνήθως στατικά, μία σκηνή της καθημερινότητας. Βέβαια, δεν ήταν πρωτοπόροι σε αυτό, καθώς λίγους μήνες πριν, την 1η Νοεμβρίου 1895 οι αδελφοί Skl</span></span><span class="Apple-style-span" style="color: #272727; font-family: Arial,Helvetica,'Nimbus Sans L',sans-serif; font-size: small; line-height: 21px;"><span class="Apple-style-span">adanovsky</span></span><span class="Apple-style-span" style="color: #272727; font-family: Arial,Helvetica,'Nimbus Sans L',sans-serif; font-size: small; line-height: 21px;"> </span><span class="Apple-style-span" style="color: #272727; font-family: Arial,Helvetica,'Nimbus Sans L',sans-serif; font-size: small; line-height: 21px;"><span class="Apple-style-span">ήταν οι πρώτοι που πρόβαλαν δημόσια και με εισιτήριο κινούμενες φωτογραφίες στο Βερολίνο.Κ</span></span><span class="Apple-style-span" style="color: #272727; font-family: Arial,Helvetica,'Nimbus Sans L',sans-serif; font-size: small; line-height: 21px;"><span class="Apple-style-span">ρίνοντας ότι η εφεύρεσή τους δεν θα έχει μέλλον, την πούλησαν στον Ζορζ Μελιέ. </span></span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0px; text-align: justify; text-indent: 36pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0px; text-align: justify; text-indent: 36pt;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b><i><span class="Apple-style-span">Η αγάπη του κοινού για τον κινηματογράφο και η πρώτη κινηματογραφική προβολή στην Ελλάδα</span></i></b></span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0px; text-align: justify; text-indent: 36pt;"><span style="color: #464646;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"><br />
</span></span></div></div><div class="MsoNormal" style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.918); color: #222222; font-family: arial,sans-serif; margin: 0px;"><span style="color: #464646;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">Ο κινηματογράφος αποτέλεσε, πολύ γρήγορα μετά την εφεύρεσή του, τη βασική προσιτή ψυχαγωγία για πλατιά κοινωνικά στρώματα, κατ' αρχάς στην Αμερική και στην Ευρώπη και σταδιακά στο μεγαλύτερο μέρος του πλανήτη.</span></span></div><div class="MsoNormal" style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.918); color: #222222; font-family: arial,sans-serif; margin: 0px;"><span style="color: #464646;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">Η πρώτη κινηματογραφική παράσταση στην Ελλάδα δόθηκε το Νοέμβριο του 1896 σε μια αίθουσα στην οδό Κολοκοτρώνη στην Αθήνα . Το κοινό ήταν, ήδη, ενημερωμένο για τη νέα τεχνολογία από τις εφημερίδες. </span></span></div><div class="MsoNormal" style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.918); color: #222222; font-family: arial,sans-serif; margin: 0px;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.918); font-family: arial,sans-serif; margin: 0px;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b><i><span class="Apple-style-span">Πώς καθιερώθηκε το εισιτήριο στον κινηματογράφο;</span></i></b></span></div><div class="MsoNormal" style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.918); color: #222222; font-family: arial,sans-serif; margin: 0px;"><span style="color: #464646;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"></span></span><span class="Apple-style-span" style="color: #464646; font-size: medium;"> Ήταν κάτι νέο και μάλιστα αναφέρθηκε από πολλούς πως είναι η εξέλιξη του Θεάτρου. Θα ήταν άδικο όμως να πούμε κάτι τέτοιο καθώς το καθένα αποτελεί ξεχωριστό είδος τέχνης και διαφορετικό μέσο ψυχαγωγίας. Αρχικά δημιουργήθηκαν οι πρώτοι θερινοί κινηματογράφοι , όπου ο κόσμος παρακολουθούσε μπροστά από ένα λευκό πανί , παρέα με το ποτό του υπό τους ήχους ζωντανής Ορχήστρας. Εισιτήριο δεν υπήρχε. Έως και το 1937 οι σινεφίλ πλήρωναν μόνο το ποτό τους. Έτσι λοιπόν καθιερώθηκε και το αντίτιμο της προβολής.</span></div><div class="MsoNormal" style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.918); color: #222222; font-family: arial,sans-serif; margin: 0px;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.918); font-family: arial,sans-serif; margin: 0px;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b><i><span class="Apple-style-span">Η επίδραση της τηλεόρασης στον κινηματογράφο</span></i></b></span></div><div class="MsoNormal" style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.918); color: #222222; font-family: arial,sans-serif; margin: 0px;"><span style="color: #464646;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">Ο κινηματογράφος από την πρώτη στιγμή της εμφάνισής του στην Ελλάδα, ως είδος ψυχαγωγίας, έγινε ιδιαίτερα δημοφιλής στα πλήθη του κόσμου που συνέρρεαν στις αίθουσες για να παρακολουθήσουν ελληνικές και ξένες ταινίες.<br />
Ήταν ο χώρος όπου αναδείχθηκαν και λατρεύτηκαν οι δημοφιλέστεροι ηθοποιοί του ελληνικού αλλά και ξένου κινηματογράφου. Μερικές φορές αυτή ήταν και η μοναδική διέξοδος από τη σκληρή βαρετή καθημερινότητα. Μια φυγή προς το όνειρο.</span></span></div><div class="MsoNormal" style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.918); color: #222222; font-family: arial,sans-serif; margin: 0px;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"><span style="background-attachment: scroll; background-color: #ffcc00; background-image: none; background-position: 0% 0%; color: #464646;"></span></span></div><div class="MsoNormal" style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.918); color: #222222; font-family: arial,sans-serif; margin: 0px;"><span style="color: #464646;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">Ο κινηματογράφος εκτόπισε ή υποβάθμισε άλλες μορφές ψυχαγωγίας ως τη στιγμή που αμφισβητήθηκε, από τη δεκαετία του '70, από ένα νέο ισχυρότερο μέσο κινούμενης εικόνας και πάλι, την τηλεόραση.</span></span></div><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Times New Roman'; font-size: large; font-weight: bold;"><span class="Apple-style-span">Σύγχρονο Θέατρο και Κινηματογράφος πολυτέλεια ή ανάγκη;</span></span><span class="Apple-style-span"><br />
