Ο Χορός ως Αναγκαιότητα

Το θέμα μας είναι, όπως πάντα, ο Χορός.. Και, ίσως, φαίνεται λίγο ειρωνικό σε κάποιους.. Θέλω να πω, στη δύσκολη εποχή που ζούμε, η ενασχόληση με τον χορό μπορεί να φαντάζει κάτι το ανούσιο, κάτι το ουτοπικό.. Πολλές φορές έχω σκεφτεί, ότι ο Χορός είναι πολυτέλεια.. Κι όμως.. Δεν είναι έτσι.. Στη ζωή, και ειδικά στην εποχή μας, ο Χορός είναι αναγκαιότητα. Όταν τα πάντα γύρω μας είναι υπό αμφισβήτηση, και η ίδια η γλώσσα, ως μέσο έκφρασης, αποδεικνύεται ατελής, ο Χορός, και όλα όσα αυτός πρεσβεύει, είναι η μόνη λύση για να θυμηθούμε κάποιες πολύ σημαντικές Έννοιες - Αξίες που ξεχάσαμε στην πορεία ή θεωρήσαμε, λαθεμένα, δεδομένες.

Οι άνθρωποι, πλέον, φαντάζουν περισσότερο ανθρωπόμορφα πλάσματα.. Περιφέρουν μηχανικά τα ασθμαίνοντα σώματά τους και τρέχουν να προλάβουν, ούτε και οι ίδιοι ξέρουν τι.. Ξέχασαν ότι το σώμα τους, είναι το σπίτι τους και οφείλουν να το σέβονται.. Ξέχασαν να επικοινωνούν και να εκφράζονται.. Πασαλείβουν τις λέξεις και τα νοήματά τους.. Ξέχασαν ποιοι είναι.. Μπροστά σε αυτήν την πραγματικότητα, ο Χορός, στην αρχέγονη μορφή του, είναι ό,τι πιο αυθεντικό μας έχει απομείνει.. Η μόνη διέξοδος για να θυμηθούμε ποιοι είμαστε.. Ο μόνος δρόμος προς την προσωπική μας Ελευθερία.. Ο μόνος δρόμος για να γίνει ο κόσμος καλύτερος.. για να γίνει πιο όμορφος.. Όχι.. Ο Χορός δεν είναι πολυτέλεια.. ή, αν θες.. Είναι το ίδιο πολυτέλεια, όσο είναι και η πρωινή σου ανάσα..

Ένα άρθρο απ'το περιοδικό DANCE LIFE MAGAZINE