</span><br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><i><span class="Apple-style-span"><span style="font-family: 'Times New Roman';"></span></span></i></b><span class="Apple-style-span"><span style="font-family: 'Times New Roman';"></span></span></div><div class="MsoNormal" style="font-family: Verdana,sans-serif; text-align: justify;"><span style="color: #464646; font-size: small;">Το Θέατρο ήταν για τους αρχαίους Έλληνες μία ανάγκη για ψυχαγωγία ,αφορμή για συνάντηση με τους συμπολίτες τους, αφορμή για συζήτηση. Αντάλλασσαν απόψεις και περνούσαν ευχάριστα τον ελεύθερό τους χρόνο με ποιότητα.</span></div><div class="MsoNormal" style="font-family: Verdana,sans-serif; text-align: justify;"><span style="color: #464646; font-size: small;"> Σήμερα όμως οι πολλές ασχολίες των ανθρώπων δεν τους επιτρέπουν να βρουν χρόνο για ψυχαγωγία με αποτέλεσμα να καταφεύγουν σε κάθε λογής ευτελή διασκέδαση. Θα πρέπει να αναφερθεί πως το υψηλό κόστος του εισιτηρίου είναι ένας σοβαρός λόγος που καθιστά το Θέατρο πολυτέλεια μερικών. </span><span style="color: #464646; font-size: small;"></span></div><div class="MsoNormal" style="font-family: Verdana,sans-serif; text-align: justify;"><span style="color: #464646; font-size: small;">Ο Κινηματογράφος είναι άλλο ένα είδος ψυχαγωγίας που αποτελεί πολυτέλεια για διαφορετικό λόγο. Η τηλεόραση, (το βίντεο παλαιότερα), το dvd και το διαδίκτυο δίνουν τη δυνατότητα στον άνθρωπο να παρακολουθήσει την αγαπημένη του ταινία από το σπίτι , χωρίς κόστος. Θα πρέπει να αναφερθεί όμως πως οι περισσότεροι εάν ήταν να πληρώσουν για ένα εισιτήριο παρόλη την οικονομική δυσκολία θα προτιμούσαν τον Κινηματογράφο ή αν θα αποφάσιζαν να θυσιάσουν μια βραδιά για την δική τους ευχαρίστηση και ψυχική γαλήνη πάλι ο Κινηματογράφος θα ήταν η πρώτη επιλογή των περισσότερων και κυρίως των νέων που έχουν μάθει να επιλέγουν αυτά που διαλέγουν και προτιμούν οι περισσότεροι.</span><span style="color: #464646; font-size: small;"></span></div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;"><span style="color: #464646;"><span style="font-size: small;">Το Θέατρο και ο Κινηματογράφος είναι δύο σημαντικές τέχνες που δημιουργήθηκαν, προκειμένου να καλύψουν οι άνθρωποι ανάγκες πνευματικές, ψυχικές, επικοινωνίας . Να εκφράσουν τις απόψεις τους, να χαλαρώσουν, να αναλύσουν πανανθρώπινα θέματα, να συγκινήσουν και να συγκινηθούν και όλα αυτά μέσα από τη "μίμηση" της ίδιας της ζωής. Αυτό δυστυχώς έχει αλλάξει ,οι απαιτήσεις είναι διαφορετικές και ο άνθρωπος μεταβάλλεται σε ένα φιλόδοξο ον που θέλει πάντα να ακολουθεί την μάζα. Δεν ενδιαφέρεται για την πνευματική και ηθική του εξέλιξη και τα δίνει όλα στον επαγγελματικό τομέα, προκειμένου να πετύχει. Έτσι οι δύο αυτές μορφές τέχνης είναι πολυτέλεια μόνο για εκείνους που έχουν χρόνο, αλλά και για εκείνους που έχουν την οικονομική ευχέρεια. Θα πρέπει όμως όλοι μας να αναζητούμε το χρήσιμο και το πραγματικά ουσιώδες, όχι για τους άλλους αλλά για εμάς που πασχίζουμε να βρούμε την αληθινή ευτυχία μέσα από οθόνες, μέσα τεχνολογίας και άλλα πολλά τα οποία δεν διαλέξαμε πιθανόν εμείς οι ίδιοι αλλά τα βρήκαμε δεδομένα επειδή κάποιοι άλλοι το επέλεξαν ως τρόπο ψυχαγωγίας, βλέποντας τους ανθρώπους και κυρίως τους νέους ως πηγή κέρδους </span>!</span></div></div><div class="MsoNormal" style="font-family: "Helvetica Neue",Arial,Helvetica,sans-serif;"><o:p><b> </b></o:p></div><div class="MsoNormal"><br />
<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;"><b><i><span class="Apple-style-span">Δικτυογραφία:</span></i></b></span><a href="http://tvxs.gr/news/%CF%83%CE%B1%CE%BD-%CF%83%CE%AE%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%B1/%CE%BF-%CE%BA%CE%B9%CE%BD%CE%B7%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%AC%CF%86%CE%BF%CF%82-%CE%BA%CE%AC%CE%BD%CE%B5%CE%B9-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B5%CE%BC%CF%86%CE%AC%CE%BD%CE%B9%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%82-%CE%B1%CE%B4%CE%B5%CE%BB%CF%86%CE%BF%CF%8D%CF%82-%CE%BB%CE%B9%CE%BC%CE%B9%CE%AD%CF%81">h<span class="Apple-style-span">ttp://tvxs.gr/news/%CF%83%CE%B1%CE%BD-%CF%83%CE%AE%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%B1/%CE%BF-%CE%BA%CE%B9%CE%BD%CE%B7%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%AC%CF%86%CE%BF%CF%82-%CE%BA%CE%AC%CE%BD%CE%B5%CE%B9-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B5%CE%BC%CF%86%CE%AC%CE%BD%CE%B9%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%82-%CE%B1%CE%B4%CE%B5%CE%BB%CF%86%CE%BF%CF%8D%CF%82-%CE%BB%CE%B9%CE%BC%CE%B9%CE%AD%CF%81</span></a></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%B9%CE%BD%CE%B7%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%AC%CF%86%CE%BF%CF%82"><span class="Apple-style-span">http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%B9%CE%BD%CE%B7%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%AC%CF%86%CE%BF%CF%82</span></a></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;"><b><i><br />
</i></b></span></div><div class="MsoNormal"><a href="http://exoraistiki.gr/"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"><span class="Apple-style-span">http://exoraistiki.gr/</span></span></a></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;"><b><br />
</b></span></div><div class="MsoNormal"><a href="http://www.neo.gr/website/ergasiamathiti/20.htm"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"><span class="Apple-style-span">http://www.neo.gr/website/ergasiamathiti/20.htm</span></span></a></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal"><a href="http://www.theatro-technis.gr/SimplePage.aspx?Id=1"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"><span class="Apple-style-span">http://www.theatro-technis.gr/SimplePage.aspx?Id=1</span></span></a></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal">http://www.apodimos.com</div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"><a href="http://66dim-patras.ach.sch.gr/karagiozis.htm"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"><span class="Apple-style-span">http://66dim-patras.ach.sch.gr/karagiozis.htm</span></span></a></div></div>Αμαλίαhttp://www.blogger.com/profile/13076565807948205655noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-820864478052068543.post-89956598862788782242012-01-13T19:19:00.000+02:002012-01-24T14:59:16.601+02:00Ποιοι παράγοντες επηρεάζουν τις επιλογές των νέων στην ψυχαγωγίατου μαθητή Στάθη Καλαμίδα της "λέσχης Θεάτρου και Κινηματογράφου"<br /><br /><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><o:p><b> </b></o:p></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b>Ως ψυχαγωγία θεωρείται κάθε ανθρώπινη δραστηριότητα που επιτρέπει στους ανθρώπους να αξιοποιούν δημιουργικά τον ελεύθερο χρόνο τους . Η δραστηριότητα μπορεί να είναι παθητική π.χ. παρακολούθηση ταινίας ή ενεργή π.χ. αθλητισμός, παιχνίδι δραστηριότητες όπως η ανάγνωση βιβλίων, εκμάθηση μουσικών οργάνων. </b></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><o:p><b> </b></o:p></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b>Οι παράγοντες που επηρεάζουν τις επιλογές μας στην ψυχαγωγία είναι πολλοί. Ο τόπος διαβίωσης ενός ανθρώπου και επομένως οι προσφερόμενες ευκαιρίες. Η οικονομική ευχέρεια, ο ελεύθερος χρόνος, η παιδεία-μόρφωση του κάθε ατόμου, η πρόσβαση στην τεχνολογία, η προσωπικότητα και ο χαρακτήρας του καθενός, η προσωπικές τάσεις και αναζητήσεις. </b></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b>Ο ρόλος της οικογένειας στην επιλογή της ψυχαγωγίας των παιδιών τους είναι πολύ σημαντικός. Ο διάλογος, η ισότητα, ο σεβασμός και η αγάπη μέσα στην οικογένεια είναι παράγοντες που βοηθούν τα παιδιά να δημιουργήσουν ολοκληρωμένη και σωστή προσωπικότητα και να κάνουν σωστές επιλογές . Έτσι τα παιδιά στρέφονται στη << σωστή ψυχαγωγία>> που έχει σκοπό όχι μόνο την εκτόνωση αλλά κυρίως την αναψυχή, τη διεύρυνση των πνευματικών οριζόντων, τις καινούριες εμπειρίες, ερεθίσματα για δημιουργία, τη χαρά, την έκφραση αισθημάτων. Φυσικά, επειδή οι γονείς είναι πρότυπα μίμησης για τα παιδιά τους, ο τρόπος ψυχαγωγίας των γονέων επηρεάζει τις επιλογές των παιδιών και πολλές φορές υιοθετείται από τα παιδιά. </b></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b>Πολύ σημαντικός είναι και ο ρόλος του σχολείου. Αν το σχολείο είναι κουραστικό και ανιαρό, πολλά παιδιά θα προσπαθήσουν να το αποφύγουν. Όταν το σχολείο σταματάει στη μετάδοση γνώσεων, χωρίς άλλες δραστηριότητες όπως οι μουσικές, θεατρικές, οικολογικές , δεν υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον για το σχολείο ούτε και για αυτό που έχει να πει στους νέους ως στάση ζωής , και δεν μπορεί να λειτουργήσει ως πρότυπο και σε θέματα που αφορούν την ψυχαγωγία . Οι νέοι είναι οι <<πιο σκληρά εργαζόμενοι>> στο σχολείο , και γι' αυτό επιδιώκουν την εκτόνωση.</b></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b>Βέβαια, σημαντικό ρόλο στον τρόπο ψυχαγωγίας παίζει η κοινωνία και οι παρέες των παιδιών. Στην καταναλωτική κοινωνία μας και η διασκέδαση έγινε καταναλωτικό προϊόν. Στους νέους επιβάλλονται ορισμένα πρότυπα συμπεριφοράς, όσο αφορά τον τρόπο ψυχαγωγίας. Για να μην απομακρυνθούν από τους συνομήλικους τους αναγκάζονται να τα αποδεχτούν για να μοιάσουν με τους άλλους. Λείπει ο αυθορμητισμός, ο αυτοσχεδιασμός, η γνησιότητα. </b></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><o:p><b> </b></o:p></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b>Η κατευθυνόμενη διασκέδαση δεν ικανοποιεί τις βαθύτερες ανάγκες των νέων εφόσον αποσκοπεί στην εξασφάλιση του κέρδους. Για αυτό αντιμετωπίζει τους νέους σαν οικονομικά μεγέθη και όχι ως αυτόνομες προσωπικότητες με βούληση και ευαισθησία. Η ψυχαγωγία από αγωγή της ψυχής γίνεται αγωγή προς κατανάλωση. Έτσι οι νέοι διαμορφώνουν μια παθητική στάση ζωής.</b></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><br /></b></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><i><o:p></o:p></i><b>Μία από τις πιο σύγχρονες μορφές ψυχαγωγίας που έλκει περισσότερο τους νέους είναι ο κινηματογράφος. Τα τεχνολογικά επιτεύγματα που τρέχουν με ιλιγγιώδη ταχύτητα βρίσκουν εφαρμογή στον κινηματογράφο, καθιστώντας τον ιδιαίτερα θελκτικό σε όλους και κυρίως στους νέους. Η μεγάλη οθόνη συνδυάζει την απόλυτη αληθοφάνεια με την απόλυτη δράση. Οι κινηματογραφικές ταινίες διαθέτουν πληθώρα ηθοποιών, μετακινήσεων σε όλο τον κόσμο, εντυπωσιακές και φανταστικές σκηνές. Όλα αυτά εξελίσσονται με τη συνοδεία υπέροχης μουσικής που κατορθώνει να μεταφέρει το θεατή σε έναν εξωπραγματικό κόσμο. Αντίθετα, το θέατρο δεν εντυπωσιάζει ιδιαίτερα τους μαθητές. Το θέατρο έχει αξιοποιήσει πολλά τεχνολογικά μέσα αλλά σε περιορισμένο βαθμό και όσο οι συνθήκες το επιτρέπουν. Σε μία θεατρική παράσταση οι σκηνές είναι περιορισμένες και το ίδιο συμβαίνει με το πλήθος των ηθοποιών, την εναλλαγή των τόπων και την δράση. Όλα είναι πιο απλά και λιτά για αυτό και η παρακολούθηση κάποιου θεατρικού είναι πιο δύσκολη και απαιτεί από τον θεατή περισσότερη υπομονή και συγκέντρωση. Οι νέοι όμως που δεν διαθέτουν κανένα από τα δύο αυτά χαρακτηριστικά παρακολουθούν βέβαια κάποιες θεατρικές παραστάσεις αλλά η μεγάλη τους αγάπη είναι ο κινηματογράφος. Όλα αυτά σε συνδυασμό με το γεγονός ότι ο κινηματογράφος προβάλλεται από τα Μ.Μ.Ε. περισσότερο από ότι το θέατρο και κοστίζει λιγότερο από αυτό μετατρέπουν τον κινηματογράφο σε έναν τρόπο μαζικής ψυχαγωγίας για τους νέους.</b></div>Αμαλίαhttp://www.blogger.com/profile/13076565807948205655noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-820864478052068543.post-25766753376665203412012-01-12T15:18:00.000+02:002012-01-12T23:31:58.149+02:00ΨΥΧΑΓΩΓΙΑ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑΨΥΧΑΓΩΓΙΑ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑ<br />
της μαθήτριας Έλενας Αργυρίου <br />
<br />
<div align="left"><br />
Στις μέρες μας οι ρυθμοί της ζωής έχουν αυξηθεί σημαντικά.Τα ωράρια εργασίας έχουν γίνει εξαντλητικά και οι σύγχρονες ανάγκες έχουν οδηγήσει τους ανθρώπους στην αποξένωση και στην εργασιομανία.Κυριαρχεί η πεποίθηση πως οποιαδήποτε άλλη ασχολία πέρα απο εκείνη που προσφέρει χρήματα είναι “χάσιμο χρόνου”.Παρόλα αυτά εκμετάλλευση του χρόνου δε σημαίνει αναγκαία εργασία ασταμάτητη. Είναι απαραίτητος και ο ελεύθερος χρόνος, πού φέρνει μια χαλάρωση στην ένταση και ένα σπάσιμο στη ρουτίνα. Μένοντας κανένας στα όρια του μέτρου διατηρεί και τη σωματική του υγεία και την ψυχική του ισορροπία.Όμως ο ελεύθερος αυτός χρόνος για να αποδώσει τα προσδοκώμενα ευεργετικά αποτελέσματα και να μην καταντήσει ανία και πλήξη, πρέπει να αξιοποιείται κατάλληλα. Από το γεγονός αυτό προκύπτει η ανάγκη της ψυχαγωγίας.<b>Επομένως, εκτός από τη στιγμιαία απόλαυση και ξεκούραση, η ψυχαγωγία έχει μεγάλη επίδραση στην ψυχική και σωματική υγεία και αποτελεί μάλιστα, τρόπο θεραπείας , μιας πληθώρας προβλημάτων.</b><br />
<br />
<b>ΜΟΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΙΑ</b><br />
Η μουσικοθεραπεία είναι μια μορφή δημιουργικής ψυχοθεραπείας μέσω τέχνης κατά την οποία η προσοχή του θεραπευτή εστιάζεται στη δημιουργία και αξιολόγηση της εξελισσόμενης θεραπευτικής σχέσης με τη βοήθεια της μουσικής και των ήχων, χωρίς βέβαια αυτό να αποκλείει τη δυνατότητα λεκτικής επικοινωνίας.Κατά τη διάρκεια της μουσικοθεραπείας τα άτομα μπορούν να εκφραστούν μέσω της μουσικής και γενικά να απελευθερώσουν την δημιουργικότητά τους.Απευθύνεται σε ενήλικες,εφήβους και παιδιά και εφαρμόζεται σε ατομικό ή ομαδικό επίπεδο.Αναλαμβάνονται περιπτώσεις όπως: ανάπτυξη προσωπικότητας, συναισθηματικές/αγχώδεις/ψυχωσωματικές διαταραχές, νοητική στέρηση, αυτισμός, μαθησιακές δυσκολίες, κοινωνική επανένταξη, απεξάρτηση, γυναικολογία, γεροντολογία και παιδιατρική.<br />
<br />
<b>ΧΟΡΟΘΕΡΑΠΕΙΑ</b><br />
Χοροθεραπεία είναι η ψυχοθεραπευτική χρήση της κίνησης και του χορού, μέσα από την οποία το άτομο συμμετέχει δημιουργικά σε μια διαδικασία που προωθεί τη γνωστική, συναισθηματική κοινωνική του ολοκλήρωση.Αυτό που πρεσβεύει η χοροθεραπεία είναι ότι το σώμα είναι ουσιαστικά ο καθρέφτης της προσωπικότητας και της συναισθηματικής κατάστασης του ατόμου.Μέσα από τις έννοιες του χώρου, χρόνου, φόρμας (μορφής), ρυθμού που μαθαίνουμε στην Τέχνη της Τερψιχόρης ξεχνάμε τα καθημερινά μας προβλήματα και άγχη και μαθαίνουμε να αγαπάμε ξανά τον εαυτό μας. Αποκτούμε ευλυγισία κι έλεγχο στο σώμα μας αποτρέποντας πιθανούς τραυματισμούς στην καθημερινότητα ή σε άλλες σωματικές δραστηριότητες.Απευθύνεται σε όλες τις ηλικίες και πληθυσμιακές ομάδες Οι χοροθεραπευτές εργάζονται με άτομα που πάσχουν απο σωματικά ή ψυχικά προβλήματα αλλά και με εκείνα που αποζητούν την έκφραση, τη δημιουργικότητα, την αυτογνωσία μέσα από την κίνηση και το χορό.Τέλος, σε προγράμματα πρόληψης, εκπαίδευσης, απεξάρτησης και επανένταξης.</div><br />
<div align="left"><b>ΓΙΑΤΡΟΙ-ΚΛΟΟΥΝ</b><br />
Το γέλιο είναι το καλύτερο φάρμακο, λένε οι ειδικοί, για να νοιώσει κανείς καλύτερα και να θεραπευθεί γρηγορότερα, αφού ενδυναμώνει το ανοσοποιητικό σύστημα, και ειδικά στα παιδιά αποδεικνύεται θαυματουργό. Η γελωτο-θεραπεία θεωρείται σήμερα σαν ένα από τα βασικά εργαλεία που έρχονται να συμπληρώσουν την παραδοσιακή νοσηλευτική παιδιατρική και μάλιστα σε ασθένειες δυσβάσταχτες, όπως ο καρκίνος, το έιτζ και η λευχαιμία. Πρόκειται για μία ενταγμένη υπηρεσία που προσφέρουν οι παιδιατρικές κλινικές των νοσηλευτικών ιδρυμάτων με ειδικά εκπαιδευμένους γιατρούς-κλόουν που εργάζονται μόνιμα σε στενή συνεργασία με τους θεράποντες γιατρούς, τους νοσοκόμους και τους γονείς.Αποτελεί ένα αληθινό επάγγελμα που απαιτεί ιδιαίτερη εξειδίκευση, τουλάχιστον έξι μηνών.Γι' αυτό και στην Ιταλία διαχωρίστηκε το επάγγελμα του γιατρού-κλόουν από τους «εθελοντές του χαμόγελου», όπως ονομάστηκαν, που προσφέρουν απλά ψυχαγωγία στους μικρούς ασθενείς.Ο θεραπευτής-κλόουν πρέπει να γνωρίζει καλά το νοσοκομείο και την οργάνωσή του, να έχει γνώσεις ιατρικής, ψυχολογίας, παιδοψυχολογίας, υγιεινής και νοσοκομειακής κοινωνιολογίας ώστε να μπορεί να αντιμετωπίσει δύσκολες καταστάσεις μικρών ασθενών με καρκίνο ή άλλες τραγικές ασθένειες που βασανίζουν τα παιδιά.<br />
<br />
<b>ΓΕΛΩΤΟΘΕΡΑΠΕΙΑ</b><br />
Η γελωτοθεραπεία είναι μια εύκολη και συγχρόνως διασκεδαστική άσκηση που συμβάλλει στην αύξηση του οξυγόνου στα κύτταρα του σώματος, του εγκεφάλου και μας βοηθάει να αναπνέουμε καλύτερα.Μέσα από την παρακολούθηση τέτοιων τμημάτων διδασκόμαστε να βλέπουμε τον κόσμο γύρω μας πιο θετικά, να απολαμβάνουμε ότι μας φέρνει η μέρα και να αποκτούμε στη ζωή μας καινούριο σκοπό και νόημα.Μας βοηθά να έχουμε μια πιο καθαρή αντίληψη των πραγμάτων και να είμαστε πρόθυμοι να βοηθήσουμε και εμείς με τη σειρά μας το διπλανό μας που έχει ανάγκη.Η Γιόγκα Γέλιου χρησιμοποιεί απλές ασκήσεις στην ομάδα και η επαφή με τα μάτια οδηγεί σε κύματα πραγματικού γέλιου. Η Γιόγκα του Γέλιου βασίζεται στο γέλιο χωρίς τη χρήση της «αίσθησης του χιούμορ». Το μόνο που χρειάζεται είναι να επιτρέψουμε στους εαυτούς μας να αφήσουν το αναλυτικό μυαλό μας να ξεκουραστεί, ενώ επιτρέπουμε οικειοθελώς στην ενστικτώδη φύση μας να μας δώσει πολλά γέλια, κίνηση και ρυθμό.Οι γελωτοθεραπευτές αναλαμβάνουν περιπτώσεις όπως:άγχος, υψηλή πίεση του αίματος, καρδιακή νόσο, καταστολή και φόβο, ανησυχία, συχνά κρυολογήματα, βήχα, νευρικότητα, αϋπνία, αλλεργίες, άσθμα, ημικρανίες, ακόμη και καρκίνο.<br />
<br />
<b>ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΜΕΣΩ ΤΕΧΝΗΣ- ART THERAPY</b><br />
Η απλή αλήθεια της θεραπευτικής δύναμης της Τέχνης είναι πως με κολάζ, χρώματα, ζωγραφιές, φωτογραφίες η ψυχή βρίσκει ευκολότερα δίοδο προς την έκφραση.Όταν όλες οι άλλες μορφές της ιατρικής αδυνατούν να φτάσουν στην καρδιά του ασθενή, οι θεραπευτές μέσω τέχνης καταφέρνουν να ανοίξουν παράθυρα στην επικοινωνία εξωλεκτικά.Σήμερα, οι ανά τον κόσμο Art-Therapists είναι ειδικευμένοι επαγγελματίες με κατοχυρωμένη εργασία σε νοσοκομεία, κέντρα υγείας κ.λ.π. Η ζωγράφος -Art-Therapist, Γιάννα Κιλίμη, λέει«Πολλοί ζωγράφοι ανακαλύπτουν μέσω της εκπαίδευσής τους στην Art-Therapy, πόσο αποτελεσματικό θεραπευτικό εργαλείο είναι η Τέχνη. Υπερβαίνουν τον εαυτό τους ως καλλιτέχνη και γίνονται περισσότερο άνθρωπο-κεντρικοί- άλλωστε η ίδια η τέχνη είναι υπέρβαση! Στην πορεία της εκπαίδευσής τους γνωρίζουν ένα τμήμα του πληθυσμού- τα άτομα με ειδικές ανάγκες- και μαθαίνουν πως μέσα από την Τέχνη ,η οποία για εκείνους είναι καθημερινό βίωμα, μπορούν να τα φέρουν πιο κοντά στην πραγματικότητα, απελευθερώνοντάς τα από την απομόνωση».<br />
<br />
<b>ΒΙΒΛΙΟΘΕΡΑΠΕΙΑ</b><br />
Είναι ευρέως γνωστό ότι το διάβασμα είναι εξαιρετικά ωφέλιμο για την διαπαιδαγώγηση των νέων αλλά το εντυπωσιακό είναι ότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως μια εναλλακτική θεραπεία για ψυχολογικά προβλήματα. Είναι σημαντικό να ξεχωρίσουμε τη διαφορά μεταξύ της βιβλιοθεραπείας η οποία χρησιμοποιεί βιβλία του τύπου της αυτο-βοήθειας και της βιβλιοθεραπείας που προσπαθεί να θεραπεύσει πιο έμμεσα βάζοντας τους ανθρώπους να διαβάσουν άλλους τύπους βιβλίων όπως μυθιστορήματα, ή άλλα βιβλία, το περιεχόμενο των οποίων θεωρείται ότι μπορεί να προκαλέσει ψυχολογικές μεταμορφώσεις. Μετά απο αρκετές έρευνες παρατηρήθηκε πως η ανάγνωση βιβλίων καταπολεμά την κατάθλιψη.Παρόλα αυτά είναι αναγκαίο να υπάρξουν περισσότερες σύγχρονες ελεγχόμενες μελέτες και να γραφτούν περισσότερα εξειδικευμένα κείμενα ώστε να την καθιερώσουν ως μια καθαρή θεραπευτική εναλλακτική λύση για μια ποικιλία ψυχολογικών προβλημάτων.Μέχρι τότε, αν και δεν υπάρχει επιστημονική εξήγηση είναι υγιές να απολαύσει κάποιος ένα καλό βιβλίο που σπάει εκείνες τις παγωμένες θάλασσες μέσα στην ψυχή μας, όπως θα το έθετε και ο Kafka.</div>έλhttp://www.blogger.com/profile/06557605058702770417noreply@blogger.com0